---
Ministerie van Defensie
---
Verleden herleeft tijdens open huis landmacht
29-09-2002
Rond de zeventienduizend bezoekers kwamen gisteren (28 september) naar
het open huis van het Opleidings- en Trainingscentrum Vuursteun op de
Legerplaats bij Oldebroek in t Harde. De kennismakingsdag stond niet
alleen in het teken van modern materieel als de Fennek, Sperwer en de
spiksplinternieuwe Duitse Pantzerhaubitze 2000. Publiekstrekker nummer
één was de Groninger Vereniging van Artillerietraditie. Met perfecte
demonstraties nam ze het publiek mee terug in de tijd. Een ideale
combinatie, want de veldartillerie viert dit jaar haar 325-jarig
bestaan. Verleden, heden en toekomst van het Korps gingen naadloos in
elkaar over.
Het hele arsenaal historische geschut van de vereniging, beheerd door
de Stichting voor Historie van de Koninklijke Nederlandse
Veldartillerie 1812 1912, passeert op de hei de revue. Getrokken door
Groninger paarden, van oudsher het artilleriepaard volgens Huib Gerard
Nijholt, treden eerst de zes replicas van de Coehoorn-mortieren (model
1780) aan. De frontman van deze club enthousiastelingen heeft deze
stukken eigenhandig gebouwd, net als de twee 4-ponder houwitsers
(model 1860) en het kwartet 6-Veld kanonnen uit 1895. Ik heb daarvoor
de oude tekeningen van het legermuseum gebruikt. Aan de hand van die
gegevens heb ik de mortieren, voor- en achterladers in elkaar gezet.
Tussen de optredens van het antieke geschut door was het de beurt aan
de hedendaagse artillerie. Als eerste traden de rode baretten met hun
81 mm L16 mortieren aan. Vervolgens mochten de M109s hun kunnen
vertonen. Met doffe dreunen namen de zes houwitsers diverse doelen
onder vuur. Het sluitstuk vormde de Duitse Pantzerhaubitze 2000. Twee
van deze hypermoderne voertuigen gaven een indrukwekkende demonstratie
weg.
Waar de oude M109 minuten nodig hadden om in stelling te komen,
stopten hun mogelijke opvolgers simpelweg, oriënteerden zich in no
time, draaiden de geschutkoepels en brachten vuur uit. Volledig
automatisch werd de loop daarop weer in transportstand gebracht en weg
waren ze. Voor de vijand doorheeft wie of wat hem beschiet, nemen de
Duitsers al nieuwe posities in. Likkebaardend en met ontzag werd er
door de vele aanwezige generaties (oud) artilleristen naar dit
optreden gekeken. Hetzelfde gold voor de Sperwer. In een boogtent
toonde eerste luitenant Fred Kerkhof van 101 RPV batterij beelden
gemaakt door het onbemande verkenningsvliegtuigje. Ik heb hier al een
veteraan gehad die maar wat graag over dit systeem in Nieuw-Guinea had
beschikt.
Naast vragen of het vliegtuig niet defect raakt als het hardhandig
terugkeert op moeder aarde en waar de piloot zit, kreeg de commandant
van het eerste peloton ook bijzondere verzoeken. Een 13-jarige, blinde
jongen wilde heel graag het toestel voelen om zo een beeld te krijgen
hoe de Sperwer eruit ziet. Daarnaast vond hij het geweldig om zelf aan
een propeller op de proefopstelling te draaien. Zodoende kon die knul
echt de lucht voelen verplaatsen. Ook wachtmeester Van den Hoven sprak
lovend over het open huis. Het was hier op de Legerplaats al ruim voor
de poorten om tien uur officieel open gingen al druk.