Gemeente Amsterdam

|

Ashanti's eren hun koning in de RAI

Door Humphrey Agyekum

Ashanti koning

'Our King is great!,' zegt een opgetogen Ghanese vrouw tegen haar buurman. 'Prachtig dat de Asantehene ons een bezoek brengt,' antwoordt de man opgewonden. De durbar, de traditionele ontmoeting tussen de Ashanti-koning Otumfuo Osei Tutu II en zijn onderdanen, vond afgelopen zaterdag plaats in de Amsterdamse RAI. De vorst was in Nederland voor de viering van driehonderd jaar handels- en diplomatieke betrekkingen tussen Ghana en Nederland.

De koning staat, samen met zijn vrouw Julia, bij de ingang van de immense, kale en halfgevulde hal onder zijn koninklijke parasol te wachten om zijn weg te kunnen vervolgen. Zijn traditionele gevolg begeleidt hem door de toegestroomde menigte. Bij het betreden van de zaal ontstaan er chaotische taferelen. De Ghanezen die aanwezig zijn willen de vorst fotograferen voor het persoonlijke archief. Elke stap die hij zet, volgt de menigte. Er wordt flink gejuicht en geschreeuwd. De bewaking heeft moeite om de mensen uit elkaar te halen.

De vorst lacht plichtmatig en kijkt nogal stoïcijns naar de menigte, maar zijn vrouw geniet met volle teugen van alle aandacht. Zij knikt naar mensen en af en toe maakt ze een praatje met iemand uit het publiek.

Feestende Ghanezen

Enthousiasme
Intussen zit de stemming er goed in bij de aanwezigen. 'Otumfuo, u bent groot!' scandeert de menigte. 'De Asantehene ziet er mooi uit. Het is prachtig om zo close bij hem te mogen staan. Hij is mijn koning!'zegt de zeer opgewonden Ghanese Joyce. 'Ik heb hem in het verre verleden gezien, maar niet van zo dichtbij. Geweldig! Mijn dag kan niet meer stuk,' voegt ze er aan toe.

Aan het eind van de rode loper wordt de koning vorstelijk onthaald door een groep vrouwen die is gehuld in witte vliscostof bedrukt met zwarte prenten. De kleding is speciaal voor de gelegenheid ontworpen. De vrouwen zingen lofzangen en dansen de traditionele adowa voor de koning. De vorst neemt plaats op zijn stoel en de festiviteiten kunnen beginnen. Het publiek wordt toegesproken door onder andere de burgemeester en prominenten uit de Ghanese gemeenschap. Tussen de schitterende speeches door, klapt en juicht de menigte.

Een Afrikaans feest
Een Afrikaans feest is natuurlijk geen feest als er niet gezongen en gedanst wordt. De organisatie nam daarom een muzikaal intermezzo in de programmering op.
De verschillende ingehuurde bands spelen aanstekelijke Ghanese muziek en mannen, vrouwen, maar ook kinderen bestormen de dansvloer om flink te swingen.

Voor de Ghanees van Ashanti komaf, is deze bijeenkomst niet zomaar een feest. 'Het is een mooie dag om je koning te ontmoeten. Door zijn komst sta ik ook even stil bij mijn afkomst. Ik ben trots om Ashanti te zijn,' zegt de achttienjarige Ernestina. 'Het is een goede gelegenheid om andere Ghanezen te ontmoeten. Normaal kom ik mensen tegen op feestjes, maar nu zijn we met z'n velen op een plek om onze koning te eren.'

Kritische noot
Het was niet alleen hosanna in de RAI. Er waren ook mensen die kritische noten kraakten. 'Ik hoop op een forum waarop Ghanezen en Surinamers kunnen discussiëren over hun slavernijverleden. Deze bijeenkomst kan een bijdrage hieraan leveren, maar de koning heeft daar geen woord over gezegd,' zegt Nana Aden-Kyekye.

Ondanks deze kritiek was het bezoek van de koning voor de meeste aanwezigen de moeite waard. Geheel in Afrikaanse stijl, arriveerde hij een uur te laat. De feestelijkheden duurden vervolgens ongeveer vijf uur. Kwame Ansah: 'Ik heb me kostelijk vermaakt. Er zijn kosten noch moeite gespaard om deze dag te laten slagen. De egards en de pracht en praal die bij een vorst horen, zijn ruimschoots aanwezig. Het is een mooie dag.'

^


-

© gemeente Amsterdam - 25-06-2002