Ministerie van Landbouw, Natuurbeheer en Visserij

De Voorzitter van de Tweede Kamer der Staten-Generaal Postbus 20018
2500 EA Den Haag
uw brief van

uw kenmerk

ons kenmerk
VVA. 2002/1566
datum
21-05-2002

onderwerp
Medicijngebruik bij paarden
TRC 2002/4204

bijlagen
1

Geachte Voorzitter,

Hierbij doe ik u toekomen de antwoorden op de vragen gesteld door de leden Snijder-Hazelhoff (VVD), Atsma (CDA) en Ter Veer (D66) aan de Minister van Landbouw, Natuurbeheer en Visserij over medicijngebruik bij paarden.

datum
21-05-2002

kenmerk
VVA. 2002/1566

bijlage

1
Ja. Het gaat hier om verordening (EEG) nr. 2377/90 van de Raad. Het verbod komt er op neer dat een diergeneesmiddel alleen mag worden toegepast bij voedsel-producerende dieren als voor de werkzame substantie van het middel een maximumwaarde voor residuen van diergeneesmiddelen in levensmiddelen van dierlijke oorsprong - een zogenoemde 'MRL' -- is vastgesteld of als expliciet is bepaald dat voor de substantie geen maximumwaarde geldt. Deze verordening heeft tot doel de volksgezond-heid te beschermen. Deze verordening is voor de meeste substanties pas van kracht sinds 1 januari 2000.

2
Het gevolg is dat ook voor diergeneesmiddelen bestemd voor paarden een 'MRL' vast-gesteld moet zijn. Producten van paarden kunnen immers ook in de humane voedselketen terechtkomen, zodat paarden als voedselproducerende dieren moeten worden aange-merkt. Het vaststellen van een 'MRL' brengt kosten met zich mee. Dit heeft mogelijk een prijsopdrijvend effect. Daarnaast zal een aantal diergeneesmiddelen niet meer aan paarden mogen worden toegediend omdat er geen 'MRL' voor deze middelen is vast-gesteld. Dat brengt mee dat het aantal in Nederland geregistreerde diergeneesmiddelen voor paarden afneemt. Ik merk hierbij op dat een en ander niet los kan worden gezien van de noodzaak tot bescherming van de voedsel-veiligheid en daarmee van de volksgezond-heid. Ik wil er tot slot op wijzen dat, onverminderd het gestelde in antwoord 3, toediening aan paarden van diergeneesmiddelen die niet voor paarden geregistreerd zijn strafbaar is.

3
De diergeneesmiddelenwetgeving vloeit voort uit communautaire regelgeving. Dat brengt met zich mee dat er tussen lidstaten geen grote verschillen in regelgeving aanwezig kunnen zijn. Nederland heeft de Europese wetgeving op dit gebied op nationaal niveau niet verder aangescherpt. Ten aanzien van het dierenwelzijn merk ik nog het volgende op. Toediening door een dierenarts van diergeneesmiddelen die niet voor paarden zijn geregistreerd is wel mogelijk als dat nodig is ter voorkoming van onaanvaardbaar lijden. Voor deze situatie is voorzien in een vrijstelling van het verbod op toediening. Deze vrijstelling is neergelegd in artikel 2 van de Vrijstellingsregeling artikel 2 Diergenees-middelen-wet 1999. In dat geval is toediening van deze middelen niet strafbaar. Het dierenwelzijn wordt door deze vrijstelling gewaarborgd.

4
Het paardenpaspoort is al sinds 1992 voorgeschreven voor fokpaarden en bij export naar een andere lidstaat. Sinds januari 2000 heeft de Commissie een wijziging hiervan doorgevoerd via Beschikking nr. 2000/68/EG, waarbij het gebruik van het paspoort verplicht gesteld wordt voor alle paarden. Deze algehele identificatie is nodig om de mogelijkheid te creëren paarden als niet-voedselproducerend dier aan te merken. Op dit moment is een voorstel tot wijziging van richtlijn nr. 2001/82/EG in voorbereiding waarmee het mogelijk moet worden aan paarden, die volgens het paspoort niet voor consumptie bestemd zijn, ook diergeneesmiddelen toe te dienen waarvoor geen 'MRL' is vastgesteld. Voor deze paarden zal dan een breder scala aan diergeneesmiddelen op een legale wijze ter beschikking staan.

De minister van Landbouw, Natuurbeheer
en Visserij,

mr. L.J. Brinkhorst

datum

kenmerk

bijlage
Vragen

Vragen van de leden Snijder-Hazelhoff (VVD), Atsma (CDA) en Ter Veer (D66) aan de minister van Landbouw, Natuurbeheer en Visserij over medicijngebruik bij paarden. (Ingezonden 26 april 2002)

1
Bent u bekend met de binnen de EU aangescherpte eisen (MRL-waarde) voor registratie van diergeneesmiddelen voor slachtdieren?

2
Wat zijn naar uw mening hiervan de gevolgen voor de ontwikkelingskosten, de beschikbaarheid en de prijzen van geneesmiddelen voor de relatief kleine markt voor paarden? Als er inderdaad sprake is van stijgende prijzen, wat zijn hiervan dan de consequenties voor het legaal uitoefenen van de diergeneeskunde?

3
Klopt het dat er tussen de EU-lidstaten grote verschillen bestaan tussen de toegestane medicijnen voor paarden? Welke gevolgen heeft dat voor het dierenwelzijn?

4
Welke ontwikkelingen zijn er in Brussel om tot een paardenpaspoort te komen? Hoe is het mogelijk om via een paardenpaspoort de legale gebruiksmogelijkheden voor geneesmiddelen te verruimen?

up Reageren
Homepage

---