Gemeente Amsterdam
---
Prinses Margriet viert 150 jaar Koninklijk Artis
Meer over 150 jaar Koninklijk Artis
Prinses Margriet viert 150 jaar Koninklijk Artis
' prinses margriet
Kijk liefje, dat is de tante van Máxima', zo roept een blij verraste
Artis-bezoekster wanneer prinses Margriet en haar gevolg de dierentuin
betreden. Voor de vele kinderen is het feit dat Margriet de tante is
van Máxima vele malen interessanter dan het feit dat zij het
150-jarige Koninklijke jubileum van Artis komt vieren. Enthousiast
laat zij zich rondleiden, af en toe halt poserend voor de vele ijverig
klikkende fotografen die haar omringen.
Bij een jubileum horen toespraken. De heer Koedijk, voorzitter van het
stichtingsbestuur van Artis: 'Er is een lange band met het koningshuis
die wij vandaag nieuw leven inblazen door prinses Margriet te vragen
beschermvrouwe te worden van Artis. Eigenlijk is de relatie met het
koningshuis altijd heel goed geweest met één uitzondering. Toen Gerard
Frederik Westerman in 1836 met plannen voor een dierentuin kwam werd
hij op aanraden van de burgemeester van Amsterdam afgewezen door
Koning Willem. Gelukkig is de huidige burgemeester ons gunstiger
gezind.'
Als cadeau bij deze gelegenheid biedt Artis de prinses 7500
vrijkaarten aan voor het Rode Kruis waar zij vice-voorzitter van is.
Prinses Margriet aanvaart het beschermvrouweschap met een kort praatje
over haar voorvaders. 'Men vroeg mij een anekdote te vertellen over
mijn overgrootvader Willem III, maar ik associeer hem altijd meer met
flora dan met fauna. Hij legde bijvoorbeeld de tuin aan bij het Loo
waar wij al 27 jaar wonen. Een associatie met dieren heb ik eerder bij
een verder verwijderd familielid, stadhouder Willem III, die bij het
Loo een menagerie begon, de voorloper van de dierentuin. Hier liepen
de olifanten vrij rond en in de achttiende eeuw kwamen daar zebra's,
buffels en kangoeroes bij. Deze laatste noemden ze destijds overigens
Oost-Indische springhazen.
De dieren zijn door Napoleon als oorlogsbuit meegenomen naar
Frankrijk, maar dat ging niet zomaar. Ze werden in houten karren
geladen. De olifanten werden echter een tikkeltje onrustig en
verbrijzelden de karren. Ze moesten dus lopen.'
Haar nervositeit tijdens haar toespraakje stond nogal in contrast met
haar ontspannen houding tijdens de rondleiding, maar de echte fans
waren zeer te spreken. 'Wat leuk toch, dat we dit meemaken. Wat praat
ze netjes hè', was het commentaar.
^
-
© gemeente Amsterdam - 25-04-2002