VVD
16 feb 2002 - Dijkstal opent de gemeenteraadscampagne: "Op de VVD kun je bouwen!"
De tekst van Hans Dijkstal bij de opening van de campagne op de Kop van Zuid in Rotterdam
"Wat kan de wereld en de politieke situatie toch in ongelofelijk korte tijd van aangezicht veranderen. Ik wil u graag meenemen in de tijd. Naar September 2000, toen vatte in NRC-Handelsblad (in een 'special' voor scholieren) onder de titel "Nederland. Wat een land!" een conclusie op basis van allerlei SCP indicatoren samen in één slotzin: "Want laten we eerlijk zijn: we leven in een klein paradijs. Of niet soms?" In Maart 2001 kwam een onderzoek van Trendbox: "Ruim 90% van werkend Nederland is tevreden tot zeer tevreden over zijn of haar huidige baan." In Augustus 2001, berekende de 'Economist Intelligence Unit' dat Nederland wereldwijd het beste land om zaken te doen voor periode 2002-2005. Ook een reden om tevreden te zijn. Dus was het logisch dat in September 2001 het Sociaal Cultureel Planbureau "De sociale staat van Nederland" publiceerde en uit hun onderzoek naar subjectieve indicatoren bleek dat het aantal tevreden Nederlanders nog verder toenam, en aantal ontevreden Nederlanders afnam. "Met de Nederlandse burger gaat het over het algemeen goed. De overgrote meerderheid van de Nederlandse bevolking voelt zich gezond en gelukkig". En: "Ruim driekwart van de bevolking is tevreden over het overheidsbeleid in het algemeen." Voor 'het Parool' was dat aanleiding voor de krantenkop: "We zijn tevreden." In Oktober 2001 stonden twee coalitiepartijen, VVD en PvdA op winst, respectievelijk 42 en 47 zetels in de peilingen. De grootste oppositie-partij stond op verlies met 25 zetels. Meer dan 63% van de mensen had veel vertrouwen in het kabinet. Vier maanden geleden startte de tv-campagne van Leefbaar Nederland met de heer Fortuyn. Drie maanden geleden begon de Nederlandse bevolking zich ongelukkiger te voelen. Twee maanden geleden deugden het hele Nederlandse bestuur en de politieke partijen niet meer. En sinds een maand moeten alle partijen de zeilen bijzetten om de opinie-peilingen te keren. En een week geleden raakte Leefbaar Nederland Fortuyn kwijt en Fortuyn zijn partij. De vraag is natuurlijk: zijn hier logische verklaringen voor? Wat gebeurt hier? Antwoord 1 is: alle voorgaande peilingen, metingen en onderzoeken deugden niet, maar de meest recente peilingen deugen wel. Antwoord 2 is: er is een latent, sluimerend gevoel van onbehagen, mede geactiveerd door het gevoel van onveiligheid na 11 september. Of er is meer aan de hand. Ik denk dat het laatste het geval is. Dat zeg ik niet nu, dat denk en zeg ik al langer. Maar laat ik mijn oor ook te luisteren leggen buiten Den Haag. Laat ik mijn oor te luisteren leggen bij de wetenschappelijke wereld. De bestuurskundige 't Hart (NRC-Handelsblad) noemt het de "inquisitie-democratie". Hij zegt: het controle-ethos is op hol geslagen; profielbewuste parlementariërs werpen zich op als openbare aanklagers; onderzoeksjournalistiek ontaardt in hijgerig haastwerk; er is commotie over allerlei vermeende bestuurlijke misstanden; alles wordt gedigitaliseerd tot goed of fout. De mediadeskundige Beunders spreekt van de 'emotionalisering van de samenleving (Trouw). De media vormen luidsprekers waarmee die emoties als vanzelf een 'hype' worden. De journalist en columnist H.J.A. Hofland sprak van de 'entertainment-democratie' en schreef: "Aan het einde van 8 jaar paars is de meerderheid van de Nederlanders in welvaart en fun geweldig op vooruit gegaan," schrijft hij. "De moderne, alles eisende kiezer wil doen wat hij wil. "Hij wil als god in Frankrijk leven en hij wil ook dat de staat hem op zijn wensen bedient als het misloopt". Nu komt er entertainment. "Kan je lachen. Tot na de verkiezingen." Laat ik er zelf aan die analyses dit toevoegen: Verantwoordelijkheid dragen in de politiek betekent ook bij tegenwind overeind blijven staan en richting blijven geven. Dat wás onze plicht, dat blijft onze plicht. Zo hebben we het de afgelopen weken ook gedaan; zullen koers houden! Dat is een verantwoordelijkheid die je kunt dragen als je gelooft in je eigen beginselen, de kwaliteit van je eigen programma en de integriteit van je eigen kandidaten. In Papendal heb ik enkele weken geleden gezegd dat de VVD verantwoordelijkheid wil dragen, vertrouwen wil winnen en geven en betrouwbaar moet zijn. Ik durf de kiezers, alle kiezers, uit 1994 en 1998 recht in de ogen te kijken. Er is veel bereikt, dat mag en moet worden gezegd. Op veel punten is er de afgelopen periode veel meer gedaan dan beloofd of verwacht. Kijk naar de werkgelegenheid, de lastenverlichting en de investeringen in onderwijs, zorg en veiligheid. Er zijn problemen nog niet of deels niet opgelost. Kijk naar de gezondheidszorg, de WAO en de asielinstroom. Daarover moeten we eerlijk zijn. En ook dat moet worden besproken. Daarom wil ik terzake komen. In het openbaar bestuur staan drie vragen centraal: wat is het probleem? Hoe pakken we het aan? Hoe wordt het betaald? De VVD heeft duidelijke maatstaven hoe die vragen te beantwoorden. De verschillen tussen politieke partijen zijn vaak niet meer de discussie over welke de problemen zijn. De discussie gaat over die andere twee vragen: Hoe lossen we het op? Laat ik als voorbeeld de WAO nemen. Vorige week stelde GroenLinks voor de WAO op te lossen zonder de VVD op basis van de SER-voorstellen. De VVD staat open voor elke suggestie mits het resultaat oplevert en het probleem oplost. Helaas blijkt het SER voorstel daarvoor volstrekt onvoldoende. Wat doet het kabinet? Staatssecretaris Hoogervorst wil eigen verantwoordelijkheid nemen en met een eigen plan komen. Wat doet de premier? Niets, afwachten. Mijn vraag aan premier Kok is: wacht u op dit dossier al niet veel te lang? Met alle respect, liever een staatssecretaris met daadkracht dan een premier zonder! Sinds 1998 heeft de VVD consequent aanscherping en betere uitvoering van het vreemdelingenbeleid gevraagd. Sinds 1998 staan VVD en CDA tegenover een meerderheid in de Tweede Kamer die dit probleem bagatelliseren. De partij vond het ontwerp-verkiezingsprogramma te vaag geformuleerd en heeft gevraagd de voorstellen van de fractie letterlijk op te nemen in het programma waarmee we de verkiezingen in gaan. De VVD is geen one-issue partij, maar de VVD sluit geen enkel issue uit in de komende campagne. Essentieel voor de VVD is en blijft financiële degelijkheid van overheidsplannen. Nederland is welvarend, en het afgelopen decennium is te hard gewerkt om de resultaten daarvan nu door de vingers te laten glippen. Daarmee staat de verworven welvaart, een sterke economie, een hoog voorzieningenniveau op het spel. Dat is een centraal punt in deze campagne. De VVD wenst voorspoed niet in de waagschaal te stellen. De VVD bouwt niet op drijfzand! Wij breken niet af, wij bouwen op. Daarbij is vertrouwen het cement. De VVD vraagt vertrouwen, de VVD geeft vertrouwen."