PLATFORM NEDERLANDSE LUCHTVAAR

Overheid creëert schijnoplossingen bij vliegvelden

Het geluidsbeleid van de overheid voor de luchtvaart werkt averechts en bevordert juist de geluidshinder. De overheid stelt grenzen aan de door de regionale en kleine luchthavens belaste milieuruimte. De overheid doet dit, volgens haar zeggen, om de omgeving te beschermen tegen onder andere geluidsoverlast. Een goed voorbeeld van dit averechtse beleid is te zien bij Lelystad Airport, die vanwege de overschrijding van het toegestane geluidsquotom de vluchten de rest van het jaar drastisch moet beperken.

Vergelijk het eens met het wegverkeer. De overheid bepaalt bijvoorbeeld dat er per jaar een in verband met geluid een bepaald aantal vrachtwagens over de A1 mag rijden. Is de grens in november bereikt? Jammer, volgend jaar zijn ze weer de eersten. Raar? Ja, maar zo gaat het dus wel bij bijvoorbeeld Lelystad Airport.

Lelystad Airport heeft te maken met een BKL-zone en met een Ke-zone. De eerstgenoemde is ontwikkeld voor klein luchtverkeer; vliegtuigen onder de 6.000 kilo. De tweede zone is ontwikkeld voor de grotere vliegtuigen van boven de 6.000 kilo en voor helikopters. De overschrijding van het toegestane aantal vluchten per jaar heeft plaatsgevonden in de BKL-zone. Hier gaat het dus al fout. Het beleid is dubbel en onduidelijk, want hoe verkoop je aan de omwonenden dat het ene type toestel wel beperkt wordt en het andere niet.

Het belangrijkste is echter nog wel de vraag of het beperken van bepaalde typen toestellen wel effect heeft op het verminderen van geluidshinder. Geluidshinder is namelijk niet hetzelfde als geluidsbelasting. De hoeveelheid geluid zegt niets over de eventuele hoeveelheid geluidshinder, er spelen nog zoveel andere niet-akoestische factoren mee. Met een volledig statistisch beleid zal de overheid niet ver komen. Sterker nog, het huidige beleid wekt alleen maar irritatie, bij zowel omwonenden als bij de luchtvaartsector. Dit komt doordat de overheid zaken beloofd aan de omwonenden die zij niet kan nakomen en die bovendien ook geen oplossing bieden.

De overheid kan zich beter concentreren op praktische oplossingen, zoals het nog stiller maken van motoren. De vliegvelden kunnen het beste zelf afspraken maken met hun omgeving. De verantwoording hoort bij de lokale partijen te liggen, ook als het gaat om geluid.