Landelijke Huisartsen Vereniging
Verslag meeting Huisartsenzorg 27 april Hoofddorp
Voor een fotoverslag: click hier op de site van De Vrije Huisarts
Zaterdag 27 april hebben 120 verontruste huisartsen, afkomstig uit
geheel Nederland een bijeenkomst bijgewoond, georganiseerd door de
Club van 100 i.s.m. De Vrije Huisarts. Twee organisaties die het
laatste jaar actief de problemen in de huisartsenzorg op de politieke
agenda trachten te krijgen. Hiertoe waren uitgenodigd Bas Vos
voorzitter van de LHV(Landelijke Huisartsenvereniging), Frank
Gunneweg, zelf huisarts en voorzitter van de Vrije Huisarts. Tevens
sprak Prof. Sweder van Wijnbergen, Hoogleraar Economie en voormalig
secretaris-generaal van het ministerie van Economische zaken. Daarna
volgde een politiek forumdebat met de fractiespecialisten
Gezonheidszorg uit de Tweede Kamer. Opvallend en voor veel wrevel
zorgend was het feit dat de fractiespecialisten van de drie Paarse
partijen PvdA, Dí66 en VVD, zich uiteindelijk succesievelijk
terugtrokken danwel verkozen om op de feestelijke Campagnestart van
hun partij aanwezig te willen zijn.
De middag werd geleid door Pia Dijkstra die zich sinds haar vertrek
bij de NOS, heeft toegelegd op ìde Crisis in de Gezondheidszorgî.
Aanleiding voor de bijeenkomst is de dreigende teloorgang van de
huisartsenzorg. Binnen enkele jaren, zo heeft het Capaciteitsorgaan
van de overheid recent gepubliceerd, zal er voor enkele miljoenen
Nederlanders geen huisartsenzorg meer beschikbaar zijn door het
toenemend tekort aan huisartsen: binnen 5 jaar geldt dat voor 1 op de
3, dus voor zoín 4 miljoen Nederlanders!
De heer Bas Vos (LHV) vindt het onbegrijpelijk en onaanvaardbaar dat,
terwijl de huisartsen een kwalitatief goed en goedkoop product
leveren, waar veel vraag naar is, en zij 90% van de gezondheidsvragen
zelfstandig afhandelen tegen minder dan 5% van de kosten voor de
gezondheidszorg, dat er niet voldoende financiÎle middelen beschikbaar
zijn voor de instandhouding van de huisartsenzorg. Als ondernemer is
hij, sinds zijn aanstelling in februari jl, zeer onder de indruk
geraakt van de deplorabele positie waarin de huisartsenzorg door het
Paarse overheidsbeleid is terechtgekomen. Minister Borst heeft door de
wijze waarop zij steeds opnieuw haar toezeggingen tot verbetering niet
nakwam, het geloof in de overheid ook bij de huisartsen tot het
nulpunt gereduceerd. Zijn conclusie is dat de huisartsenzorg om zeep
wordt gebracht terwijl het een efficiÎnt werkende sector betreft die
met gebrek aan middelen tot het uiterste is gegaan om de kwaliteit te
handhaven. Hij vindt het van de Tweede Kamer niet van kracht, visie en
moed getuigen dat deze minister voortdurend in het zadel is gehouden.
De Kamer heeft zich daardoor mede verantwoordelijk gemaakt voor de
crisis in de huisartsenzorg. Hij riep de politiek dan ook op om de
gelden die werden toegezegd alsnog vrij te maken en niet te accepteren
dat de minister volhoudt dat er îgeen dekkingî is daar het
uiteindelijk om een politieke en geen objectieve beleidskeuze gaat.
Frank Gunneweg schilderde dat terwijl de werklast van de huisartsen de
afgelopen 15 jaar jaren fors was toegenomen (> 50%), het inkomen in
dezelfde periode met meer dan 40% is gedaald. 8% van de huisartsen is
thans klinisch burnout waarvan de helft, veelal voor langere tijd, in
de ziektewet loopt. Volgens een grote
Arbeidsongeschiktheidsverzekeraar zit zoín 40% van de huisartsen in de
gevarenzÙne. De huisarts Gunneweg riep op om de overmatige en
onzinnige regelgeving en het financiÎle pantser van de overheid,
waarbij het staatsorgaan CTG de tarieven bepaalt van de huisartsen,
met kracht te bestrijden. ìDe huisartsen moeten hun krachten bundelen
en zich bevrijden uit deze pantsers van bureaucratie!î
Prof.Sweder van Wijnbergen, die zelf mede aan de basis stond van de
invoering van de Mededingingswet, stelde dat de Mededingingswet
nadrukkelijk de doelmatigheid door marktwerking moest bevorderen. In
een sector als bijv. de huisartsenzorg bevordert die wet dat niet.
Huisartsenzorg is reeds een doelmatige vorm van zorg.
Toepassing van de Mededingingswet in de huisartsenzorg vindt hij dan
ook onzinnig en onwettig. Marktwerking is een middel en geen doel. Het
is aan Paars II te danken dat het principe van marktwerking een doel
in zich geworden is. De MW beoogt lagere kosten en betere kwaliteit
voor de consument en niet per definitie mededinging. Het werkt niet
indien er geen economische doelstelling is bij een bedrijf. En
gezondheidszorg levert geen producten in de zin dat er van economische
afwegingen bij de consument sprake kan zijn, maar het is een
basisbehoefte.
Daarbij komt dat de ìhuisartsenmarktî een georganiseerde markt is
waarin concurrentie dus niet past.
Volgens de econoom maakt VWS denkfouten: niet de zorg zelf is
inefficiÎnt, maar allerlei procedures van administratieve aard welke
een gevolg zijn van de manier van bezuinigen. Marktwerking is volgens
hem niet kostenbesparend in deze sector maar eerder zullen de
zorggelden met vele procenten BNP stijgen. De situatie in de VS laat
dat zien. Het idee dat marktwerking in een gereguleerd systeem als de
huisartsenzorg positief zou werken, vecht hij aan. Prijsvariatie is
een non-item: wie dringend hulp nodig heeft let niet op de prijs. En
bij een concurrentiesituatie is de kans op vermindering van
zorgkwaliteit zeker versterkt aanwezig..Het is onvermijdelijk dat de
medische sector meer geld zal gaan verbruiken oa tgv de technische
vooruitgang. In deze sector levert dat geen arbeidsbesparing op maar
wel meer dienstverlening. Indien de politiek er voor kiest deze
vooruitgang aan de burgers niet te onthouden, zal het ook een ruimer
percentage van het BNP moeten accepteren voor de zorg.
Tijdens het politieke forum waaraan het CDA, Groen Links, de SP en de
lijst Pim Fortuyn meededen ( Siem Buijs, Corrie Hermann, Agnes Kant en
Gerlof Jukema) werd gewezen op het feit dat de oppositiepartijen
geprobeerd hebben het beleid van Borst om te buigen. Steeds weigerden
de Paarse coalitiefracties daaraan mee te werken. Siem Buijs haalde de
uitspraak aan van de paarse partijen de avond ervoor in Rotterdam, dat
zij nu toegaven tav de Zorg gefaald te hebben. De moties die de
oppositiepartijen, soms met de PvdA samen, recent hebben ingediend
ter verbetering van de huisartsenzorg, zijn echter door Borst van
tafel geveegd met de opmerking dat er geen geld beschikbaar was ter
financiering.
Dit ontlokte de zaal de suggestie een stemadvies in de wachtkamers van
de Nederlands huisartsen op te hangen: ìStemmen op VVD, PvdA of Dí66,
kan uw gezondheid ernstige schade toebrengenî
De aanwezige politici waren allen van plan met kracht de positie van
de eerstelijnszorg in de komende regeerperiode te verbeteren. Echter
de financiÎle middelen die de partijen daarvoor hebben gereserveerd
blijken volgens prof. Van Wijnbergen onvoldoende te zijn bij de
meesten. Alleen bij de SP is er een ruimer budget begroot dat
overeenkomt met de door van Wijnbergen noodzakelijk geachte stijging
van de investeringen in de zorg die obv de huidige achterstand en
gewenste groei, noodzakelijk zijn.
De huisartsen spraken tensotte over het komende gewenste LHV-beleid
van ìStrepen, strippen en sluitenî waarmee zij bedoelen dat
belangrijke zorgtaken zullen worden afgestoten nu de overheid
systematisch heeft nagelaten hun werk te financieren. De zorgtaken
zullen in overeenstemming worden gebracht met het huidige
financieringsniveau. De praktijken zullen worden gesloten voor nieuwe
patiÎnten, preventieve taken als bevolkingsonderzoek, administratieve
overlast veroorzaakt door overheid en zorgverzekeraars zullen worden
weggesneden. Per 1 juli zal de opschorting starten van ANW-diensten,
in estafettevorm. Bij ongewijzigd beleid per 01.01.03 zal een volledig
opheffen van de ANWD plaatsvinden. Dit streep, strip en sluitbeleid
dat thans al ingang heeft gevonden bij honderden huisartsen, zal via
de LHV een landelijke dekking moeten krijgen.
Hans Nobel
Club van 100en
Bestuurslid De Vrije Huisarts
hansnobel@nlzorg.net