Leefbaar Nederland

Uw Leefbaar Koerier: Extra: Extra: de toespraak van Fred Teeven

Jaargang 3 - week 10 - nummer 7

Geachte lezer,

Vandaag was er wederom een zeer enoverend congres van Leefbaar Nederland in 't Gooiland van Hilversum. Fred Teeven werd met 75 % van de stemmen gekozen tot lijsttrekker van LN. Vanaf deze plaats nogmaal proficiat!

Bij de verkiezing voor het lijsttrekkerschap viel met name het heldere betoog van ons jong aanstormend talent op: Erik van Luxzenburg en Erik van Kilsdonk. Zij gingen samen voor een duo-lijsttrekkerschap en waren bepaald "niet nix". Deze jongens zijn het levende bewijs dat LN geen saaie oude mannenclub is, maar juist ook een podium is voor de jonge Nederlander die ons land ook in de toekomst weer leefbaar willen zien. Morgenavond zullen zij nogmaals te zien zijn, maar dan op tv, in het programma van Bridget en Katja Schuurman: "Lijst 0".

Lijst 0, maandag om 21.20 uur bij BNN op Ned. 2


---

Wat mij verder nog van het hart moet:

Na vele onderhandelingen met de afgevaardigden van de kiesdistricten, bereikten wij zaterdag een succesvol accoord over de kieslijsten. Iedereen, zowel bestuur als de vertegenwoordigers van de diverse districten, waren tevreden. Diezelfde avond om 10:52 PM, vlak voor het congres, kreeg ik de zoveelste mail van Adriaan de Velde Harsenhorst, waarin hij het volgende aangaf:

Onderstaand vindt U de door Middelburg gepresenteerde lijst. Wij accepteren geen enkele wijziging of toevoeging.

Middelburg


1.

2. Marien Weststrate

3. Adriaan de Velde Harsenhorst

4. Aloysia Jetten

5. Leo Poppelaars

6. John Vermolen

7. Herman Hoedemaker

8. Rabella de Faria

9. Peter Boudewijn

10. Presley Bergen

11. Ber v/d Heuvel

12. Ruud Grove

13. Eric van Kilsdonk

14. Ebo van Pommeren

15. John Struilaard

16. Jacob Venker

17. Arno Blommerde

18. Adrie Gaasbeek

19. Charles Landvreugd

20. Willem Heijster

21. Wim Couwenberg

22.

23.

24.

25.

26.

27.

28.

29.
Dit schoot bij mij in het verkeerde keelgat. Hierop reageerde ik niet "een beetje dom", maar gewoon weg stom. Ik reageerde direct richting dhr.Adriaan de Velde Harsenhorst met de volgende tekst: "Doe ons een plezier en bespaar je de kosten van de komst naar Hilversum." Hiermee gaf ik uiting aan een stukje eigen ongenoegen, en reageerde ik primair van uit mijn gevoelens, en niet vanuit mijn bestuursfunctie. Ik schrijf u dit, omdat dhr.Adriaan de Velde Harsenhorst deze uitspraak vandaag herhaalde, en dit ook breed uit in de pers heeft gemeend te moeten herhalen, ondanks het feit dat ik hem vanochtend bij binnenkomst direct mijn uitgebreide excuus maakte. Zijn zeer denigrerende en beledigende uitlatingen jegens mijn persoon, die gisteravond volgden per mail, zijn wat mij betreft vergeten en vergeven en ik hoop vanaf nu weer goed te kunnen samenwerken met hem.


---

Wat mij nog rest te zeggen:

Op het congres ontbraken zeer vele lokalo's. Zij waren hoogstwaarschijnlijk druk in de weer om de geboekte hoge winsten van de gemeenteraadsverkiezingen om te zetten in daden. Toch betreurt dit mij zeer, daar hun succes toch ook deels veroorzaakt was door ons succes, het succes van Leefbaar Nederland. Door hun afwezigheid konden er op het congres scheve stemverhoudingen ontstaan, waardoor het allergrootste kiesdistrict Arnhem, met 1,4 miljoen inwoners, bij de eerste 15 kandidaten geen plek krijgt; terwijl het vele malen kleinere district Den Helder maar liefst 2 kandidaten kreeg bij de eerste 9. Jammer, bijzonder jammer, maar het congres heeft beslist en zoals een goed democraat betaamt, zeg ook ik: "de kiezer heeft altijd gelijk............"


---

Aanvaardingsspeech Fred Teeven

Zondag 10 maart 2002

Partijgenoten,

Om te beginnen wil ik jullie bedanken voor het vertrouwen dat jullie vandaag in mij hebben uitgesproken. Ik vind het een enorme eer, en zie het als mijn taak om jullie vertrouwen gedurende de komende maanden te belonen, ook als we straks met een heel team in de Tweede Kamer zitten

Toen ik mij op 14 januari j.l. aanmeldde als kandidaat kamerlid kon ik niet vermoeden dat ik hier vandaag zou staan omringd door een uiterst kundig en zeer enthousiast campagneteam, bevlogen en hardwerkende districtsbestuurders, kundige kandidaatkamerleden die midden in de maatschappij staan en een bestuur dat er niet voor heeft terug gedeinsd te kiezen voor het partijprogramma dat U, de leden van dit congres, al eerder had vastgesteld. Ook al leidde dat tot een breuk met het toenmalige gezicht van de partij.

Het is aan U allen te danken dat de partij vandaag nog springlevend is en in de politieke strijd voor... en na 15 mei... een rol van betekenis gaat spelen. De veerkracht van Leefbaar Nederland is groot gebleken. De teamspirit zit erin en dat is te merken. Leefbaar stond op de kaart, staat op de kaart en zit op 15 mei met zijn vijftienen aan het Binnenhof. Als een team. Want veranderingen tot stand brengen doe je met z'n allen... niet alleen.

De Gemeenteraadsverkiezingen van afgelopen woensdag zijn een voorbode van wat de gevestigde orde in mei staat te wachten. Vele raadszetels verschoven van de klassieke partijen naar de Leefbare- en lokale partijen die dicht bij de mensen in de steden en in de dorpen staan, en weten wat daar op lokaal niveau leeft en moet worden veranderd. Het succes van de lokalo's is welverdiend en onze felicitatie waard. Congres, het is nu aan Leefbaar Nederland om daar ook landelijk invulling aan te geven. Wij zijn er klaar voor: met een kort maar krachtig programma en een fantastische groep kamer kandidaten. De kiezers horen nu en straks van ons, en hun stem wordt ook na 15 mei gehoord.

Het moet anders, het kan anders. Dat is onze slogan. De Nederlandse kiezer heeft zijn buik vol van 8 jaar paars. Ondanks een fantastische economie werden we geconfronteerd met steeds grotere problemen. Met de veiligheid op straat, de problemen in het onderwijs, met wachtlijsten in de zorg, bijna een miljoen mensen in de WAO, en ga zo maar door. De vraag is: hoe kan dat ? Wat is er mis met de Nederlandse politiek ?

Antwoord: de politici in Den Haag zijn bang. Bang om duidelijke taal te spreken over de problemen die leven in de maatschappij. Bang om moeilijke beslissingen te nemen die noodzakelijk zijn om de problemen te tackelen. Dus wat doet politiek Den Haag ? Politiek Den Haag gedoogt.

Het gedoogbeleid is de ware reden dat problemen niet worden aangepakt. Het gedoogbeleid is geen beleid meer, het is een excuus geworden voor alle problemen die politiek Den Haag niet kan of wil oplossen: veiligheid, onderwijs, zorg, noem maar op. De oplossing van politiek Den Haag is iedere keer weer: gooi er een paar miljard tegen aan en gedoog de rest. Het is een beetje een "laat maar waaien mentaliteit" die ten toon word gespreid.

Onze "poldermaatschappij" is verworden tot een speelplaats voor over elkaar heen buitelende ministers en staatssecretarissen die zeggen dat ze ook niet alles kunnen weten, geen consequenties trekken uit hun ministeriële verantwoordelijkheid en pas het licht zien met de verkiezingen van 15 mei in zicht. De bureaucratie wordt niet bestreden, maar krampachtig in stand gehouden. Het beeld wat ontstaat van politiek Den Haag is dat van pappen en nathouden, en soms elkaar de hand boven het hoofd houden. Hoe heette het ook alweer: "onder de pet houden van fouten en misstanden".

Zo kan het niet langer. Ik ben een man van de praktijk. En daarom vind ik dat het maar eens afgelopen moet zijn met het gedoogbeleid in Nederland. Want wat mij betreft is een Leefbare samenleving een samenleving waarin iedereen gelijk is; waarin iedereen dezelfde kansen krijgt, maar waarin iedereen zich ook aan de regels moet houden, en vooral op dat punt moet de politiek nou maar eens het goede voorbeeld geven.

Leefbaar Nederland heeft gekozen voor een kort programma. Weet u waarom? Dan blijf je scherp. Dan moet je inventief zijn. Want wat hebben die andere partijen nou tenslotte gedaan met hun dikke programma's en hun dichtgetimmerde regeerakkoorden, waar vervolgens nauwelijks iets van terecht komt ? Wij zeggen: laten we maar eens beginnen met het nakomen van de beloftes die al zijn gedaan. Laten we eens beginnen met het naleven van de wetten en regels die we al hebben, voordat we weer met nieuwe wetten en regels komen die we dan vrolijk met z'n allen weer gaan gedogen.

Een leefbaar Nederland is een land waarin we onze problemen, met de veiligheid, het onderwijs, de zorg, en het asielbeleid, met open vizier tegemoet treden in plaats van dat we om die problemen heen blijven drentelen.

Om te beginnen een onderwerp waar ik al bijna 25 jaar mee bezig ben. Niet als politicus, niet als denker, niet als boekenschrijver, maar wel als doener, als iemand, om het maar zo te zeggen, die met de benen in het bluswater staat. En dat is natuurlijk de veiligheid.

Mensen voelen zich in Nederland steeds minder veilig. Dat is toch geen wonder. Als je een krant open slaat lees je regelmatig over het molesteren van een conducteur in de trein, over een jeugdbende die een zwembad onveilig maakt, over berovingen van supermarkten en ga zo maar door.

Niet alle, maar veel van dit soort problemen worden veroorzaakt door allochtonen, dat is zonder meer waar, en dat moet ook een keer gezegd kunnen worden. Maar met die constatering alleen los je het probleem niet op. Nee, je lost het probleem op door te handelen: de wet in Nederland geldt voor iedereen en is voor iedereen gelijk. Of je nou een allochtone of autochtone draaideur crimineel bent, de draaideur gaat op slot en de sleutel gooien we een tijdje weg.

Straatbendes die terroriseren moeten niet meer worden gedoogd, maar effectief worden bestreden. Opsporing van strafbare feiten is geen keuze tussen het werken aan een straatroof of het werken aan het oprollen van drugspanden, wietkwekerijen en XTC laboratoria, zoals de heer de Graaf van D66 onlangs in Limburg bepleitte. Je zal maar politieman zijn en jarenlang zeer gemotiveerd aan het bestrijden van de drugscriminaliteit hebben gewerkt. Blijf voor het buitenland een betrouwbare partner als het gaat om de bestrijding van de georganiseerde misdaad en de bestrijding van verdovende middelen. De aandacht voor de daders moet worden verlegd naar de slachtoffers van misdrijven, slachtoffers hebben meer recht op aandacht van politie en justitie.

Criminelen moeten worden ontmoedigd, het is tenslotte de taak van de overheid om de burger te beschermen. Daar zal de komende jaren aan moeten worden gewerkt. Oppakken wat paars heeft laten liggen, en dat betekent inventief omgaan met de schaarse middelen in de strafrechtelijke keten van politie, justitie en hulpverleningsinstellingen. En de politiemensen in het veld verdienen een steun in de rug van de burger en de politiek bij het vervullen van de lastige taak waarvoor zij iedere dag weer voor staan.

De invoering van zwaardere straffen voor misdrijven waarvan de mensen in dit land zoveel hinder en overlast ondervinden, zoals zinloos geweld, auto- en woninginbraken, straatroof, en ga zo maar door, zal bij die daders die telkens opnieuw in de fout gaan een afschrikkende werking hebben. Daar komt bij dat deze personen ook een betere kans op reïntegratie hebben als zij langer gedwongen ter beschikking zijn van de hulpverleningsinstellingen. Voor wie niet wil meewerken aan de eigen toekomst geldt alleen nog maar dat de burgers van Nederland er dan ook geen last van moeten hebben. De invoering van het systeem van minimumstraffen waar ik vandaag voor pleit, verschaft duidelijkheid voor dader en samenleving. Iedereen weet waar hij aan toe is.

Leefbaar Nederland staat de komende jaren pal voor:


· een efficiënt werkend vervolgingsapparaat waar capaciteit optimaal wordt benut;

· een situatie waarin alle opgelegde gevangenisstraffen ook daadwerkelijk kunnen worden uitgevoerd (in ieder geval geen gevangenissen sluiten voordat de nieuwe zijn gebouwd) en daar waar mogelijk meerdere mensen op een cel;

· een qua menskracht en middelen goed uitgerust politieapparaat waar sprake is van een effectieve inzet als het gaat om de bestrijding van de geweldscriminaliteit

Een ander gebied waar Paars veel heeft laten liggen, is het Onderwijs. Ook het onderwijs en de wanhoop die het onderwijzend personeel bekruipt heeft onze warme aandacht. De scholing en vorming van jongeren is van groot belang voor de toekomst van bedrijvig Nederland, vooral als het gaat om onze economische concurrentiepositie te behouden en te verstevigen.

Ook in deze cruciale sector van onze samenleving, kijkend naar de toekomst van onze kinderen, zien we dat beleid formuleren en steeds opnieuw wijzigen, onder het mom van noodzakelijke vernieuwingen, voorrang heeft gekregen boven de noodkreten van de betrokken mensen, onze leerkrachten, leerlingen, docenten en studenten. Het is met het onderwijs niet anders dan met de bestrijding van de criminaliteit. Als de gevestigde politici in Den Haag horen van feiten, wordt er gereageerd met een 'Pavlov reactie', er komt een onderzoeks- of adviescommissie en het echte probleem sneeuwt onder in de paarse polder- en compromiscultuur. Het compromis kwartetten viert hoogtij.

Circulaireterreur en ontembare regelzucht vanuit het Haagse hebben geleid tot een situatie die dodelijk dreigt te worden voor de creativiteit en de inzet van onze leerkrachten en de motivatie van onze leerlingen. Kijkend naar de nabije toekomst moet het roer heel snel om, Nederland dreigt zijn internationale positie met hooggewaardeerd onderwijs te verliezen. Schooluitval van leerlingen en ziekteverzuim van leerkrachten is als gevolg van al deze veranderingen nog nooit zo hoog geweest.

Onderwijsachterstanden kunnen door de bureaucratie niet meer worden weggewerkt, de vergaderdrift overheerst en de kwaliteit van materiële voorzieningen zoals gebouwen, computerfaciliteiten en andere ondersteunende onderwijsmiddelen is bedroevend laag. De investeringen in het onderwijs lijken wel verdampt. De expertise op de werkvloer wordt door de beleidsmakers in Den Haag niet benut. Minder beleidsmakers, en meer uitvoerders. Dat is het credo van Leefbaar Nederland.

De ervaring en deskundigheid van leerkrachten is en blijft voor Leefbaar Nederland het uitgangspunt voor het te formuleren onderwijsbeleid. Niet top-down, maar bottom-up. Geen politiek gekleurde experimenten meer met de belangen van onze volgende generatie. De tijd dringt, laat ook hier de mensen van de praktijk gewoon hun werk doen.

Ook de gezondheidszorg verdrinkt in de poel van de bureaucratie. We kennen allemaal de schandelijke wachtlijsten die na 8 jaar sterke economische groei nog allen maar groeien. Een doorlopende stroom van voorschriften vanuit de politiek verhindert elke inventiviteit op de werkvloer. Managers en consultants, we komen ze overal en allemaal tegen bij paars, hebben niet tot de benodigde "handen aan het bed" geleid. De oplossing is niet meer geld, maar zorgen dat het geld op de juiste plaats terecht komt, daar waar mensen er een positief effect van merken. Bij de doeners in de zorg.

Voor de verbetering van de zorg mag regelgeving geen belemmering zijn.

De budgetten in de zorg moeten lokaal kunnen worden ingezet, zonder dat de centrale regelgeving vanuit Den Haag roet in het eten gooit. Geen regels om de regels.

Leefbaar Nederland vindt het van belang dat vertrouwen moet worden gegeven aan de samenwerkende partners: de huisartsen, ziekenhuizen, verpleegtehuizen en thuiszorg. Gebruik de kennis van mensen die elke dag met hun vak bezig zijn. De mensen van de praktijk.

De regie van de gehele gezondheidszorg moet weer dichter bij de burger liggen, dus bij de lokale overheid. Het Rijk biedt gemeenten de ruimte om dat onder voorwaarden tot stand te brengen. We kunnen niet langer gedogen dat de faciliteiten van de medische zorg afnemen. Een gezond Nederland is een Leefbaar Nederland met hoofdletters.

Dat brengt mij tot het immigratieprobleem: Nederland is niet vol, maar wel een zeer dichtbevolkt land en dan moet je je afvragen hoeveel immigranten een land kan laten binnenlaten voordat onze collectieve sector totaal overbelast raakt. Ik denk aan onze scholen, aan onze ziekenhuizen, onze wijken. Die discussie is het paarse kabinet de afgelopen acht jaar uit de weg gegaan. De nieuwe partijen hebben dit vraagstuk eindelijk op de kaart gezet, en dat is maar goed ook. Want we kunnen er niet langer omheen.

Alleen echte politieke vluchtelingen die vrezen voor hun leven zullen in Nederland nog worden toegelaten. Leefbaar Nederland wil nadrukkelijk een bijdrage blijven leveren op Europees niveau. Maar zonder legale status in dit land verblijven zal niet langer worden gedoogd. Eerst de bestaande problemen oplossen, geen nieuwe problemen creëren.

Leefbaar Nederland wil eerst werken aan oplossingen om de aantasting aan de basis van de samenleving te stoppen. Dat betekent niet het stigmatiseren van hele bevolkingsgroepen, maar wel eisen dat mensen zich schikken naar de wetten en regels die hier in Nederland gelden. Veel nieuwe Nederlanders hebben aangetoond daar geen probleem mee te hebben. We hebben al een streng asielbeleid. Het wordt alleen niet uitgevoerd. Ook hier geldt weer veel praten maar in de praktijk te weinig doen.

Een vijver van gedogen en poldercultuur. Daarin is het dualisme in de politiek gedurende de laatste 8 jaar langzaam verdronken. Is het gek dat er bij de mensen in dit land de interesse in de politiek is verwaterd? Het gaat hier om de gevestigde politieke orde, die vooral streeft naar machtsbehoud, niet luistert naar burgers, en medepolitici muilkorft met gedetailleerde partijprogramma's en een verstikkende partijdiscipline. Ook de politiek wordt nu aan regels gebonden. De kiezer herkent de gekozenen niet meer, raakt op drift en daar verwonderen we ons over. Wat een hypocrisie.

Ook de oppositiepartijen hebben dit allemaal gedoogd. Ook zij hebben niet gelet op de de dingen die niet direct met geld te maken hebben. Is het dan gek dat de klassieke oppositie partijen het verlies van de regeringspartijen niet hebben kunnen omzetten in een winst aan zetels van formaat?

Het is mooi geweest. De gevestigde orde heeft haar kans gehad en verspeeld. Het wordt tijd voor een nieuwe aanpak. Een aanpak die meer gericht is op de praktijk dan op de theorie. Een aanpak die meer gericht is op de burger dan op de politiek. Een aanpak die meer gericht is op daden dan op woorden.

Ik ga u niet beloven dat we alle problemen in een klap zullen oplossen. Dat is niet geloofwaardig. Wat ik u wel beloof, is dat wij met z'n allen onze uiterste best gaan doen om de problemen grondig aan te pakken. Dat is de beste weg naar een Leefbaar Nederland.

De kwaliteit van onze samenleving is niet alleen het huishoudboekje van Zalm dat op orde is, er zijn meer dingen in het leven die de moeite waard zijn. Die mogen niet meer ondergesneeuwd raken. Daar gaat Leefbaar Nederland vanaf vandaag voor knokken.

Congres, de verkiezingen zijn in aantocht, de campagne is begonnen, we gaan er tegenaan en een goed resultaat maakt iedereen in Den Haag wakker. Kijk naar buiten. Kijk hier in de zaal. De sneeuw is gesmolten, en de zon is vandaag weer gaan schijnen.

Dank u wel.


---
Deze Leefbaar Koerier is uiteraard openbaar; U mag hem doorsturen naar geïnteresseerden. Als zij hem voortaan zelf willen ontvangen, dan kunnen ze via de site www.leefbaar.nl onder het kopje nieuwsbrieven (rechts bovenin) zich aanmelden. Ze krijgen hem dan bijna dagelijks toegezonden, zonder verplichtingen. Als u de koerier niet meer wilt ontvangen, dan kunt u zich afmelden op de eerder genoemde plek op de site. Bij voorbaat dank.

Jeroen Kemna & Olaf Tulen
http://www.leefbaar.nl
info@leefbaar.nl