European Commission
IP/02/882
Brussel, 19 juni 2002
Drie en een half jaar duidelijke voordelen van de enige munt
De Commissie heeft vandaag een mededeling aangenomen over de eurozone
in de wereldeconomie. Zij merkt op dat de invoering van de
bankbiljetten en muntstukken in euro aan het begin van dit jaar een
mijlpaal was in de Europese integratie. De voordelen van de
Economische en Monetaire Unie (EMU) zijn al lang zichtbaar. De EMU is
gebaseerd op de inzet voor een gezonde macro-economische politiek,
waardoor in Europa een nieuwe cultuur van economische stabiliteit is
ontstaan. Dit heeft op zijn beurt Europa in staat gesteld de recente
vertraging van de wereldeconomie op te vangen. Voorts zijn dankzij de
euro wisselkoersspanningen binnen Europa vermeden, die zeer schadelijk
zijn en vroegere perioden van aanpassing aan externe schokken hebben
getekend. Met de euro kan de burger in de landen van de eurozone thans
rekenen op de voordelen van prijsdoorzichtigheid, concurrentie en
financiële integratie in Europa.
"De invoering van de euro is een groot succes", verklaarde Pedro
Solbes, Commissielid voor Economische en Financiële Zaken. "De euro
draagt bij aan de economische en financiële integratie in Europa en
zal de basis leggen voor groei en stabiliteit op middellange termijn.
Wij hebben al veel verwezenlijkt, maar wij zullen nog veel uitdagingen
moeten aangaan. Wij moeten zorgen dat stabiliteit in de eurozone een
vanzelfsprekende zaak wordt en ons richten op verhoging van ons
groeipotentieel".
1. Het hoofd bieden aan de mundiale achteruitgang
In de eerste twee jaren van het bestaan van de enige munt groeide het
BBP in de eurozone met ongeveer 3% per jaar, hetgeen iets boven het
potentieel ligt, zonder het soort onevenwichtigheden te creëren die
een bedreiging zijn voor de houdbaarheid van de groei elders in de
wereld. In 2001 viel de groei sterk terug als gevolg van de vertraging
in de wereldeconomie. Toch hield de werkgelegenheidsschepping
verassend goed stand. Dit was onder meer te danken aan de hervormingen
op de arbeidsmarkt die werden uitgevoerd ter voorbereiding van de
invoering van de euro.
De inflatie is van iets meer dan 1% in 1999 opgelopen tot ongeveer
2,5% in 2001, hetgeen vooral toe te schrijven was aan een reeks
eenmalige schokken, zoals de stijging van de voedingsprijzen ten
gevolge van het slechte weer. Uit de beschikbare gegevens blijkt dat
de invoering van de chartale euro slechts een zeer marginaal effect
heeft gehad op de stijging van de consumptieprijzen in de eurozone. Op
middellange termijn zal de euro bijdragen tot prijsstabiliteit door
verhoging van de prijsdoorzichtigheid en bevordering van de
concurrentie.
2. Een gezonde budgettaire en monetaire politiek
Vergeleken met het begin van de jaren '90 is het macro-economische
beleidskader in de landen die thans de eurozone vormen sterk
verbeterd. Dit heeft ons in staat gesteld de wereldwijde
groeivertraging op te vangen door een oordeelkundige aanpassing van de
beleidsmix.
Het eerste onderdeel van deze oordeelkundige beleidsmix is een
versoepeling van de monetaire politiek die verenigbaar blijft met de
door de ECB nagestreefde prijsstabiliteit. Het tweede onderdeel is een
voorzichtige begrotingspolitiek waarbij op verstandige wijze werd
vertrouwd op de werking van de automatische stabilisatoren en de
lidstaten in het kader van het stabiliteits- en groeipact de
verbintenis aangingen om op middellange termijn een begrotingssituatie
te bereiken die dicht bij het evenwicht ligt of positief is.
Bovendien kan de coördinatie van de economische (dit wil zeggen
budgettaire en structurele) politiek worden versterkt door waar nodig
de processen te stroomlijnen en de maatregelen uit te voeren die de
Commissie heeft voorgesteld en die de Europese Raad van Barcelona
heeft bekrachtigd.
3. Loonvorming in de EMU
In de beginjaren van de EMU werd, evenals in de aanloopjaren naar de
monetaire unie, een indrukwekkende graad van loonmatiging bereikt. Dit
heeft in de meeste landen van de eurozone bijgedragen aan een
dynamische werkgelegenheidsschepping en een algemene hervorming op de
product- en arbeidsmarkt. De vorderingen waren echter niet overal even
groot en sommige lidstaten hebben een hoge structurele werkloosheid.
Het loonverloop moet verenigbaar zijn met prijsstabiliteit, maar er is
ook behoefte aan flexibiliteit om de productiviteitsverschillen en
factorspecifieke verschillen tussen regio's of sectoren op te vangen.
4. Investeringen en het groeipotentieel van de eurozone
Investeringen zijn van cruciaal belang voor het groeipotentieel op
middellange en lange termijn. Er kunnen nog geen deugdelijke
conclusies worden getrokken over de invloed van de EMU op de
investeringen. De EMU en het beleidskader waarin zij is verankerd
zullen echter ongetwijfeld een positieve invloed hebben op belangrijke
investeringsfactoren, zoals de rentabiliteit en reële rente. De EMU
zal de financieringsvoorwaarden verbeteren door grotere financiële
integratie. Zij zal ook de doelmatigheid van de allocatie van de
investeringen verhogen door het geringere wisselkoersrisico.
5. Financiële integratie
Het integratietempo op de financiële markten van de eurozone is sedert
de omschakeling op de euro fors gestegen. De diepere integratie, die
deels te danken is aan de euro, komt tot uiting in meer homogene
markten, een consolidatiegolf tussen de financiële tussenpersonen en
de beurzen en het opkomen van nieuwe en innoverende producten en
technieken.
De EU heeft zich een ambitieuze termijn, het jaar 2005, gesteld voor
de tenuitvoerlegging van het Actieplan Financiële Diensten: een pakket
van 42 maatregelen ter verbetering van de werking van het
financieringssysteem. Een nog krappere termijn is vastgesteld voor de
acties in verband met de effectenmarkten en het Actieplan
Risicokapitaal. Het nieuwe besluitvormingskader voor de wetgeving op
de effecten, dat is vastgesteld op basis van voorstellen van het
Lamfalussy-comité, moet ervoor zorgen dat de wetgeving snel kan worden
aangepast aan veranderingen op de financiële markten.
6. De euro als internationale valuta
Onmiddellijk na zijn invoering is de euro de tweede internationale
valuta geworden. Door netwerk- en schaaleffecten zal de USD
waarschijnlijk voorlopig nog de dominerende internationale valuta
blijven. Er zijn echter een aantal factoren die het gebruik van de
euro als internationale munt in de hand werken. De eerste is de grote
omvang van de economie van de eurozone. De tweede is de stabiliteit
van de euro, weerspiegeling van de gezonde economische
basisvoorwaarden in de eurozone, welke worden ondersteund door het op
stabiliteit gerichte beleidskader van de EMU. De derde is de
integratie van de financiële markten in Europa tot brede, diepe en
liquide pan-Europese financiële markten.
http://europa.eu.int/comm/economy_finance/publications/euro_related/eu
rorelated_communication0602_en.htm