Vakcentrum Levensmiddelen
26 - 04 - 2002
Wet arbeid en zorg onwerkbaar in de praktijk
Tijdens de algemene ledenvergadering van het Vakcentrum
Levensmiddelen is door voorzitter Van der Geest uitgehaald naar de
steeds ongebreidelde mogelijkheden voor werknemers om het aantal
vrije dagen op te rekken. Als voorbeeld hiervan werd verwezen naar
de Wet arbeid en zorg.
Calamiteitenverlof en ander kort verzuimverlof is bedoeld voor
onvoorziene noodsituaties, die niet uitgesteld kunnen worden en
waarin een werknemer acuut vrij moet hebben om persoonlijke actie
te ondernemen. Een duidelijk voorbeeld is de bevalling van een
partner of een sterfgeval in de familie, wanneer onmiddellijk van
alles en nog wat moet worden geregeld. Of er moet voor een ziek
kind of een zieke ouder een betrouwbare oppas of verzorging aan
huis worden gevonden. Ook in andere noodgevallen kan een werknemer
gedwongen zijn even naar huis te gaan of thuis te blijven. Als
bijvoorbeeld de waterleiding is gesprongen en de loodgieter langs
moet komen.
Allemaal voorbeelden die onder de wet arbeid en zorg kunnen vallen.
Met uitzondering van de eerste 2 voorbeelden wringt bij de andere
voorbeelden de schoen. Is in de meeste gevallen afwezigheid echt
noodzakelijk?
Hoe ga je als werkgever om met verzoeken voor zorg en
calamiteitenverlof. Waar zijn de grenzen, hoe controleer je de
aanwezigheid van een calamiteit of zorgvraag en op welke manier ga
je om met medewerkers die géén beroep doen maar wel de extra
werkdruk ervaren?
Duidelijk is volgens Van der Geest dat:
* wet arbeid en zorg betekent een duidelijke oprekking van het
gemiddeld aantal genoten vrije dagen (grootste gebruiker wordt
norm)
* legt een extra druk op overige personeelsleden (je krijgt scheve
gezichten)
* definiëring laat ruimte voor interpretatieverschillen
* controle is niet mogelijk
Volgens Van der Geest maken de elementen zoals genoemd in de Wet
arbeid en zorg al sinds jaar en dag onderdeel uit van goed
zelfstandig ondernemerschap. In overleg tussen werkgever en
werknemer. De nieuwe wet betekent eenrichtingsverkeer richting
werknemer en zorgt voor een sluimerend automatisme om vrije
uren/dagen op te nemen. Ook in dit geval is de regeldrift van de
overheid te ver doorgeslagen.
---