Language: NL Ministerie van Buitenlandse zaken België

Category: Speech
Date: 21/03/02

Conventie - Toespraak van Dhr. Pierre Chevalier, Vertegenwoordiger van de Belgische regering, plaatsvervanger Minister Michel, Brussel, 21 maart
EMBARGO 21/3/02, 16u30

Dames en Heren, leden van de Conventie

"De doelstellingen van de Unie"

De Europese Unie put haar reden van bestaan uit haar vermogen om haar onderdanen een levenswijze te verzekeren, die gebaseerd is op vrede en humanistische waarden zoals vrijheid, gelijkheid, verdraagzaamheid, verantwoordelijkheid en solidariteit.


1. Een Europa gebaseerd op waarden

Deze waarden zijn een erfenis van de grondleggers van de Unie. Het gaat hier niet om theoretische waarden. De Europese waarden zijn vastgelegd in de verdragen en worden in de praktijk omgezet door het gemeenschappelijk beleid van de Unie.

Deze fundamentele waarden die de Lidstaten met elkaar delen, moeten dan ook de basis vormen van het debat over de toekomst van Unie.

Zij zullen onze leidraad zijn bij het vastleggen van onze doelstellingen, bij het verdiepen van ons beleid, bij het verbeteren van de communautaire methode en de instrumenten van de Unie.

Het is tevens onze plicht de herinnering aan ons verleden levendig te houden. De ontsporingen naar het extreem nationalisme, de schendingen van de rechten van minderheden, de roekeloze concurrente, de barbaarsheid van de oorlog mogen niet in de vergetelheid geraken.

Wij moeten er steeds weer aan herinneren dat Europa vrede betekent.

Gegrondvest op deze waarden, is het Europese project erop gericht mannen en vrouwen van verschillende landen samen te brengen, hen bewust te maken van hun onderlinge verbondenheid en hen een gemeenschappelijke lotsbestemming te geven.

Op basis van deze waarden zal het Europa van de XXIste Eeuw:


- Een maatschappijmodel moeten bieden dat in staat is om het gemeenschappelijk welzijn te bevorderen, om voor iedereen een gelijke sociale participatie te waarborgen, en om een duurzame ontwikkeling te verzekeren;

- De culturele diversiteit die zijn rijkdom vormt, moeten vrijwaren;
- De solidariteit met de andere staten moeten versterken;
- Zich moeten inzetten voor de stabilisatie van regionale conflicten en de vrede in de wereld moeten bevorderen;
- De universele principes zoals de rechtsstaat, de onschendbaarheid van de mensenrechten en de fundamentele vrijheden moeten verdedigen.


2. Een Europa dat dichter bij de burgers staat

Een deel van publieke opinie stelt zich onverschillig op tegenover de Europese Unie. Dit verschijnsel is echter de uiting van een diepere crisis waarmee al onze representatieve regimes te kampen hebben.

Dat onbehagen vertaalt zich in een geringe opkomst bij verkiezingen.

Uit dat scepticisme, uit het beeld dat de burger zich van de Unie vormt, blijkt duidelijk dat Europa naar de Europeanen moet luisteren en dichter bij zijn inwoners moet zijn.

Daarom moeten alle bestuursniveau's, waaronder de subnationale, erbij betrokken worden om Europa dichter bij de burger te brengen.

Wij moeten tegemoet komen aan de wens van de burgers naar meer Europa op gebieden die de burger aanbelangen het milieu, de gezondheid, justitie, veiligheid, ongecontroleerde immigratiestromen , de economische conjunctuur, de ontwikkeling van het Europees sociaal model en de toekomst van de diensten van algemeen belang.


3. Een Europa dat klaar is om de uitdaging van de uitbreiding aan te gaan

Bij de aanvang van de XXIste eeuw verwachten wij van Europa dat het zijn uitbreiding tot een goed einde brengt.

De grootste bekommernis van alle Europeanen, ook van de bevolking van de kandidaat-landen, is de vraag hoe het uitgebreide Europa zal worden beheerd, een vraag waarvoor zij graag verzekeringen zouden krijgen.

De doelstellingen van de uitbreiding werden in Helsinki vastgelegd. De Europese Raad van Nice heeft de institutionele paramaters vastgelegd die Europa in staat zullen stellen nieuwe Lidstaten op te nemen.

De Conventie is een unieke kans voor de Lidstaten en de kandidaat-landen om zich gezamenlijk te buigen over de noodzakelijke hervormingen voor de goede werking van de uitgebreide Unie. Men mag deze kans niet laten voorbijgaan.

De uitbreiding van de Unie is niet alleen een historische uitdaging. Het is tevens een politiek project waarmee wij onze burgers een stabiel en voorspoedig Europa moeten verzekeren.

Door de stabiliteit buiten zijn grenzen uit te dragen, zal het Europa van de XXIste Eeuw zijn oefening van preventieve diplomatie voortzetten. Deze strategie zal moeten worden aangevuld met een echt strategisch partnerschap met de Russische Federatie die weldra het buurland van de uitgebreide Unie zal zijn.


4. Een Europa dat de mondialisering kan beheersen
Het Europa van de XXIste eeuw moet bewijzen dat het tegemoet kan komen aan de bezorgdheden van onze naties en onze volkeren, die geconfronteerd worden met wereldwijde financiële, sociale en ecologische ontwikkelingen.

Het Europa van de XXIste eeuw moet op doeltreffende wijze deelnemen aan de mondialisering. Het mag geen achterstand oplopen bij de technologische veranderingen.

Het mag niet langer passief de negatieve effecten van de mondialisering ondergaan met name als die het milieu bedreigen, illega le financiele pratijken bevorderen, en ons Europees sociaal model , het recht op gezondheid en op onderwijs voor allen, evenals de culturele diversiteit ,in gevaar brengen.

De Unie moet ook de nefaste gevolgen van de mondialisering voor de arme landen voorkomen. In dat opzicht moet Europa door een vastberaden beleid ervoor zorgen dat de winsten van de groeiende wereldhandel beter worden verdeeld, moet het de ontwikkeling van de armste landen financieel ondersteunen, erover waken dat de principes van democratie en mensenrechten, de rechtstaat en de sociale rechtvaardigheid in de landen die deze hulp krijgen, worden nageleefd.


5. Een Europa dat meer aanwezig is op het wereldtoneel
Het Europa van de XXIste eeuw moet zich de instrumenten aanschaffen, waarmee het zijn waarden kan laten gelden, zijn legitieme belangen kan verdedigen en kan bijdragen tot de handhaving van de vrede in de wereld.

Om zich als wereldmacht te bevestigen, moet de Unie haar instrumenten van preventieve diplomatie aanvullen met de noodzakelijke militaire middelen om doeltreffend op crisissen te reageren.

Wat het herstel en de handhaving van de regionale stabiliteit betreft, heeft de Europese constructie, als geslaagde poging hiertoe, onmiskenbaar een voorbeeldsfunctie. Zij moet haar dialoog met de andere landen en regionale groeperingen die haar omringen, voortzetten.

Ook buiten zijn buurlanden moet Europa een rol kunnen spelen in de stabilisatie van verre conflicten die een bedreiging vormen voor de vrede en de veiligheid in de wereld.