Jeugd & Veiligheid
Jeugd & Veiligheid - Veilige school
Op IJsselcollege gebeurt nooit iets
In 2001 stemde de gemeenteraad van Capelle aan den IJssel in met
het plan van aanpak Jeugd & Veiligheid: En nu aan de slag. Het plan
bevat tal van maatregelen waarmee de gemeente in nauwe samenwerking
met stichting Jongerenwerk, politie Rotterdam Rijnmond, Openbaar
Ministerie, scholen en de GGD, jongeren een veilige woon- en
leefomgeving wil bieden en jeugdoverlast wil bestrijden. De
gemeente speelt een belangrijke rol in het coördineren, stimuleren
en begeleiden van de verschillende projecten. Nu, bijna een jaar
later, kunt u in een serie interviews met betrokkenen lezen wat er
tot nu toe is bereikt. Deze week aflevering 4.Veilige School.
Onveilig voelen Leon van Meer en Harald van Kordenoordt (beiden 14)
zich nooit op het IJsselcollege (830 leerlingen) aan de Kanaalweg
in Capelle. Er gebeurt hier eigenlijk nooit wat. Afdelingsleider
onderbouw Jan de Vries beaamt dat: We werken heel hard aan een goed
klimaat.
Leon en Harald zijn derdejaars VMBO-leerlingen van het
IJsselcollege. Leon doet administratie, Harald kookserveren. Beiden
zijn erg tevreden over hun school. Ik vind het heel leuk hier, zegt
Leon. En Harald: Ik heb het hartstikke naar mn zin.
Verhalen over een grimmige sfeer en vechtpartijen doen beiden af
als grote onzin. Leon: Vrienden van mij denken dat op het
IJsselcollege van alles gebeurt. Dat is gewoon niet waar. Harald
ervaart hetzelfde: Deze school heeft de naam dat er altijd wordt
gevochten. Dat slaat totaal nergens op.
Dit betekent niet, dat er nooit iets loos is. Soms loopt een
discussie uit de hand en gaan twee jongens vechten in de kantine.
Dan springt er meteen een conciërge tussen, zegt Leon. Harald: Maar
volgens mij gebeurt zoiets op elke school wel eens.
Mes
Van wapens op school heeft Harald nooit gehoord. Leon wel: Er was
vorig jaar een jongen met een mes. Die is meteen van school
gestuurd. Pesten ervaart Leon ook niet als een probleem. We hebben
een hele hechte klas. Harald merkt wel dat er soms wordt gepest.
Dan pakken ze je met persoonlijke dingen. Heel flauw.
Beiden zeggen niet zoveel te merken van het actieve sociale
veiligheidsbeleid dat de school voert. Leon: Wij hebben wel veel
gepraat met de leraren, maar dat kwam omdat we zon drukke klas
waren. Nu gaat het beter. Harald: Een keer hebben we voorlichting
gehad over vuurwerk. Verder hoor je nooit iets over veiligheid.
Klimaat
Dat laatste kan kloppen, zegt Jan de Vries. Veiligheid zit m
volgens hem dan ook niet in allerlei ingewikkelde en verstrekkende
maatregelen, maar vooral in de onderlinge omgang: Wij proberen een
sociaal-pedagogisch klimaat te creëren waarin ieder kind zich
prettig voelt. Dat klinkt ingewikkeld, maar is in wezen niet meer
dan een stukje opvoeding door de school. Met normale omgangsvormen
en een beetje respect voor elkaar kom je al heel ver. Niet de deur
voor iemands neus dichtgooien, maar m even openhouden.
Leerlingen en leraren maken heldere afspraken met elkaar, zegt De
Vries. Wie zich daar niet aan houdt, wordt aangesproken op zijn
gedrag. We willen geen onverschilligheid tegenover elkaar, maar
betrokkenheid. Dat vraagt veel van het hele team, zowel leraren als
niet-onderwijzend personeel, erkent De Vries. Iedereen moet zich
voor de volle 100 procent inzetten voor een veilige school. Dat is
de enige manier. Want in detectiepoortjes of beveiligingspersoneel
geloven wij niet.