Gemeente Amsterdam
Amsterdam.nl
Rob Oudkerk ziet de burger als koning, maar niet onvoorwaardelijk
Eén voor één stellen wij u de komende weken voor aan de leden van het
college van Burgemeester & Wethouders. Deze week: wethouder Rob
Oudkerk.
Door Johanneke Helmers
Rob Oudkerk Portefeuilles: Werk en Inkomen, Educatie, Jeugd,
Diversiteit, Grote Stedenbeleid
'Dit is echt genieten', meent wethouder Rob Oudkerk na een maand
stadhuis. 'Het is toch een jongensdroom om je eigen stad te besturen?
Den Uyl, Schaeffer en De Grave noemden alledrie hun wethouderschap in
Amsterdam de mooiste tijd in hun politieke carrière. Meer aanbeveling
had ik niet nodig om Den Haag te verlaten.'
Het enthousiasme spat van hem af. 'Ik zal ongetwijfeld tegen muren
oplopen, maar daarvan gaan er zeker zes van de tien om', neemt hij
zich voor.
Van plannen naar uitvoering en van aanbod naar vraag
Oudkerk houdt twee duidelijke ambities voor ogen in zijn werk als
wethouder. 'Ik wil van nadruk op de plannen naar nadruk op de
uitvoering. Het lastigste is niet het plannen maken, dat kunnen we
heel goed. Het strandt zo vaak in de uitvoering, die altijd moeilijker
is dan op papier. We moeten dan ook stoppen met het produceren van
bakken papier. Ik wil meer de straat op om van mensen en organisaties
zelf te horen waar het misloopt.'
De andere verandering die Oudkerk wil doorvoeren is een focus op vraag
in plaats van aanbod. 'De instanties en instellingen staan niet
centraal, maar de vraag van de mensen.' Daarbij wil hij de burger als
koning beschouwen, maar niet onvoorwaardelijk. 'Voor wat hoort wat.
Het is niet "u vraagt, wij draaien". Naast rechten staan ook plichten.
Ik spreek mensen aan op hun eigen verantwoordelijkheid bij
bijvoorbeeld het veilig maken van de buurt.'
Portefeuille Werk en inkomen
Oudkerk heeft de noodlijdende Sociale Dienst onder zijn hoede, maar
ziet de herprofilering niet als doel op zich. 'Dat is slechts het
middel om mijn doel te bereiken. We hebben in Amsterdam evenveel
mensen die willen werken als banen. Mijn moeder zou zeggen "Komt mooi
uit". Daar ligt dus een mismatch waar ik iets aan moet doen.'
Portefeuille Jeugd
'Het is mijn plan jeugd en veiligheid aan elkaar te koppelen. Jongeren
moeten zelf verantwoordelijk zijn voor hun gedrag en dat van hun
leeftijdgenoten. Veel Marokkaanse jongeren balen van het gedrag van de
probleem-Marokkanen. (oké ik heb ze ook wel eens anders genoemd) Dat
moeten we gebruiken. Ook wil ik in elke buurt feesten organiseren
waarbij we de branie van Amsterdam koppelen aan de gemoedelijkheid van
bijvoorbeeld Brabant. Een op de vijf Amsterdammers kent zijn buren
niet! Dat klopt niet.'
Portefeuille Onderwijs
'We willen meer leerkrachten, betere huisvesting en kinderen die
allemaal Nederlands spreken. Dat moet lukken. Maar ik heb liever dat
100% van de plannen lukt dan 60% omdat we teveel hooi op onze vork
hebben genomen. De lat ligt hoog, maar niet té hoog. Je moet wel
kunnen polsstokspringen.'
Portefeuille Diversiteitbeleid
'Dit is een moeilijke portefeuille. Amsterdam is een tolerante stad,
"Gay Capital of Europe". Ondertussen worden er steeds vaker ruiten
ingegooid bij homoseksuelen. Daar moet je over nadenken.
Ik wil naar een achterstandsbeleid waarbij het niet uitmaakt waar je
vandaan komt. En ik wil nieuwe individuele leiders zoeken die we
kunnen aanspreken in plaats van de bekende belangengroeperingen.
Hierbij moeten we voor ogen houden dat alle hoogconjuncturen dertig
jaar zijn voorafgegaan door een periode van enorme immigratie. Kortom,
de Marokkaanse jongeren die nu problemen veroorzaken zijn het ook die
over twintig jaar voor de sociaal-economische groei zorgen.'
Zie ook: Gemeentebestuur
Programakkoord 2002-2006
Oudkerks idee: Vliegende panters
^
-
© gemeente Amsterdam - 18-06-2002