Dienst uitvoering en toezicht Energie
Notulen bijeenkomst klankbordgroep Elektriciteitsmarkt 19 februari
2002
Aanwezigen: dhr Haenen, dhr Dings, mevr Van der Pluijm, dhr Timmerije,
dhr Compter, dhr Oyevaar, dhr van de Vijver, mevr Van Beukering, dhr
Fransen, dhr Bosman, dhr Rensen, dhr Zweemer, dhr Van den Heuvel, dhr
Zijlstra, dhr Maas, dhr Van der Lippe, dhr Vrolijk en mevr Neef.
Agenda
Functioneren van de metermarkt
Vrijkomen van de 2002 groep
Functioneren van de metermarkt
DTe vraagt de klankbordgroepleden naar hun mening over het
functioneren van de metermarkt.
Reacties uit de klankbordgroep
Eén van de partijen beschrijft de huidige stand van zaken. Deze partij
geeft aan dat de helft van de klanten die wilden switchen en ook
daadwerkelijk zijn geswitcht, over een aangepaste meter beschikt. De
andere helft wordt verrekend op grond van profielen. Het feit dat de
helft van de klanten over een aangepaste meter beschikt, wil niet
zeggen dat ook het dataverkeer in de helft van de gevallen op de
juiste wijze verloopt. Het niet goed verlopen van het dataverkeer
vormt momenteel het grootste probleem ten aanzien van bemetering.
De meeste problemen worden veroorzaakt door het feit dat er 21
netbeheerders zijn die ieder een eigen protocol opstellen. De eisen
die in het protocol worden gesteld zijn vaak metergebonden. Dat
betekent dat het protocol bepalend is voor de meter die moet worden
geplaatst. In de ogen van een aantal partijen belemmeren de
protocollen in dat opzicht de werking van de vrije metermarkt.
Daarnaast levert het gebrek aan duidelijkheid aangaande de verdeling
van verantwoordelijkheden een groot probleem op volgens een aantal
partijen. In de wet is neergelegd dat de netbeheerder de
verantwoordelijkheid heeft meetgegevens te verzamelen, zo stellen zij.
Die verantwoordelijkheid wordt door de verschillende netbeheerders op
verschillende wijzen ingevuld. Uit de wet en de Meetcode blijkt
onvoldoende hoe ver die verantwoordelijkheid strekt. Wie is
verantwoordelijk voor gegevens verzameling, voor gegevens verzending,
voor tijdige aanlevering van de gegevens? In dat opzicht zou de
Meetcode moeten worden verduidelijkt volgens een aantal partijen.
Duidelijk moet worden welke partijen (klanten, leveranciers,
netbeheerders, meetbedrijven) welke rechten en plichten hebben. Tevens
wordt aangegeven dat in de Meetcode duidelijker neergelegd zou moeten
worden welke meetgegevens op welke wijze moeten worden aangeleverd. Er
wordt nog opgemerkt dat het wijzigen van de Meetcode niet dé oplossing
is. Er zullen vooral goede afspraken tussen de netbeheerders onderling
en tussen de netbeheerders en de meetbedrijven moeten worden gemaakt.
Eén van de partijen merkt nog op dat het niet verwonderlijk is dat de
Meetcode onvoldoende duidelijkheid biedt. De Meetcode is opgesteld ter
facilitering van een vrije energiemarkt. Bij het opstellen van de
Meetcode is geen rekening gehouden met het vrij worden van de
metermarkt.
Eén van de partijen verduidelijkt het niet goed werken van de
metermarkt met een voorbeeld. Er wordt uitgelegd dat er voor het
installeren van een (nieuwe) meter bij een klant een aantal technische
gegevens nodig. Sommige gegevens zijn alleen bekend bij de
netbeheerder. Sommige netbeheerders brengen voor het verkrijgen van
die gegevens kosten in rekening, anderen niet. Ook worden er door
sommige netbeheerders kosten in rekening gebracht voor het gebruik van
meetpanelen. Hierdoor worden de kosten soms zo hoog dat het voor een
klant niet langer aantrekkelijk is om een ander meetbedrijf dan het
meetbedrijf van de netbeheerder in te huren. Er moet duidelijk worden
gemaakt, zo merkt één van de partijen op, welke kosten door de
netbeheerder in rekening mogen worden gebracht voor dit soort zaken.
Eén van de partijen merkt op dat het feit dat de kosten voor
datacollectie in het transporttarief zijn verweven de situatie niet
makkelijker maakt. Het belang van de vrije metermarkt voor
netbeheerders is dan ook gering. Een vrije metermarkt is echter wel
van groot belang voor de vrije klant, zo merkt één van de aanwezigen
op. Een bedrijf kan bijvoorbeeld aan energiemanagement gaan doen,
wanneer hij daar een geschikte meter voor heeft. Dit kan meerwaarde
voor hem opleveren. De kosten voor datacollectie zou volgens enkele
partijen moeten worden afgesplitst van het transporttarief.
Er wordt kort gesproken over het verloop van de onderhandelingen
tussen de netbeheerder en de meetbedrijven. Eén van de partijen zegt
het opmerkelijk te vinden dat wanneer er in contact wordt getreden met
de netbeheerder, daar het meetbedrijf van de moedermaatschappij altijd
bij aanwezig is.
In verband met het functioneren van de metermarkt wordt gesproken over
de haalbaarheid van de 1 april 2002 deadline. Op 1 april 2002 moet een
ieder die valt in de tweede fase liberalisering een gecontracteerd
vermogen van 100 kW of meer heeft in ieder geval opdracht hebben
gegeven tot het plaatsen van een op afstand uitleesbare meter. In het
algemeen wordt opgemerkt dat het heel erg lastig zal zijn de 1 april
2002 deadline te halen. Naar verwachting van de partijen zal bij
diegenen die voor 1 januari 2002 een opdracht tot het vervangen van de
meter hebben gegeven voor 1 april 2002 een op afstand uitleesbare
meter zijn geplaatst. Voor diegenen die op dit moment nog geen
opdracht tot het vervangen van de meter hebben gegeven zal 1 juli 2002
niet eens haalbaar zijn. Volgens één van de partijen gaat het om een
zeer substantieel deel van de afnemers dat nog niet eens opdracht tot
het vervangen van de meter heeft gegeven.
Er wordt gevraagd wat er moet gebeuren wanneer vrije klanten niet op 1
april 2002 een op afstand uitleesbare meter hebben. Er wordt opgemerkt
dat ze in juridische zin zouden kunnen worden afgesloten. Deze optie
wordt echter als niet reëel beschouwd. Er zal een gezamenlijke actie
van de netbeheerders en leveranciers op touw moeten worden gezet. Hoe
die er dan precies uit moet zien is nog onduidelijk.
Eén van de partijen merkt op dat er leveranciers zijn die zich
richting de netbeheerder borg hebben gesteld voor de klant dat er op 1
april 2002 een op afstand uitleesbare meter bij de klant is geplaatst.
Als de klant er tegen die tijd niet zelf voor heeft gezorgd, zal de
leverancier voor een meter zorgen.
Vrijkomen van de 2002 groep
Dit agendapunt wordt ingeleid door het PVE:
Vanaf 1 januari 2002 moeten partijen die willen switchen kunnen
switchen. De switch heeft in het begin tot veel problemen geleid. Deze
problemen werden veelal veroorzaakt door falende of niet gereed zijnde
ICT-systemen. Switches werden om die reden handmatig verwerkt. De
afhandeling van switches in het middensegment verloopt steeds beter.
Voor groene stroom klanten zijn de problemen lastiger op korte termijn
te verhelpen. Voor het faciliteren van de switch van groene stroom
klanten zijn wijzigingen in de systemen voor beschermde afnemers
vereist. De switches van groenklanten zullen voorlopig dan ook nog
handmatig worden verwerkt. Zolang het om een klein aantal switches
gaat is dit geen probleem, zodra het om een groter aantal gaat wordt
het echter lastiger.
Ook het toekennen van EAN-codes verloopt steeds vlotter. Naar
verwachting heeft iedere klant voor de zomer een EAN-code. Echter
zolang het aansluitingenregister niet op orde is, is het lastig
EAN-codes te koppelen aan meetgegevens en leverancier.
DTe vraagt partijen op deze inleiding te reageren.
Reacties uit de klankbordgroep
Een aantal partijen merkt op dat het niet goed verlopen van de
switches leidt tot forse onbalansen. Wanneer een partij ervan uitgaat
dat de switch is uitgevoerd, terwijl dit niet het geval is en hij zet
toch energie op het net voor deze klant leidt dat tot onbalans.
Sommige netbeheerders reageren pas na een maand op een switchverzoek,
terwijl daar een termijn van 5 dagen voor staat. Naast het feit dat
deze late reacties resulteren in onbalans maakt een dergelijk late
reactie het ook extra lastig prognoses te maken.
Een andere groep spreekt haar verontwaardiging uit. Hoe kan het dat de
netbeheerders niet klaar zijn terwijl al sinds de inwerkingtreding van
de Elektriciteitswet bekend was dat er op 1 januari 2002 een grote
groep afnemers vrij zou worden. Vervolgens wordt uitgelegd dat
leveranciers alle door de netbeheerders gevraagde gegevens op het
juiste tijdstip aanleverden, maar dat de netbeheerder de switch niet
kon faciliteren en vervolgens een brief zond aan de klant die wilde
switchen, met de boodschap dat zijn leverancier de switch niet kan
regelen.
Er wordt nog opgemerkt dat er door netbeheerders aansluit- en
transportovereenkomsten met klanten worden gesloten zonder dat daarin
EAN-codes worden vermeld. Dit is onwerkbaar voor leveranciers. Bij die
netbeheerders die gebruik maken van een modelovereenkomst zijn minder
switchproblemen dan bij die netbeheerders die geen modelovereenkomst
gebruiken. Het maakt het nog onwerkbaarder wanneer er meerdere
EAN-codes aan één klant worden gekoppeld, en dat gebeurd op dit
moment. Ter oplossing van dit probleem wordt voorgesteld de EAN-code
te koppelen aan de postcode en het huisnummer. Er wordt nog aangevuld
dat er ook EAN-codes van 17 cijfers worden verstuurd (door
netbeheerders) terwijl een EAN-code standaard uit 18 cijfers bestaat.
Er wordt uitgelegd dat netbeheerders zich bewust waren van het niet
soepel verlopen van switchprocedure. Daarom is de datum vanaf wanneer
van leverancier kan worden geswitcht verlegd naar 1 februari 2002.
Echter, ook op 1 februari waren de meeste netbeheerders nog niet
klaar. Overigens was door PVE voorgesteld alleen te switchen per de
eerste van de maand. Er wordt opgemerkt dat dit enkel een voorstel is
en geen verplichting. Een aantal partijen geeft aan zich benadeeld te
voelen door dit voorstel. Het is lastig uit te leggen aan de klant dat
er alleen per de eerste van de maand kan worden geswitcht en er wordt
daardoor omzet misgelopen.
Verder wordt er door één van de partijen onder de aandacht gebracht
dat er netbeheerders zijn die de switch ongeldig verklaren, wanneer
een switchende klant de opzegtermijn waaraan hij bij zijn huidige
leverancier is gebonden niet respecteert. Er wordt opgemerkt dat een
netbeheerder niet anders kan, omdat hij, wanneer hij de switch wel
goedkeurt, meewerkt aan een onrechtmatige daad.
Er wordt nog kort ingegaan op het functioneren van de groenmarkt. Het
feit dat nog steeds notaverlegging wordt voorgesteld op de groenmarkt
leidt tot nadelen voor de (nieuwe) aanbieders, zo zeggen een aantal
partijen. Zij zijn al inkoopverplichtingen aangegaan, hebben de
programmaverantwoordelijkheid van de te beleveren klant overgenomen,
etc.. Wanneer ze niet mogen of kunnen overgaan tot daadwerkelijke
belevering van die klant leiden zij financiële schade. Eén partij
vertelt dat traditionele partijen voor de financiële schade die ten
gevolge van notaverlegging ontstaat worden gecompenseerd. Hij vermeldt
daarbij dat nieuwkomers niet voor een dergelijke compensatie in
aanmerking komen.
DTe neemt de discussie over en vraagt wat er moet gebeuren nu ook de
15 februari 2002 deadline niet is gehaald. (EnergieNed had toegezegd
dat alle problemen die er waren uiterlijk 15 februari 2002 zouden zijn
opgelost.)
Reacties uit de klankbordgroep
Eén van de partijen antwoord daarop dat inmiddels ongeveer 98% van de
verzoeken om te switchen zijn afgehandeld. Andere partijen achten dit
onmogelijk. Volgens hen is slechts 50% afgehandeld. Volgens één van de
partijen zou DTe met de betrokken partijen om tafel moeten gaan zitten
om een oplossing te zoeken. Een aantal praktische zaken moeten zo snel
mogelijk worden geregeld.
Aan deze notulen kunnen geen rechten worden ontleend