Humanistisch Verbond

In Nederland is slechts 1 % geestelijke verzorging voor niet- kerkelijke, humanistisch geörienteerde patiënten/cliënten.

In Limburg is er totaal 12 uur humanistische geestelijke verzorging voor niet-kerkelijke, humanistisch geörienteerde patiënten/cliënten. Limburgse zorginstellingen negeren daarmee artikel 3 van de Kwaliteitswet Zorginstellingen..
Zorginstellingen zijn gemeenschapsvoorzieningen. Zij behoren de mentale en lichamelijke volksgezondheid van ieder te dienen. Hoewel patiënten/cliënten in de meeste Nederlandse zorginstellingen nog slechts sporadisch een vrije keuze hebben voor geestelijke verzorging, is Limburg een schoolvoorbeeld van hoe het per se niet moet. Alleen in het Academisch Ziekenhuis Maastricht is een humanistisch geestelijk verzorger aangesteld (12 uur) naast een predikant (8 uur) en 2 katholieke pastors (full time). In alle overige zorginstellingen
-ziekenhuizen, psychiatrische ziekenhuizen, verpleeghuizen, verzorgingshuizen, instellingen voor verstandelijk gehandicapten en extramurale zorginstellingen werken alleen katholieke pastors. Toch wenst - volgens onderzoek van het Sociaal Cultureel Planbureau - ca. 49% van de Limburgers niet meer tot een Kerk gerekend te worden. Over geheel Nederland gezien is er in twee soorten zorginstellingen (zieken- en verpleeghuizen) niet meer dan ca.1% humanistische geestelijke zorg, in deeltijdfuncties, beschikbaar. En dan blijven de woonzorgcentra, de instellingen voor verstandelijk gehandicapten en de thuiszorgorganisaties buiten beschouwing. Omdat humanisten meestal in deeltijd worden aangesteld is het genoemde percentage zeer geflatteerd. Het landelijk percentage over alle soorten zorginstellingen zal daar nog aanzienlijk beneden liggen. De wet is glashelder: de Kwaliteitswet Zorginstellingen (1996) schrijft nadrukkelijk pluriforme geestelijke verzorging voor! Voor alle zorginstellingen. En de meest wenselijke werkwijze is ook bekend. In 1987 adviseerde de toenmalige vereniging van ziekenhuizen (NZR, nu VNZ) de geestelijke verzorging pluriform en intramuraal te organiseren in speciale Diensten Geestelijke Verzorging. Zorg op afroep werd dus afgewezen.
Gelet op de structurele achterstelling is er een situatie die strijdig is met het non-discriminatie artikel van de Nederlandse grondwet (art.1). Gelet op artikel 22 van dezelfde wet behoort de rijksoverheid maatregelen te nemen om aan deze achterstelling paal en perk te stellen. Bovendien kan geconcludeerd worden dat de nietkerkelijken, naar gelang de provinciale situatie, in belangrijke mate (in de bedprijs) meebetalen aan geestelijke zorg die gebaseerd is op godsdienstige principes.
Dat alles blijkt uit een onderzoek dat verricht is voor het Humanistisch Verbond en dat binnenkort zal worden aangeboden aan het Commissaris van de Koningin van de Provincie Limburg. Op basis daarvan richt het Humanistisch Verbond zich tot besturen van zorginstellingen, raden van toezicht, ondernemingsraden, patiënten en cliëntenverenigingen, zorgverzekeraars, de Inspectie voor de Gezondheidszorg, de minister van WVC en de politieke partijen met het verzoek hun invloed uit te oefenen om deze onwettige situatie te beëindigen.

SCP versus het CBS
Volgens het Sociaal Cultureel Planbureau (SCP) wil circa 49% van de Limburgers niet meer gerekend worden tot de Rooms-katholieke Kerk of welke Kerk maar ook. Het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) komt daarentegen tot ca 14% nietkerkelijken. Een curieus verschil dat veroorzaakt wordt doordat het SCP een verdergaande vraagstelling hanteert. In het rapport van het Humanistisch Verbond wordt aannemelijk gemaakt dat het SCP zeer waarschijnlijk veel dichter bij de werkelijkheid zit. Een mening die onderbouwd wordt met statistieken, gegevens van het bisdom, persberichten en interviews onder meer verschenen in het Dagblad de Limburger. Kortom met behulp van openbare gegevens, die geordend en objectief gepresenteerd worden.

Daarbij wordt een beeld geschetst van de toenemende secularisatie en in samenhang daarmee het teruglopend kerkbezoek, de weigering kerkelijke belasting te betalen, de afnemende voorkeur voor het kerkelijk huwelijk, de ontzuiling van welzijnsvoorzieningen, het verzet van ouders en docenten die (noodgedwongen) zijn aangewezen op katholiek onderwijs tegen het bisdom dat meer catechese wil, de schoolstrijd van voorstanders van openbaar onderwijs en de verkiezingsuitslagen die de secularisering tot uitdrukking brengen. Duidelijk blijkt dat zich in Limburg een mentaal diepgaand veranderingsproces heeft voltrokken en nog steeds voltrekt. Daarmee wordt naadloos aangesloten bij onderzoek van de Nijmeegse hoogleraar Peter Nissen die twee jaar terug tot de conclusie kwam: 'het katholieke Limburg bestaat niet meer.'

Geestelijke verzorging
Onder geestelijke verzorging wordt, volgens de beroepsvereniging van geestelijke verzorgers, verstaan de professionele en ambtshalve begeleiding van en hulpverlening aan mensen bij zingeving aan hun bestaan vanuit en op basis van geloofs- en levensovertuiging en de professionele advisering inzake ethische en/of levensbeschouwelijke aspecten in zorgverlening en beleidsvorming.
Duidelijk is dus dat het voor de hulpvragers van essentieel belang is dat zij een beroep kunnen doen op een passende levensbeschouwelijke gesprekspartner. Humanistische geestelijke verzorgers worden daartoe opgeleid aan de Universiteit voor Humanististiek (UVH). Het artikel in de Kwaliteitswet Zorginstellingen over de geestelijke verzorging is geformuleerd door het CDA en de PvdA. Het luidt:" De zorgaanbieder organiseert de zorgverlening op zodanige wijze, voorziet de instelling zowel kwalitatief als kwantitatief zodanig van personeel en materieel, en draagt zorg voor een zodanige
verantwoordelijkheidstoedeling, dat een en ander leidt het of redelijkerwijs moet leiden tot een verantwoorde zorg. Hierbij betrekt hij de resultaten van overleg tussen zorgaanbieders, zorgverzekeraars en patiënten/consumentenorganisaties. Voor zover het betreft zorgverlening die verblijf van de patiënt of cliënt in de instelling gedurende ten minste het etmaal met zich brengt, draagt de zorgaanbieder er tevens zorg voor dat in de instelling geestelijke verzorging beschikbaar is, die zoveel mogelijk aansluit bij de godsdienst of levensbeschouwing van de patiënten of cliënten."

Secularisatie
Secularisatie impliceert niet alleen een breuk met godsdienst, maar impliceert tevens vaak een andere levensbeschouwing, zo blijkt uit onderzoek. Uit kerkelijke hoek wordt vaak gesuggereerd dat secularisatie identiek is aan een negatieve levensinstelling, een niet-maatschappelijk georiënteerde, materialistische, oppervlakkige levenshouding. Daarbij wordt gesuggereerd dat een godsdienstige identiteit in alles staat voor het tegendeel.
Secularisering voltrok zich in Limburg later dan het in de meeste andere provincies, maar inmiddels ligt ook Limburg op koers. Dit proces heeft geleid tot een aanhoudende crisis in het bisdom, spanningen binnen het `Katholiek' onderwijs en soms een heftige schoolstrijd. Met name in Noord-Limburg. Sevenum, waar de tegenstanders van openbaar onderwijs, onder aanvoering van het toenmalige CDA college (tevergeefs), probeerden de komst van een openbare school te verhinderen heeft naam gemaakt. Nergens in Nederland is zoveel uit de kast gehaald om deze school te verhinderen! Een interessante casus die in het rapport van het HV (Het andere gezicht van Limburg) kort, maar toch met details, besproken wordt.

Emancipatie
Het andere gezicht van Limburg geeft ook een analyse van verleden en heden van de provincie. Aandacht wordt geschonken aan de ontwikkeling van het traditionele naar het hedendaagse Limburg. Daarbij wordt onder meer een impressie gegeven van de voortdurende verkettering van het liberalisme en socialisme. Afgerekend wordt met de mythe dat met de verzuiling de emancipatie van de individuele Limburgrse katholiek beoogd werd. Ook wordt aandacht geschonken aan de scheiding van Kerk en Staat in relatie tot de huidige aanwezigheid van katholieke kruisen in openbare gebouwen en vergaderzalen en gesteld dat juist het CDA - dat ook openstaat voor onder meer protestanten, islamieten en agnosten
- geroepen is het initiatief te nemen tot verplaatsing/overdracht naar kerkgebouwen en musea.
Tevens wordt aandacht geschonken aan de structurele tekorten van de openbare bibliotheken en suggesties gedaan daarin verbetering aan te brengen. Aan het Katholiek Onderwijs wordt, voor zover dat opponeert tegen het bisdom, een uitweg geboden tot zelfstandig functioneren, waardoor aan alle levensbeschouwingen serieuze aandacht kan worden geschonken zonder dat de bisschop zich daarmee kan bemoeien. Een pedagogische voorwaarde voor een pluriform leerlingenbestand en geëmancipeerde ouders.

Bestellen
Het rapport kost ¤ 5,- (incl. porti) en is te bestellen bij Bea van Berkel,
tel. (020) 521 90 50 of diensten@humanistischverbond.nl
---