Rijksuniversiteit Groningen

Beter revalidatieprogramma voor schizofreniepatiënten

Schizofreniepatiënten kampen met cognitieve problemen, zoals stoornissen in concentratie, geheugen en waarneming. Dit leidt tot problemen met het sociale functioneren en de zelfredzaamheid. Bovendien belemmeren de stoornissen het opnieuw aanleren van vaardigheden bij de revalidatie. Psychiater Frank Woonings formuleert op basis van zijn promotieonderzoek een aantal richtlijnen voor een betere revalidatie. Zo is het volgens hem zinvoller om met de patiënt specifieke dagelijkse taken te oefenen dan om hem algemene sociale vaardigheden aan te leren. Woonings promoveert op 11 december 2002 aan de Rijksuniversiteit Groningen.

Momenteel zijn de meeste hulpverleners ervan overtuigd dat schizofrenie vanwege die cognitieve stoornissen een echte handicap is. Een betere behandeling is van belang, zeker gezien de extramuralisatie die de afgelopen jaren binnen de GGZ heeft plaatsgevonden. De daardoor toegenomen overlast van psychiatrische patiënten is met grote regelmaat onderwerp van maatschappelijke discussie.

Sociaal vastlopen

Woonings: "Door de cognitieve stoornissen hebben schizofreniepatiënten moeite met de planning en de organisatie van hun dagelijkse activiteiten. Eenvoudige min of meer routinematige activiteiten lukken nog wel, maar zo gauw zich gebeurtenissen voordoen die daarvan afwijken of een actieve probleemoplossing vragen gaat het mis. Het organiseren van het huishouden of de financiën wordt daardoor moeilijk. Patiënten met schizofrenie schieten meestal niet op een enkel aspect van het sociale functioneren tekort, bijvoorbeeld de zorg voor de huishouding, maar op alle fronten, en lopen op die manier sociaal vast. Bij sommigen leidt dit tot ernstige zelfverwaarlozing en sociaal maatschappelijke teloorgang waarbij de patiënt zich aan de zelfkant van de samenleving wat staande probeert te houden."

Instructies onthouden

Woonings stelt vast dat het succes van een revalidatieprogramma wordt beïnvloedt door de cognitieve stoornissen van de patiënt. "Dat is niet zo verwonderlijk", zegt hij, "Je kunt je voorstellen dat patiënten ook moeite hebben met het oppikken en onthouden van instructies tijdens de training. Het is daarom beter om bij de behandeling het 'werkgeheugen' -en de functies die betrokken zijn bij de planning en organisatie- te ontlasten en andere delen van het geheugen die nog wel intact zijn aan te spreken. De vaardighedentraining zou mijns inziens moeten bestaan uit het samen oefenen van een specifieke taak. Bij voorkeur op de plek waar die taak normaal uitgeoefend moet worden, bijvoorbeeld op het werk van de patiënt."

Takentraining

De promovendus concludeert dat de behandeling van schizofreniepatiënten idealiter uit een takentraining bestaat en niet uit een vaardigheidstraining. Een deel van de patiënten raakt als gevolg van de ernstige cognitieve problemen blijvend afhankelijk van min of meer permanente ondersteuning door de hulpverlening. Het is de vraag of voor hen een beleid van extramuralisatie, zoals dat in de laatste jaren binnen de GGZ gevoerd wordt, wel zo geschikt is. /ImK

Frank Woonings (Ulft, 1959) studeerde geneeskunde in Nijmegen. Hij verrichtte zijn promotieonderzoek bij de afdeling Psychiatrie van het Academisch Ziekenhuis Groningen, waar hij ook als psychiater werkzaam is. Het onderzoek is gefinancierd door ZorgOnderzoek Nederland, de Stichting Dienstbetoon Gezondheidszorg van de Stiching de Open Ankh en de Schizofrenie Stichting Nederland.

Datum en tijd

woensdag 11 december 2002, 16.00 uur

Promovendus

F.M.J. Woonings, tel. (050)361 61 61, e-mail: f.woonings@acggn.azg.nl (werk)

Proefschrift

Cognitive dysfunction and psychosocial rehabilitation in schizophrenia

Promotor

prof.dr. R.J. van den Bosch

Faculteit

medische wetenschappen

Plaats

Aula Academiegebouw, Broerstraat 5, Groningen

Onderzoek

Promotie