NIERSTICHTING NEDERLAND
Nierstichting in 2002
Nierstichting in 2002: kwaliteit van leven en zorg centraal
Bussum, 30 januari 2002. De Nierstichting geeft in 2002 4,5 miljoen euro uit aan wetenschappelijk onderzoek naar de oorzaken, het voorkomen en de behandeling van nierziekten. Het belangrijkste en meest grootschalige onderzoek, NeCoSad, bekijkt de effecten en de gevolgen van de voor nierpatiënten levensreddende dialysebehandeling. Een belangrijke nieuwe activiteit is het actieprogramma om medische complicaties bij dialysepatiënten te voorkomen. Daarnaast besteedt de Nierstichting bijna 4 miljoen euro aan de directe ondersteuning van nierpatiënten en de Nierpatiëntenvereniging LVD. Om niertransplantaties te bevorderen, zoals het project donatiefunctionarissen in de ziekenhuizen, is ruim 1 miljoen euro gereserveerd en om de capaciteitsproblemen in de dialysezorg op te lossen een half miljoen euro. Voor de voorlichting aan patiënten, behandelaars en publiek is ruim anderhalf miljoen euro aangemerkt.
Nieuw actieprogramma Vaatbehoud
Dat succesvolle medische behandelingen ook ongewenste gevolgen kunnen
hebben is helaas een bekend fenomeen. Bij hemodialyse wordt het bloed
buiten het lichaam door een dialyseapparaat, een kunstnier, gezuiverd.
Om geregeld te kunnen dialyseren is een goede, permanente toegang tot
de bloedbaan nodig. Dit kan een katheter in een groot bloedvat zijn of
een zogenoemde shunt. Dit is een verbinding tussen een ader en een
slagader waarvoor de onderarm de meest geschikte plaats is. Bij de
dialysebehandeling wordt deze shunt telkens weer aangeprikt zodat het
bloed naar het dialyseapparaat kan stromen en weer terug.
Helaas leidt de hemodialyse behandeling tot een fors aantal medische
ingrepen en ziekenhuis-opnames. Een voorzichtige schatting van het
aantal medische ingrepen na complicaties is:
455 hersteloperaties per jaar door het falen van (20% van de)
kunststofprotheses en (10% van de) shunts gemaakt van eigen
bloedvaten;
840 radiologische interventies per jaar om vaatvernauwingen, stenoses,
op te heffen bij 80% van de kunststofshunts en 30% van de shunts
gemaakt van eigen bloedvaten.
Met ongeveer 4000 hemodialysepatiënten in Nederland is in één
oogopslag duidelijk dat hemodialyse-patiënten aan den lijve
ondervinden dat de hun leven reddende behandeling een prijs heeft,
naast de dialysekater, het tijdbeslag van drie keer per week moeten
dialyseren en de reistijd. Aanleiding voor de Nierstichting om samen
met de Nierpatiëntenvereniging LVD en de professionals in het veld op
een rijtje te zetten wat de achterliggende oorzaken zijn van de
complicaties, wat de gevolgen zijn en wat gedaan kan worden om
complicaties te voorkomen of in ieder geval te verminderen. Het
resultaat van de bovengenoemde inventarisatie: een nieuw Nierstichting
actie-programma Vaatbehoud. De hoofddoelstelling: het verbeteren van
de kwaliteit van leven van nierpatiënten door een verbeterde
shuntbehandeling. De daarvan afgeleide doelstellingen zijn:
Het bevorderen van de conditie van de eigen vaten van patiënt die nog
niet dialyseren;
Het terugdringen van het aantal complicaties ten gevolge van de shunt
met 30%;
Het bevorderen van wetenschappelijk onderzoek met betrekking tot de
shuntbehandeling.
-----
Noot voor de redactie,