Nieuw-Vlaamse Alliantie
Plaats Aelvoet in quarantaine ten bate van de volksgezondheid
(01/08/02)
De fluoride-maatregel van minister Aelvoet is een nieuwe
paragraaf in het paars-groene blunderboek. Terecht stelden de
tandartsenopleidingen van de Vlaamse universiteiten en het Verbond der
Vlaamse Tandartsen dat "een minister die de Volksgezondheid onder haar
verantwoordelijkheid heeft deze door onzorgvuldige berichtgeving en
onbezonnen interviews in gevaar brengt. De minister dreigt daardoor de
jarenlange inspanningen gericht op preventie en tandbederf ongedaan te
maken" (persmededeling VVT).
De N-VA herinnert eraan dat minister Aelvoet niet aan haar proefstuk
toe is. Zelfs naar paars-groene normen maakte de Agalev-minister van
Volksgezondheid het al te bont. Toen ze kort na haar aantreden
nodeloos paniek zaaide door op de radio een tweede
PCB-besmettingshaard aan te kondigen probeerde Verhofstadt de schade
enigszins te beperken. Enkele weken later registreerden tv-camera's
hoe de premier per gsm vanuit zijn Italiaans vakantieoord minister
Aelvoet in haar eigen tuin tot de orde moest roepen: België zou alle
vleesproducten met meer dan 2 procent vet op PCB's controleren, en
niet 20 procent zoals Aelvoet even tevoren nog had verklaard.
Naast deze flapuit-techniek kent minister Aelvoet nog één andere
communicatievorm: de doofpot. Begin dit jaar weigerde minister Aelvoet
ondanks interpellaties van de N-VA de audit van het Federaal
Voedselagentschap vrij te geven. Met haar halsstarrige en
ongemotiveerde weigering gaf minister Aelvoet toen voeding aan
doofpotverhalen en werd het belang van de volksgezondheid allerminst
gediend.
Maar het belangrijkste verwijt aan de minister is wel dat drie jaar na
de dioxinecrisis het federaal Agentschap voor Voedselveiligheid nog in
zijn kinderschoenen staat. Volgens het federaal regeerakkoord moest
dit agentschap op punt staan vóór eind 1999 !!!
Naast de collectieve verantwoordelijkheid van de regering voor het parlement, pleit de N-VA voor een duidelijke invulling van de individuele politieke verantwoordelijkheid van een minister. Men moet een minister kunnen beoordelen op zijn/haar beleid zonder dat meteen de regering in gevaar komt omdat zijn/haar politieke partij dit niet pikt. In tegenstelling tot België kent men in Nederland het concept van de individuële politieke verantwoordelijkheid wel. Eind jaren '80 traden regeringsleden van der Linden en Wim van Eekelen af omdat het Nederlands paspoort niet deugdelijk was gemaakt. In 1990 trad landbouwminister Braks af na onregelmatigheden met de visvangst.
In paars-groen België anno 2002 kan een minister van de regering-Verhofstadt flater na flater begaan zonder dat ze daarvoor haar verantwoordelijkheid opneemt. De N-VA zal hierover in de Kamer interpelleren. De N-VA stelt voor dat premier Verhofstadt zijn minister van Volksgezondheid ondertussen in quarantaine plaatst ver weg van alle media. Ten bate van de volksgezondheid!
Auteur:
Kamerfractie
Karel Van Hoorebeke, volksvertegenwoordiger
Meer informatie:
Contactpersoon: Piet De Zaeger
Telefoon: 02/ 219 49 30
Fax: 02 /217 35 10
E-post: piet.dezaeger@n-va.be
Url: http://www.n-va.be
---