Programma Studium Generale
How to bluff, etc.
2 december 2002 | 20.15 uur
Serendipity
Speakers, Burgwal 45-49
De gave om door toevalligheden en intelligentie iets te ontdekken waarnaar
men niet op zoek was, noemt men 'serendipiteit'. Veel (wetenschappelijke)
ontdekkingen zijn onbedoeld zo gedaan -en zijn dus 'serendipiteus'.
Metaforen blijken daarbij een grote rol te spelen. Glas zou ook zo'n
'toevallige'ontdekking zijn, hoewel anderen beweren dat dit een legende is.
Pek van Andel kiest uit zijn 'serendipiteitsarchief' een aantal
glasvoorbeelden (bijvoorbeeld veiligheidsglas en 'floating glass'). In deze
voordracht komen daarnaast de ideegeschiedenis van het woord, het begrip,
het verschijnsel serendipiteit en de theoretische context ervan aan bod,
alsmede een aantal soorten en patronen van serendipiteit.
Drs. M.V. van Andel, is wetenschappelijk onderzoeker in de experimentele
micro-chirurgie en maakt studie van de serendipiteuze karakter van
wetenschappelijke ontwikkelingen. In 1992 ontving hij de Wubbo Ockels-prijs
en in 2000 de satirische Ig-Nobelprijs
9 december 2002 | 20.15 uur
Hitchcock
Speakers, Burgwal 45-49
Meer dan twintig jaar na zijn dood is Hitchcock's werk nog steeds populair.
Tijdens zijn leven werd Hitchcock lange tijd alleen maar gezien als
briljante en slimme entertainer. Maar in de jaren vijftig kregen critici in
Frankrijk ook bewondering voor Hitchcock's technieken van vertellen en
visualiseren.
In deze lezing wordt een introductie gegeven op een aantal typische
Hitchcock-technieken zoals het opwekken van "suspense". De technieken zullen
geïllustreerd worden aan de hand van beeldfragmenten. Na afloop is er een
vertoning van "The Man Who Knew Too Much".
Mevr. P. Pisters , is universitair hoofddocent aan de leerstoelgroep Film-
en Televisiewetenschap van de UvA.
16 december 2002 | 20.15 uur
Bertus Brouwer
Speakers, Burgwal 45-49
Groten horen een heldendood te sterven in plaats van op hoge leeftijd in het
schemerdonker onder een auto te lopen. Toch kwam zo de grootste Nederlandse
wiskundige aan zijn eind. In het buitenland werd de hoogbejaarde Bertus
Brouwer op dat moment nog als een van de grootste wiskundigen van zijn tijd
gezien; in eigen land was hij eerst verketterd om zijn vermeende pro-Duitse
sympathieën in de oorlog en vervolgens aan de kant gezet als hoogleraar en
vernieuwer. Brouwer, wereldwijd een van de belangrijkste figuren in de
discussie over de grondslagen van de wiskunde, had een beter lot verdiend.
Over leven en werk van een notoir ruziezoeker en geniaal wiskundige.
Prof. dr. Dirk van Dalen , is hoogleraar aan de faculteit Wijsbegeerte van
de Universiteit Utrecht en Brouwer-kenner bij uitstek. Hij schreef de
biografie L.E.J. Brouwer (2001).
Technische Universiteit Delft