Ingezonden persbericht

PERSBERICHT

---

GENERAAL PARDON of

RAZZIA S, GEVANGENISSEN EN DEPORTATIES?

Vrouwen Tegen Uitzetting organiseert op zondag 9 juni een klein stadsreferendum.

Start: 13.30 uur op de Dam

Referendumroute: Kalverstraat, Munt, Reguliersbreestraat, Rembrandtplein

Uitslag en persconferentie: 17.30 uur: Vrouwenhuis, Nieuwe Herengracht 95, Amsterdam

Is de bevolking progressiever en humaner dan de uitzettingsplannen van CDA, LPF en VVD? Wij denken van wel.

Vrouwen Tegen Uitzetting zal mensen op straat vragen naar hun mening over het vluchtelingenbeleid. Tijdens de peiling zullen zes leden van Vrouwen Tegen Uitzetting als generaal Pardon de stoet opluisteren met hun aanwezigheid.

REFERENDUMVRAAG:

Bent u voor of tegen een generaal pardon voor vluchtelingen die vanwege de oude vreemdelingenwet jarenlang moeten wachten voordat zij definitief horen of zij mogen blijven?

Vrouwen Tegen uitzetting is een samenwerkingsverband van vrouwelijke vluchtelingen en Nederlandse vrouwen. Het doel van Vrouwen Tegen Uitzetting is de positie van vrouwelijke vluchtelingen te verbeteren. Vrouwelijke vluchtelingen uit Ethiopië, Eritrea, Rwanda, Afghanistan, Iran, Koerdistan, Burundi, Irak en Somalië nemen aan de activiteiten van Vrouwen Tegen Uitzetting deel. Informatie Vrouwen Tegen Uitzetting:
Marjan Sax
tel. 020-6241051, 06-29057798, sax@xs4all.nl

De nieuwe Vreemdelingenwet, die sinds 1 april 2001 van kracht is, heeft van Nederland een van de strengste asiellanden in Europa gemaakt; alleen de nieuwste Deense wet is nog onverbiddelijker.

De IND (Immigratie- en Naturalisatiedienst) werkte in het verleden erg traag en buigt zich sinds 1 april 2001 vooral over aanvragen onder de nieuwe wet. Daardoor moesten en moeten oude vluchtelingen jarenlang wachten op een definitief uitsluitsel, positief of negatief. Zijzelf en zeker ook hun kinderen zijn in die jaren volledig ingeburgerd, vernederlandst . Dat maakt hen, als hun asielaanvraag uiteindelijk afgewezen wordt, tot ballingen in hun land van herkomst (voorzover dat hen weer 'accepteert').

Vrouwen Tegen Uitzetting bepleit een Generaal Pardon voor al die vluchtelingen - of ze nu na jaren uitgeprocedeerd zijn of nog jaren moeten wachten - die onder de oude vreemdelingenwet vallen. Dit maakt in één klap een eind aan de schrijnende onzekerheden en miserabele leefomstandigheden van enkele duizenden vluchtelingen. Zo'n Generaal Pardon is een eenmalige bestuurlijke maatregel, die geen predecent schept, aangezien hij alleen van toepassing is op een helder omschreven groep mensen.

CDA, LPF en VVD willen uitgeprocedeerde asielzoekers die niet naar hun herkomstland terug kunnen of willen, arresteren, gevangen zetten en onder dwang Nederland uitzetten. Hoe lang zij gevangen blijven zitten of wat er met hen gebeurt als uitzetten niet lukt, weten we niet. Waarschijnlijk opnieuw de illegaliteit in, wat is er dan gewonnen?

Vrouwen Tegen Uitzetting denkt dat de meerderheid van de bevolking humaner is dan de voorgestelde uitzettingsplannen en een dergelijke eenmalige bestuurlijke maatregel steunt.

Om dat te onderzoeken houden we op 9 juni een minireferendum onder het winkelende zondagmiddagpubliek in Amsterdam.

Waarom een generaal pardon voor asielzoekers die vallen onder de oude Vreemdelingenwet?

Het blijkt dat op dit moment nog maar erg weinig asielzoekers naar Nederland komen. Van de 40.898 vluchtelingen bijvoorbeeld die vorig jaar uit Irak vluchtten, hebben slechts 1329 mensen in Nederland asiel aangevraagd (NRC/Handelsblad 24-4-02). Die mensen die een heel streng asielbeleid voorstaan, hebben dus al sinds 1 april 2001, de datum dat de nieuwe Vreemdelingenwet van kracht werd, hun zin.

Het Generaal Pardon waarover wij het hebben, gaat over de gevolgen van het asielbeleid op grond van de Vreemdelingenwet die vóór 1 april 2001 van kracht was en die nog steeds geldt voor al die vluchtelingen die voor die datum in Nederland asiel hebben aangevraagd.

Onder de oude Vreemdelingenwet bestaan beroepsmogelijkheden tegen een afwijzing, die onder de nieuwe wet drastisch beperkt zijn. In zeker 40% van de beroepszaken onder de oude wet wordt het beroep gegrond verklaard en krijgt de vluchteling alsnog een verblijfsvergunning.

Onder de oude wet was de IND (Immigratie- en Naturalisatiedienst) absoluut niet verplicht haast te maken met de afhandeling van een asielverzoek. Dat betekent dat veel vluchtelingen jaren hebben moeten wachten totdat zij een reactie kregen, ten positieve of ten negatieve. Als zij in beroep gingen tegen een afwijzing, dan duurde het weer jaren eer daarop gereageerd werd. Degenen die uiteindelijk een verblijfsvergunning krijgen, overleven dat lange wachten meestal wel, al moet niet onderschat worden wat de traumatische effecten kunnen zijn op henzelf en hun kinderen, in het heden en in de toekomst. Degenen wier aanvrage na al die jaren definitief afgewezen wordt, zitten in een onmogelijke, inhumane situatie:


- zij worden uit de opvang gezet en moeten maar zien hoe ze overleven;

- zij lijden onder de traumatische effecten van het tevergeefs eindeloos wachten in de naargeestige omgeving van een Asielzoekerscentrum of andere vluchtelingenopvang;

- hun eventuele kinderen zijn inmiddels volledig ingeburgerd;

- hun herkomstland weigert vaak hen als onderdanen te erkennen en hun een inreisvisum te verstrekken;

- zij en hun kinderen worden in het land van herkomst niet geaccepteerd en kunnen er geen menswaardig bestaan opbouwen;

- zij zijn helemaal afhankelijk gemaakt van de goede wil, de inzet en de financiële ondersteuning van kerken of particuliere organisaties. Het enige alternatief is óf uitgebuit te worden op de illegale arbeidsmarkt, óf terechtkomen in het echte criminele circuit van prostitutie, vrouwenhandel en andere misdadigheden.

- hun afwijzing is gebaseerd op de Nederlandse vaststelling dat het land van herkomst veilig is. Nederland vindt inmiddels bijna de hele wereld veilig genoeg om vluchtelingen naar terug te sturen. Iedereen die het internationale nieuws maar een beetje volgt weet hoe onveilig een heel groot deel van de wereld is.
De situatie van de vluchtelingen die onder de oude Vreemdelingenwet na jaren en jaren uiteindelijk afgewezen zijn, heeft Nederland aan zichzelf te danken. Nederland moet dat erkennen en die erkenning kan niet anders dan resulteren in een Generaal Pardon. Zo n eenmalige bestuurlijke maatregel biedt Nederland in één klap een humane oplossing voor het ontstane inhumane probleem. Het alternatief is om de berg van inhumaniteit nog eens vele malen op te hogen met razzia s, gevangenissen en deportaties.