Nieuwjaarstoespraak van burgemeester H.J.
Meijer
Datum uitgave: 02-01-2003
Onderwerp: burgerzaken
Dames en heren,
Het gaat goed met Zwolle. In 2002 zijn er prachtige dingen gebeurd. FC
Zwolle is kampioen geworden! De stad als theater is in ontwikkeling
tot een steeds groter evenement. De samenwerking tussen VU en
Windesheim stemt tot vreugde. Maar ook hebben we besloten om een
gebruikersruimte te realiseren waar velen mee geholpen zijn. Dat zijn
dingen om trots op te zijn! In het komende jaar moeten we besluiten
over de Grote Podium Accommodatie, het nieuwe stadion voor FC Zwolle
en de nieuwbouw van de rechtbank. En bovenal moeten we aandacht hebben
voor onze economische weerbaarheid gezien de sombere prognoses. Daar
zitten uitdagingen in!
Maar eerst een korte terugblik. Er ligt een bewogen jaar achter ons.
Er is de afgelopen dagen al veel op teruggekeken. In 2002 is op het
politieke vlak veel gebeurd. Er zijn Tweede Kamerverkiezingen geweest.
Die hebben een politieke aardverschuiving met zich meegebracht. Maar
belangrijker zijn de achterliggende motieven die we nog niet
ondubbelzinnig kunnen duiden. Hier in Zwolle hebben we
gemeenteraadsverkiezingen gehad en ook daar zijn flinke verschuivingen
opgetreden. We hebben een nieuw college gekregen, met deels nieuwe
wethouders en 'oude' wethouders met nieuwe portefeuilles. Dat betekent
zoeken naar een nieuwe balans, maar als college raken we inmiddels
aardig op elkaar ingespeeld.
Dat moet ook: het komende jaar is het eerste volle jaar van het nieuwe
college. Een nieuw jaar biedt nieuwe kansen en die willen we met beide
handen aangrijpen. Maar dat niet alleen: kansen moet je ook creëren,
of misschien wel dúrven creëren. Daarover wil ik het zometeen nog even
met u hebben.
Het thema dat plaatselijk en landelijk bovenaan de politieke agenda
staat, is veiligheid. Ik wil er graag enkele woorden aan wijden.
Het zal u niet vreemd voorkomen als ik zeg dat de samenleving
individualiseert. Vroeger was er verzuiling. Daar kun je van alles van
vinden, maar het bond mensen samen. Er was de kerk, de politieke
partij, de club, een sociaal verband. En daarbinnen hadden mensen een
veilige plek. Knellend misschien, maar wel veilig. We wilden van de
beknelling af, we individualiseerden, maar met het badwater hebben we
ook het kind weggegooid.
Want niet alleen de zuilen zijn weg, ook het gevoel van geborgenheid,
van veiligheid. Veel meer mensen dan ons lief is, zijn alleen en
eenzaam. Wie dreigt te ontsporen wordt niet altijd opgevangen door
logische verbanden in de samenleving. Wie dreigt te ontsporen,
ontspoort vaak ook, dat is helaas de realiteit.
Door deze ontwikkelingen bestaat de kans op verloedering. Waarom zou
je de puinhoop van een ander opruimen, waarom zou je je iets aan hem
of haar gelegen laten liggen? Asociaal gedrag, rommel op straat
(gelukkig zijn wèl de vuurwerkresten goed opgeruimd), irritatie over
en weer, respectloosheid voor andermans lijf en bezit, het zijn ook
rechtstreekse gevolgen van de individualisering en van de eigen
koninkrijkjes.
Dames en heren, de overheid wordt daarop aangekeken. Niemand is er
verantwoordelijk voor, we bellen de gemeente wel. Wij ontlopen onze
verantwoordelijkheid niet, maar een samenleving als geheel kan niet
zonder fatsoen en respect. Respect voor elkaar, voor elkaars spullen
en respect voor het gemeenschappelijke belang. Een rechtvaardige
samenleving is een verantwoordelijke samenleving en iedereen is aan te
spreken op de mede-verantwoordelijkheid. Want wij, gemeente, en u,
burgers, moeten samen de verantwoordelijkheid dragen voor onze Zwolse
samenleving. Als we trots zijn op onze stad, en dat zijn we, dan
willen we die verantwoordelijkheid ook nemen. Dan willen we onze
meningen met elkaar delen, betrokken zijn bij elkaar, op zoek zijn
naar oplossingen, want daar gaat het om.
Om dat te bereiken, moeten we de dialoog aangaan met elkaar. Bij dat
idee wil ik even stilstaan.
Het is u misschien niet ontgaan dat de gemeente Zwolle sinds november
beschikt over een nieuwe huisstijl. Met de komst van de nieuwe
huisstijl, zijn we ook na gaan denken over iets veel belangrijkers,
namelijk 'de stijl van het huis.' De stijl van het stadhuis Zwolle is
de dialoog aangaan met elkaar. Met de mensen die er werken, maar
vooral ook met u, burgers en ondernemers, want wat wij doen, draait om
u.
Om een aanzet te geven voor de samenspraak nodigen we u uit te zeggen
wat u op uw hart hebt. Dat kan gaan om klachten, ideeën, suggesties.
Vervolgens gaan wij daarover in gesprek en doen wij ons best daar
actie op te ondernemen. Wij willen als college meer naar buiten
gericht zijn en vinden het belangrijk om te weten wat er leeft in de
stad. Als symbool daarvan organiseren we in de week van 24 maart de
Week van het Bezoek. We laten ons dan het liefst door u uitnodigen en
komen bij u langs om te praten over onderwerpen die u na aan het hart
liggen. Deze aanpak vergt moed, we stellen ons kwetsbaar op tegenover
elkaar. Maar uiteindelijk werken we zo aan een veiligere, geborgen
samenleving, aan een gemeenschap waarin gepraat en geluisterd wordt.
Waar het uitmaakt wat je ergens van vindt, een gemeenschap die naar
oplossingen zoekt. U mag daarbij elk onderwerp aansnijden dat u
belangrijk vindt, of het nu wel of niet al op de politieke agenda
staat.
Misschien denkt u dat het uw tijd wel zal duren, die Week van het
Bezoek, maar ik wil u er graag op wijzen dat dit dé gelegenheid is om
aan tafel te komen zitten met de bestuurders van uw stad. Ik meld het
hier om u er alvast op voor te bereiden, maar u gaat er nog veel over
horen en lezen. Kunt u daar niet op wachten, bel dan de afdeling
communicatie op het stadhuis.
Na deze week is het niet afgelopen, we willen het initiatief graag
continueren door vervolgens het Bezoek van de Week te organiseren. Dat
zorgt ervoor dat we alert blíjven. En bovendien zou het jammer zijn
als zo´n veelbelovende actie geen vervolg zou krijgen.
Om een concreet voorbeeld te geven en het voor u wat tastbaarder te
maken, haak ik aan bij de veiligheid die mij zo na aan het hart ligt.
Ik noem graag het project Veiligheid op Straat. Uit onderzoek is
gebleken dat, vergeleken met andere 100.000 plus gemeenten, het veilig
uitgaan is in Zwolle. Er gebeuren weinig criminele dingen en de
bezoekers voelen zich veilig. Wij hebben dit bereikt doordat we nu al
10 jaar samenwerken met de horeca, politie, Openbaar Ministerie en de
gemeente. De genomen maatregelen zijn vaak niet spectaculair, maar de
samenwerking en het onderlinge vertrouwen hebben geleid tot dit
succes, dat nu in veel steden navolging krijgt. Door deze samenwerking
blijkt dat de partners elkaar helpen om hetzelfde doel te bereiken. Zo
houdt de rol van de horecaportier niet op bij de deur. Daarnaast is de
aangiftebereidheid van de horeca erg hoog. Bij dit project wordt de
dialoog met de bezoekers en de bewoners niet vergeten. De rol van de
gemeente in dit project is faciliterend. Een dergelijke aanpak stel ik
mij ook voor bij bijvoorbeeld het tegengaan van de
winkelcriminaliteit. Wij gaan daarom graag de dialoog aan met de
winkeliersverenigingen.
Op het terugdringen van de objectieve onveiligheid, of wel het
terugdringen van criminaliteitscijfers zullen de partners in het
veiligheidsbeleid dit jaar afgerekend gaan worden door het rijk. Op
dát punt zullen de het afgelopen jaar in aantal sterk toegenomen
berovingen en overvallen nog meer mijn aandacht krijgen. We pakken
namelijk veel daders, maar het aantal feiten neemt niet echt af.
Overigens blijkt uit gegevens van Intomart dat gevoelens van
onveiligheid vooral beïnvloed worden door de sociale betrokkenheid van
mensen te vergroten. Dit kan bewerkstelligd worden door mensen meer te
betrekken bij hun omgeving. De gemeente Zwolle betrekt haar burgers
bij de wijkontwikkeling. Betrokken mensen voelen zich prettiger in de
wijk en veiliger in hun omgeving. Wij hebben daar een aanpak voor: zó
doen wij dat in Zwolle, dat is een kwestie van stadsetiquette, van
straatfatsoen!
Tenslotte, een ander initiatief dat van gemeentewege ontplooid wordt,
is de Brede Maatschappelijke Discussie. In de loop van dit jaar komt
dit onderwerp op de agenda te staan. Ook dit is een manier om de
dialoog met elkaar aan te gaan. Wel ziet de discussie, in
tegenstelling tot de Week van het Bezoek, op de langere termijn, en
willen we daarin vooral de ontwikkeling van de stad aan de orde
stellen.
Zo staat het vast dat Zwolle nog lang niet uitgegroeid is. Maar u kunt
mede bepalen hoe we groeien, waar grenzen aan de groei gesteld kunnen
worden en welke consequenties dat kan hebben.
Meer in het algemeen: wat voor stad willen wij zijn in 2020?
Maar nu eerst: 2003. Er gaat veel gebeuren het komende jaar. Ik heb er
zin in. U ook, hoop ik. Ik wens u daarbij veel geluk en gezondheid
toe.
Bron: Afdeling Communicatie Datum van 02-01-2003 tot 01-01-2004