Nieuw-Vlaamse Alliantie


Schalck zou beter aandringen op snel advies over N-VA-wetsvoorstel i.p.v. het te plagiëren (02/08/02)

Dat sp.a-volksvertegenwoordiger Schalck in de komkommertijd even wil scoren weze hem gegund. Met zijn wetsvoorstel aangaande het wegslepen van auto's is er echter sprake van plagiaat. Reeds in december 2001 werd door Geert Bourgeois en Frieda Brepoels terzake een wetsvoorstel ingediend. Dit wetsvoorstel werd in april 2002 behandeld in commissie. De Kamercommissie vroeg de gewesten om advies. Daan Schalck zou bij minister Stevaert, zijn bevoegde partijgenoot in de Vlaamse regering, beter aandringen zich te haasten met het advies over het N-VA-wetsvoorstel.

Motivatie van het N-VA-wetsvoorstel

De (fout)geparkeerde wagen werd weggetakeld. Dikwijls beginnen de problemen dan pas. Niet alleen heerst er een willekeur inzake tarieven, sommige takelbedrijven wensen het voertuig niet terug te geven alvorens een fikse geldsom wordt betaald. Ook al ben je ervan overtuigd dat je voertuig onterecht werd weggesleept. Nochtans mag een takelbedrijf wettelijk de sleepkosten niet terugvorderen van de vermeende foutparkeerder en mogen de garagehouder en het takelbedrijf het voertuig niet inhouden bij niet-betaling van de kosten. Niet alleen de rechtbanken oordeelden meermaals in die zin, in antwoord op een schriftelijke vraag van N-VA-voorzitter en kamerlid Geert Bourgeois bevestigde minister van Verkeer en Infrastructuur, Isabelle Durant, deze zienswijze. Het takelbedrijf moet zich voor de betaling van de kosten wenden tot de overheid die het wegtakelen gevraagd heeft. De overheid moet dan zelf optreden tegen de betrokken bestuurder.
In de praktijk wordt deze wettelijke regeling straal genegeerd. Uit het onderzoek dat Test-Aankoop en VTB-VAB in januari van dit jaar in 210 Vlaamse en Brusselse gemeenten verrichtten, blijkt dat er op het terrein volstrekte willekeur heerst. De meeste gemeentes (96%) laten takelen toe als de auto andere weggebruikers hindert, maar 7% doet het al voor een gewoon verkeerd geparkeerde auto, zonder dat er van enige hinder sprake is.
Over wie, wat en hoeveel betaald wordt, is de verwarring nog groter. Slechts 7,5% van de gemeenten heeft een vaste prijs afgesproken met de takelfirma's. Nog eens 7,5% past de tarieven van de vereniging van de autohandel Federauto toe, met verhogingen voor avond-, zaterdag- en zondagswerk. En in 91% van de gemeenten en steden vraagt de takelfirma de betaling rechtstreeks aan de automobilist, niettegenstaande het wettelijk verbod. Maar 12% van de politiediensten blijkt te weten dat het takelbedrijf de wagen niet mag bijhouden tot de betaling van de factuur. Uiteindelijk betaalt slechts 6% van de gemeenten de factuur aan de takeldienst, om nadien het bedrag terug te vorderen van de bestuurder, zoals wettelijk vereist. Daarenboven varieert de prijs van
1.700 fr. (Londerzeel) tot 7.260 fr. in Oostende (zondagstarief weliswaar). Tot slot bestaat nergens een systeem dat de automobilist verwittigt dat zijn auto is weggesleept (Budget&Recht nr. 154 - jan./feb.2001).

Krachtlijnen van het N-VA-wetsvoorstel

De schriftelijke vragen van Geert Bourgeois terzake aan de federale ministers brachten geen soelaas. Volgens de minister van Verkeer moest haar collega van Justitie optreden en de procedure wijzigen. Die bleef echter bij de pakken zitten, net als de minister van Binnenlandse Zaken. Deze achtte de vragen van Bourgeois maandenlang geen antwoord waard. Gezien dit 'snel en efficiënt' optreden van paarsgroen, vatte de Kamerfractie van de N-VA in december 2001 de koe bij de horens !!!

In het wetsvoorstel van de kamerleden Frieda Brepoels en Geert Bourgeois wordt er een onderscheid gemaakt naargelang de redenen voor het wegslepen van een voertuig. Bij een verkeersinbreuk, meestal wanneer het voertuig niet reglementair is geparkeerd, moeten de takelkosten betaald worden door het opdrachtgevend bestuur, dat de kosten moet terugvorderen van de overtreder. Het voertuig moet onmiddellijk worden teruggegeven aan de eigenaar en de kosten moeten teruggevorderd worden. Gebeurt de wegtakeling om administratieve redenen in geval van bv. brand, een gasontploffing.... dan vallen de kosten ten laste van de gemeente.

Daarnaast voert het wetsvoorstel ook de verplichting in voor de politie om, in de mate van het mogelijke, na te gaan of de bestuurder zich niet in de onmiddellijke omgeving bevindt zodat wegtakeling kan vermeden worden.
In het wetsvoorstel van de N-VA moet de politie ook een inspanning leveren om de bestuurder op de hoogte te brengen. Dit kan bv. door het gebruik van zelfklevers die worden aangebracht op de plaats waar de auto stond, zoals in Spanje. De politie kan het telefoon- of GSM-nummer van de betrokkene zoeken en hem waarschuwen. Immers, al te vaak slaat de bestuurder die zijn wagen niet terugvindt in paniek. Hij twijfelt of de wagen wel op die plaats achtergelaten werd en begint te zoeken, of hij denkt dat het voertuig gestolen is. Vermoedt men daarentegen dat de auto weggetakeld is, dan weet men niet waar naartoe.

Tevens moet de politie in het PV duidelijk de omstandigheden en de redenen van het wegtakelen vermelden: verkeersinbreuk, administratieve redenen, ander misdrijf.

Daarnaast moet de kostenregeling in de wet opgenomen worden, zodat elke wettelijke betwisting uitgesloten is en een aantal procedures overbodig worden.

Tot slot moet de minister van Binnenlandse Zaken de politieraden de opdracht geven om de wegtakeling aan te besteden overeenkomstig de wet van 24 december 1993 inzake overheidsopdrachten. Zo verdwijnt de huidige willekeur inzake tarieven: binnen elke politiezone geldt hetzelfde tarief en de verschillen tussen de politiezones worden minimaal. Vanzelfsprekend blijft de mogelijkheid tot een ander eenheidstarief behouden bij nacht, op zaterdag-, zon- en feestdagen.

Auteur:
Nieuw-Vlaamse Alliantie (N-VA)
Geert Bourgeois, algemeen voorzitter

Meer informatie:
Contactpersoon: Piet De Zaeger
Telefoon: 02/ 219 49 30
Fax: 02 /217 35 10
E-post: piet.dezaeger@n-va.be
Url: http://www.n-va.be


---