Skatebond Nederland
Internationaal Nederlands skeelersucces in Duisburg
Op 26 mei 2002 vonden in Europa diverse grote skeelerwedstrijden plaats. De groten der aarde in de vorm van de wereldteams startten in de Grand Prix in Rennes terwijl de steeds sterker wordende vertegenwoordigende commerciële landenploegen de keuze hadden om te starten in Graz en Duisburg, voor eveneens een World Cup wedstrijd.
In de tussenstand van deze World Cup staan de Nederlanders, na hun eigen wedstrijd in Bantega, en Steenwijk in het vooruitzicht, op keurige plaatsen in de overall ranking. Gezien de Univé World on Wheels wedstrijd van afgelopen zaterdag te Hengelo was het een logische stap om deel te nemen aan de wedstrijd in Duisburg. Er werd daarom ook gekozen om de gekozen lijn van Hannover voort te zetten en dit keer een groot team af te vaardigen bestaande uit acht (8) heren en vier (4) dames te weten:
Arjan Smit Marinda van Bergeijk
Arjan Mombarg Tijn Ponjee
Henry Koers Nienke Stenekes
Willem Hut Jannitta Spigt
Erwin van Boven
Wim Bos
Gerjan Last
Eric Schaper
In een prachtige sportambiance, die was gecreëerd rond het sportpark Wedau, waar veel sportfaciliteiten zijn ondergebracht, presteerde de organisatie het om een aantrekkelijke wedstrijd te plannen. De randvoorwaarden vanuit de organisatie waren voorbeeldig ingevuld, wat zeker deze wedstrijd voor herhaling vatbaar doet zijn. Er was een 42 km lange route door Duisburg uitgestippeld, waarin zowel de Rijn als de Ruhr een hoofdrol speelde. De wedstrijd werd verreden bij een straffe wind maar droog weer. Het parcours bestond voornamelijk uit goed asfalt maar op sommige plaatsen moesten de deelnemers opletten voor tramrails en vergelijkbare obstakels. Vanuit de optiek, die werd gehanteerd in Hannover, werd de tactiek van de wedstrijd gelegd in het rijden in zogenaamde blokken , bij zowel de dames als bij de heren.
Bij de dames diende Jannitta Spigt, na haar overwinning in Bantega, haar hoge klassering in de world-ranking waar te maken. Voor het eerst dit seizoen in een vertegenwoordigende wedstrijd in het nationale tricot, Tijn Ponjee, die na enkele jaren het skeeleren qua wedstrijdsport op een wat lager niveau te hebben gezet haar spirit weer helemaal heeft teruggevonden. De dameswedstrijd kenmerkte zich voor wat betreft Nederland door twee valpartijen van Nienke en Tijn. Hierdoor raakten zij het contact met de kopgroep kwijt maar finishten desondanks keurig op de respectievelijk zevende (7) en vijftiende (15) plaats. Vóór hen wist Jannitta Spigt in alle geweld van de nationale Duitse Salomonploeg zich keurig op een tweede (2) plaats te rijden en Marinda van Bergeijk, kort daarachter, op een vierde (4) positie, net naast het podium. Al met al gezien de opgelopen schade een zeer goede prestatie met veel hoop voor de nabije toekomst.
Bij de heren werd in blok -vorm gereden, om op deze wijze te trachten de controle over het peloton te houden, en op die manier in de finale een maximale kans op succes af te dwingen. De uitslagen verklaren, dat dit uitermate goed gelukt is. De vele toeschouwers rond de start- en finishplaats zagen met enige regelmaat op het grote informatiescherm staan, dat de Nederlandse heren de wedstrijd volledig naar hun hand wisten te zetten. De diverse vluchtpogingen van de commerciële teams werden op een fantastische wijze gecounterd, waarna langzaam een tactiek in de wedstrijd kon worden uitgestippeld om voor de hoogste klassering te gaan.
Op enkele kilometers voor de finish ontsnapte Willem Hut uit de greep van de kopgroep, waarna zijn ploeggenoten de wedstrijd controleerden en de tegenstanders van vermoeidheid niets meer hadden in te brengen. Willem reed alleen naar de eindstreep en mocht daardoor genieten van alle publieke aandacht voor zijn persoon, terwijl hij het voetbalstadion van MSV Duisburg in reed om daar te finishen, zij het op een heuse atletiekbaan. (wat het effect geeft alsof je stilstaat!)
Op de laatste meters voor het stadion demarreerde Arjan Smit eveneens uit de groep en wist zo beslag te leggen op de tweede (2) plaats. De Salomon-Duitsland-ploeg probeerde met man en macht de overgebleven derde (3) plaats op het podium veilig te stellen. Als een roofdier sprong Arjan Mombarg echter over de atletiekbaan en met een enorme jump wist hij op zo n tien (10) meter voor de streep een derde (3) plaats veilig te stellen. Een geheel Nederlands podium daarom, met daardoor het eerste directe succes voor de rijders en de bondscoach, die daarmee bewijst om zijn jongens ook met tactisch inzicht te verrijken.
De top 10 werd verder ingevuld met nog drie Nederlanders; Wim Bos op een zesde (6) plaats; Gerjan Last op een negende (9) en Henry Koers op een tiende (10) plaats. Op basis van resultaatmeting mag gesteld worden, dat hier een zeer goede prestatie is neergezet door alle Nederlanders.
Op zeven (7) kilometer voor de aankomst raakten Erwin van Boven en Erik Schaper betrokken bij een ernstige valpartij. Ten gevolge van deze valpartij brak Erik Schaper zijn pink en verloor een stuk van zijn voortand. Wat absoluut mag worden opgemerkt is daarbij de rol van Erwin van Boven die terwijl hij goed zat in de wedstrijd, ervoor koos om bij Erik te blijven en hem te steunen. Dit kenmerkt het gedrag van een groot sportman; de gedrevenheid om een maximale prestatie te leveren, maar ook te relativeren door en bij het leed van een ander. Daarom hulde!
Na de prijsuitreiking en de daarbij horende persconferentie werd vermoeid/gekwetst de reis huiswaarts aangevangen maar wel met een zeer voldaan gevoel.
Meer persinformatie:
---