Ingezonden persbericht
Open Brief aan redactie van De Telegraaf
Geachte Redactie,
Wat jammer dat kranten zoals de Telegraaf het hengelen zo propageren! Het is natuurlijk een uiterst diervijandige bezigheid. U vindt dat de gevangen vissen er grotendeels genadig van af komen. Wat je maar genadig noemt. Is de schrijver van het artikel wel eens zo gewond geweest? Wil hij in een haak bijten en dan uit het water getild worden of aan land getrokken?
En is hij dan blij met de ZOEN die hij van de dader krijgt? Knuffelkarpers, wat een onzin! Ze worden gewoon geofferd voor het plezier van mensen, niet eens om te eten maar louter voor het plezier! Noem het maar sport! Er komt nauwelijks lichaamsbeweging aan te pas! De tegenstander, de vis, is tegenstander tegen wil en dank. Hij vraagt niet om het gevecht, hij is alleen maar het slachtoffer. "Ik ben gek op dieren" zegt een vissend meisje ën geloof nooit dat ze pijn hebben". Dat wordt ze bij de visvereniging geleerd, helaas. Dan worden ze vrijgelaten, maar wèl gewond, dat wordt er niet bijverteld.
Ook wordt verteld: de hengel knapte en ik kon niks bewijzen. Zo blijft het dier met de haak in zijn lichaam rondzwemmen.
Met veel techniek worden de dieren misleid om in haken te bijten. Hengelaars zeggen dan: de vis vindt het niet erg, maar natuurlijk is het zo: de vis ziet niet alles, die haak zou hij anders wel vermijden.
Men geniet tijdens het hengelen van de natuur. Maar zonder hengel gaat dat net zo goed, of beter. Ook voor de rust is geen hengel nodig. De natuur alleen is rustig genoeg. Ook voor "sport" of ontspanning is geen hengel nodig, ook in bij of op het water zijn er genoeg mogelijkheden: roeien, kanoën, zeilen, surfen, wandelen en fietsen.
"Er zijn ouders die hun kroost met een uitrusting van 2000 euro bij een hengelsportvereniging onderbrengen. Zij zijn van de kids af en de kids vinden het fantastisch". Zo worden kinderen met veel geld geïndoctrineerd, ze moeten aannemen dat een vis niets voelt, want dat wordt bij de visvereniging gezegd.
"Als hengelaars zijn we te gast in de natuur en dat beseffen we donders goed". Mooie "gast" die de aanwezige dieren verwondt en ook vaak nog vogels tot slachtoffers maakt. Vogels zijn het slachtoffer omdat ze vissen oppikken, die haken hebben ingeslikt. Of ze worden vergiftigd door loodbolletjes van hengels. Die loodbolletjes zien ze aan voor steentjes, nodig voor de spijsvertering. Ook raken vogels en andere dieren verward in achtergelaten vislijnen. Zij kunnen niet meer loskomen omdat de draad niet breekt. Vogelopvangcentra kunnen vertellen hoeveel moeite ze hebben om vogels af te helpen van ingeslikte haken. Veel vogels halen het opvangcentrum niet eens.
Wij vinden het een gemiste kans, u had het onderwerp van twee kanten kunnen belichten. Alleen de Dierenbescherming is heel even aan het woord geweest.
U zou ook eens kunnen denken aan de mensen die het vreselijk vinden dat men hengelt voor het plezier. Dat men een dier zó veel kwaad doet, voor de kick.
Jammer dat de Telegraaf zo de kant van de hengelaars kiest!
Vriendelijke groeten,
M.M. Santen, secretaris Stichting Vissenbescherming, Postbus 26, 2100 AA Heemstede, telefoon 023-5287574, info@vissenbescherming.nl, www.vissenbescherming.nl