Notulen bijeenkomst klankbordgroep Elektriciteitsmarkt 20 november 2002
Aanwezig
De klankbordgroep bijeenkomst heeft een open karakter. In beginsel zijn klankbordgroepbijeenkomsten voor
iedereen (behalve pers) toegankelijk. Bij de bijeenkomst van 20 november waren aanwezig netbeheerders
en/of vertegenwoordigers daarvan, grootverbruikers en/of vertegenwoordigers daarvan, consultants en
juristen.
Agenda
Kwaliteit van dienstverlening van netbeheerders
Kwaliteit van transport (minimum transportonderbrekingseisen)
Kwaliteit van dienstverlening van netbeheerders
In de Netcode, hoofdstuk 6, zijn enkele voorwaarden ten aanzien van de dienstverlening van netbeheerders
neergelegd. Onder meer is bepaald dat correspondentie binnen 10 dagen na ontvangst door de netbeheerder
moet worden afgehandeld, er binnen 10 dagen een offerte voor aansluitingen £ 10 MVA door de
netbeheerder moet worden afgegeven en er binnen twee uur na melding van een ongeplande onderbreking
moet worden aangevangen met herstelwerkzaamheden. DTe vraagt de klankbordgroep of de in de Netcode
neergelegde kwaliteitseisen gericht op dienstverlening afdoende zijn, hoe het beste vorm kan worden
gegeven aan handhaving van deze eisen en of er eenzelfde soort compensatieregeling als voor storingen in
de codes zou moeten worden opgenomen voor het overtreden van dienstverleningsvereisten.
Reacties uit de klankbordgroep
Er wordt opgemerkt dat de tiendagentermijn voor het afgeven van een offerte regelmatig wordt overtreden.
Ongeveer 60% van de offerteaanvragen wordt niet afgehandeld binnen de gestelde termijn. Daarbij wordt
opgemerkt dat de kleinere netbeheerders over het algemeen beter voldoen dan de grotere. De grootste
frustratie voor de aanvragers hierbij is voornamelijk dat netbeheerders niet uitleggen waarom de termijn niet
wordt nageleefd.
Het ontbreken van een sanctie, anders dan het opleggen van een bindende aanwijzing, op overtreding van de
gestelde termijn stimuleert netbeheerders niet te voldoen aan de Netcode, zo wordt gesteld. Actiever toezicht
door DTe op overtreding van dienstverleningskwaliteitseisen en uitbreiding van het
toezichtsinstrumentarium wordt wenselijk geacht. Van de zijde van DTe wordt aangegeven dat DTe, omdat
haar momenteel alleen de mogelijkheid van het opleggen van een bindende aanwijzing ter beschikking staat,
alleen actie kan ondernemen als een er een concrete overtreding bij haar wordt neergelegd. Eén van de
partijen merkt op dat er veel wordt gesuggereerd over de niet naleving van codes door netbeheerders, maar
dat deze suggesties niet door feiten worden onderbouwd. Op grond van suggesties kunnen geen
maatregelen worden ondernomen. Eerst moet het probleem worden gedefinieerd, pas daarna moeten er
vervolgstappen worden gezet.
DTe vraagt of partijen iets zien in een compensatieregeling, dwz compensatieverlening door de netbeheerder
in geval van overtreding van een aan de dienstverlening gestelde kwaliteitseis. Het is afhankelijk van de vorm
van de compensatieregeling of men voor of tegen is. In een bonusmalessysteem wordt niets gezien, in een
boetesysteem wel.
Er wordt geopperd om eisen te stellen aan de administratie van netbeheerders om het toezicht door DTe te
versimpelen. Van de zijde van DTe wordt opgemerkt dat daaraan reeds eisen zijn gesteld. Zo moeten de
netbeheerders bijvoorbeeld jaarlijks een kwaliteitsrapportage toesturen aan DTe.
Kwaliteit van transport (minimum transportonderbrekingseisen)
Kwaliteit van het transport wordt in belangrijke mate bepaald door de duur en de frequentie van
transportonderbrekingen. Momenteel is het maximale aantal storingen dat mag plaatsvinden in een bepaalde
periode en de maximale duur van een storing niet wettelijk vastgelegd. DTe vraagt de klankbordgroep welke
minimale kwaliteitseisen (duur en frequentie van onderbrekingen) aan het transport zouden moeten worden
gesteld.
Reacties uit de klankbordgroep
Als eerste wordt opgemerkt dat het afhankelijk is van het spanningsniveau waarop is aangesloten welke
kwaliteitseisen als minimale eisen zouden moeten worden gedefinieerd. Voor grote afnemers is het ten
behoeve van te maken risico- en investeringsanalyses niet alleen van belang om te weten hoe lang een
transportonderbreking maximaal mag duren en hoe vaak die maximaal voor mag komen, maar ook in
hoeveel procent van de tijd er spanning op het net moet staan.
Niet alleen moeten in de codes minimale kwaliteitseisen worden neergelegd, ook moet kwaliteit transparant
worden gemaakt. Kwaliteitsgegevens, bijvoorbeeld de kwaliteitsrapportages, zouden, zo wordt opgemerkt,
openbaar moeten zijn. DTe vraagt of aangeslotenen inzicht hebben in de Nestor-rapportages en zo ja, of
deze voldoende informatie verschaffen. Uit de reacties blijkt dat niet alle aangeslotenen de Nestor-
rapportages kennen.
Grote afnemers willen graag weten wat de oorzaak is geweest van een storing. Sommige netbeheerders
communiceren over oorzaken, anderen weer niet. Er wordt door één van de partijen opgemerkt dat er ten
aanzien van dit punt een onderscheid moet worden gemaakt tussen aangeslotenen op hoogspanning en op
midden- of laagspanning. Het wordt door netbeheerders geen probleem gevonden om op hoogspanning
aangesloten partijen uitleg te geven over een opgetreden storing. Voor midden- en laagspanning is dit
lastiger. Hier wordt door anderen tegen ingebracht dat ook kleinere partijen investeringsbeslissingen maken,
afhankelijk van de kwaliteit van het transport. Er wordt opgemerkt dat definiëring van minimale
kwaliteitseisen niet alleen in het belang is van grootverbruikers. Minimale kwaliteitseisen scheppen het kader
waarbinnen een netbeheerder zijn net moet ontwerpen.
Door één van de partijen wordt aangegeven dat het in het kader van de discussie van belang is een
onderscheid te maken tussen de structuur en de staat van de netten. Ten aanzien van de structuur van de
netten is er reeds het een en ander geregeld. In de codes is onder andere neergelegd uit welke componenten
een net bestaat en welke technische eisen worden gesteld. Indien netbeheerders zich moeten conformeren
aan kwaliteitseisen die leiden tot een verandering van de structuur dan zal dat leiden tot een verhoging van
het transporttarief.
Er wordt opgemerkt dat niet bekend is hoe groot de bereidheid is om meer te betalen voor een verhoging van
de kwaliteit. DTe merkt op dat de discussie erom gaat dat een afnemer nu geen garantie heeft in de vorm van
minimum kwaliteitseisen.
Er wordt opgemerkt dat het stellen van minimum kwaliteitseisen geen oplossing is, omdat de effecten van
niet investeren of slecht onderhoud pas zichtbaar zijn over een langere periode. Beter zou het zijn om een
onafhankelijke derde om de zovel jaar audits te laten doen naar het kwaliteitsniveau van de Nederlandse
netten. Uit die audit zou dan moeten blijken of er reden tot zorg is of niet. Als nadeel wordt genoemd dat
netbeheerders de vrijheid wordt ontnomen een keuze te maken tussen preventieve en reactieve acties. De
een zal op voorhand willen investeren in het net en de ander zou een generator achter de hand willen houden
voor onderbrekingen. Hier wordt tegenin gebracht dat de burger heeft betaald/betaalt voor de netten en
derhalve ook recht heeft op een bepaald kwaliteitsniveau. Enerzijds zouden er derhalve minimum
kwaliteitseisen moeten worden vastgelegd in de codes, anderzijds moeten er in transportcontracten
afspraken worden gemaakt over de verantwoordelijkheid voor onderbrekingen.
Aan deze notulen kunnen geen rechten worden ontleend