Federatie van Ouderverenigingen
Wvg
10 april 2002
Wet voorzieningen gehandicapten (Wvg)
Op 25 maart 2002 ondertekenden de Federatie van Ouderverenigingen, de
CG-Raad en Coördinatieorgaan Samenwerkende Ouderenorganisaties samen
met minister Vermeend van Sociale Zaken en Werkgelegenheid en de
Vereniging van Nederlandse Gemeenten het Wvg-protocol. Het is een
soort norm voor een behoorlijke toepassing van deze wet.
In het protocol staat dat de gemeente een heldere procedure moet
hanteren. Bij de aanvraag van een Wvg-voorziening moet de gemeente de
aanvrager binnen veertien dagen laten weten wat er gebeurt met de
aanvraag, hoe de indicatie-advisering werkt en hoe men een klacht kan
indienen. Deze informatie moet toegankelijk zijn. Bij de aanvraag van
kleine voorzieningen kan volstaan worden met een lichte en vooral
snelle procedure en bij hoge urgentie is een spoedprocedure mogelijk.
Bij het beoordelen van een aanvraag voor voorzieningen moet de
gemeente rekening houden met de persoonlijke voorkeuren en
omstandigheden van de aanvrager en zijn gezin.
In het protocol is een toetsingskader opgenomen. Dit toetsingskader
moet de gemeente hanteren bij haar beoordeling welke voorziening
geëigend is voor een cliënt. Een voorziening moet doeltreffend,
doelmatig en afgestemd zijn op de specifieke situatie van de
gebruiker.
Enkele voor de FvO belangrijke punten bleken niet haalbaar. Zo is in
het protocol het recht op een persoonsgebonden budget niet vastgelegd.
Ook het logeerbaar maken van de 'ouderlijke' woning is niet
opgenomen.In de praktijk zal moeten blijken of het protocol de
problemen oplost en het gewenste maatwerk oplevert. Een ding is zeker:
de gemeente moet meer uitgaan van wensen en persoonlijke
omstandigheden. Met het protocol in de hand kunnen ouderverenigingen
samen met het plaatselijke platform de gemeente aansporen tot een
beter Wvg-beleid.