Gemeente Leiden

Langs de Leidse lat

'Ik hoef niet te scoren'

Zijn zware stem en dito lach gaat inmiddels een aantal weken door het stadhuis. Wolter Lemstra, onze nieuwe burgervader, maakt kennis met de stad. De Stadskrant legt het CDA-eerstekamerlid 'langs de Leidse lat'. Wat weet hij eigenlijk van zijn nieuwe stad? En waarom is juist hij de aangewezen man op dit moment?

BESTUURSDIENST - 'Het was een overval. Jan Franssen, de Commissaris van de Koningin in Zuid-Holland, belde me, twee dagen na een bezoek van een delegatie met Franssen aan Leiden. Mijn eerste reactie was: ik doe het niet. Ik was net afgetreden als bestuurslid van de Nederlandse Vereniging van Ziekenhuizen en zou het kalmer aan gaan doen. Maar Franssen drong erop aan er in ieder geval over na te denken. Samen met mijn vrouw ben ik een weekje weg geweest om het aanbod met haar te bepraten. Het is toch niet niks. Wij wonen in Hengelo, waar ik acht jaar burgemeester ben geweest. Als ik de functie in Leiden zou aanvaarden, zou dat betekenen dat ik een tijdlang doordeweeks in die stad zou moeten gaan wonen. Iedere dag op en neer vanuit Hengelo is niet te doen. Mijn vrouw moest dus voor de volle honderd procent achter mijn beslissing staan, wilde ik ja zeggen.'

Verleidelijk

'Het aanbod was heel verleidelijk. Leiden is toch niet de geringste stad, hè, met de oudste universiteit van het land, al die prachtige monumenten, musea en hofjes. De stad lijkt in mijn ogen ook sterk op Amsterdam. Daar ben ik een lange periode gemeentesecretaris geweest, in de tijd van de kroning en de krakersrellen. Een schitterende tijd! Gevoelsmatig dacht ik in Leiden ook die sfeer aan te treffen. Toen het tweede telefoontje van Franssen kwam, was ik er inmiddels uit. Ik ging ervoor, mits ik écht rond de jaarwisseling het stokje weer zou kunnen doorgeven. Daarnaast moest ik toestemming vragen aan mijn partij, het CDA. Als eerstekamerlid mag je officieel geen andere openbare functie uitoefenen. En ik wilde wel graag kamerlid blijven. Uiteindelijk bleek die toestemming geen probleem, omdat het om een tijdelijke, afgebakende periode ging.'

Turbulentie

'Leiden heeft potentie. Het is een echte centrumstad in een grote regio. Doordat het een universiteitsstad is, heeft het dynamiek. Het heeft een schitterende historie, waarin ik me nu aan het verdiepen ben. Vraag me dus nog niet te veel daarover. Ik weet echt nog niet hoe de Burcht is ontstaan en welke rol die heeft gespeeld in de Leidse geschiedenis.'

'De stad heeft ook te kampen met grote problemen. Bekend is het ruimteprobleem, we willen meer, maar we kunnen geen kant op. Daarnaast zijn er bestuurlijk altijd wel problemen. Er is gauw turbulentie. Na mijn eerste gemeenteraadsvergadering zei ik het nog tegen mijn vrouw: "Twee druppels water Amsterdam." Die hele sfeer in de raadszaal, de rommelige drukte, het alles willen en durven zeggen. Er gebeurt wat.'

Gezond verstand

'Kennissen zeiden: "Waar begin je aan? In die stad, waar de ene na de andere wethouder is opgestapt de afgelopen jaren?" Maar ik ging en ga ervan uit dat er toch mensen met gezond verstand in deze stad zitten. Ik kom hier met een blanco agenda. Mijn taak is volgens mij vooral dat ik de boel bij elkaar hou. Ik zie mezelf als coach. Maar dan meer een Guus Hiddink dan een Louis van Gaal. Ik blijf wat meer op de achtergrond, voor zover mogelijk in deze functie. Ik hoef niet te scoren.'

'Er wordt veel gevraagd van de Leidse burgemeester. Ik weet van Postma dat hij het niet gemakkelijk had met zoveel petten op. Het barst hier in de regio van de gemeenschappelijke regelingen met Leiden als belangrijke speler. In die zin wordt er van de burgemeester ontzettend veel tijd gevraagd.'

Kerkorgel

'De Leidenaar? Die doet gewoon normaal, geen dikdoenerij. Ik ben ook niet deftig, kan met iedereen praten. Ik ga de komende tijd lekker de stad leren kennen. Op de fiets en met de boot. Dan zie je de stad op z'n best, denk ik. En als amateurorganist hoop ik één keer op een van de prachtige kerkorgels te mogen spelen. Kun je me daar horen galmen.'

Wolter Lemstra: 'Er wordt veel gevraagd van de Leidse burgemeester. Het barst hier in de regio van de gemeenschappelijke regelingen met onze stad als belangrijke speler.' Foto: Daniel de Groot.

Meten met Leidse maten

In vroeger tijden hanteerde de gemeente Leiden zijn eigen 'maten'. Bij de 'roepstoel' aan de Breestraatzijde van het stadhuis is hier nog iets van terug te vinden. In de muur tussen de ijzeren knoppen is een maatstok gekerfd, die de lengte aangeeft van de Rijnlandse roede. De ijzeren staaf rechtsboven de roede is de Rijnlandse voet. De maten waren aan de muren van het stadhuis aangebracht om te voorkomen dat er met de afmetingen van het laken werd geknoeid. 'Langs de Leidse lat' is een rubriek in de Stadskrant waarin we nieuwe gezichten bij de gemeente voorstellen aan het Leidse publiek. Vandaag: Waarnemend burgemeester Wolter Lemstra.