14-12-01 Factsheet What (is) Cinema?
null
31st International Film Festival Rotterdam
woensdag 23 januari tot en met zondag 3 februari 2002
FACTSHEET What (is) Cinema?
Een filmprogramma in 24 delen
In de 31ste editie van het International Film Festival Rotterdam wil
het festival opnieuw articuleren waar het voor staat en uitnodigen tot
discussie over de toestand van de hedendaagse film in al haar
uitingsvormen. De discussie zal worden gevoed door het centrale
speciale programma What (is) Cinema?, dat festivalgasten en bezoekers
door een 24-delige serie van filmvertoningen leidt, een serie van acht
debatten en individuele lezingen behelst.
Verder presenteert What (is) Cinema? twee groepstentoonstellingen in
TENT. en het NFI in de periode van vrijdag 25 januari tot en met
vrijdag 1 februari 2002. Het festival in een notedop als het ware. De
filmvertoningen en presentaties zullen vergezeld gaan van een aparte,
gedetailleerde brochure. Iedere dag besteedt aandacht aan één van de
vele themas die Rotterdam zich eigen heeft gemaakt in de laatste
decennia.
Filmprogramma What (is) Cinema?
Het filmprogramma van What (is) Cinema? toont alle aspecten van het
filmmaken zoals die vanouds in Rotterdam worden gerepresenteerd.
Toegespitst op acht thema's, weerspiegelt deze dagelijkse selectie
alle verschillende praktijken van het filmmaken: kort en lang,
filmhuis- en mainstream-films, innovatief en klassiek. Iedere dag
begint met twee middagvertoningen, gevolgd door een ronde tafel debat
in de vroege avond en tot slot een derde filmvertoning.
Acht rondetafel gesprekken
In de Kleine zaal van de Rotterdamse Schouwburg, in het centrum van
het festival en recht tegenover Pathé Schouwburgplein, zal, op een
vast tijdstip, een dagelijkse discussie worden georganiseerd. Overdag
is de Kleine Zaal gewijdt aan de installatie FILM IST van Gustav
Deutsch. Door zijn combinatie van oud beeldmateriaal, digitale
projectie en zijn grote cirkelvormige scherm dat uitnodigt tot
verkenning van beide zijden, werkt de installatie als icoon voor de
notie van een samenkomst, een verenig van visies en benaderingen. In
de vroege avond wordt de Kleine Zaal getransformeerd in een
ontmoetingsplek voor presentaties, debatten en performances.
Door acht debatten te organiseren in dezelfde ruimte op dezelfde tijden, wil het festival een platform creëren voor alle afzonderlijke programmas van het festival. Onderdelen zoals Exploding Cinema en het Hubert Bals Fonds ontwikkelen zich vaak in hun eigen richting en sfeer, met weinig referentie aan elkaar. Het idee is alle centrale lezingen van het speciale programma The Desert of the Real, Exploding Cinema en andere programmas in de Kleine Zaal te presenteren, ieder op een daarvoor gereserveerde dag. Iedere sessie zal een andere moderator hebben en een centrale, belangrijke gast die vergezeld zal worden door andere filmmakers en critici. Het publiek wordt uitgenodigd aan het debat deel te nemen. Na afloop van de debatten behoudt de Kleine Zaal zijn functie als ontmoetingsplaats, met gepaste muziek en visuals en (onder voorbehoud) een live-programma later op de avond.
What (is) Cinema?-thema's:
The happy end of cinema
Wat gaat er verloren en wat blijft bewaard in de huidige
ontwikkelingen van het medium, de industrie en de kunst van cinema?
Hoe klinkt het verleden door in gedachten over de toekomst?
Cinema and the seven arts
Veel moderne kunstenaars nemen de praktijk van de filmmaker over in
hun galeriewerk. Filmmakers zoeken soms juist hun toevlucht tot het
kunstcircuit of willen hun blik verruimen met verschillende
technieken. Innovatie of eenvoudigweg traditie?
Digital realities
Een aantal jaren geleden had iedereen het over een digital new wave.
Tot welke hoogte heeft de digitale camera inmiddels daadwerkelijk de
perceptie van de maker veranderd? En hoe beïnvloedt dit de benadering
van het filmmaken op zich, van de realiteit en het begrip stilering?
Political agendas
Al sinds haar oprichting heeft het International Film Festival
Rotterdam de auteurspolitiek gecultiveerd, hoewel niet altijd met
gelijke nadruk op beide termen. Wat is er gebeurd met het politieke
filmmaken en hoe is de huidige stand van zaken?
Global exchange
Migratie is steeds meer een normale manier van leven. Culturele
uitwisseling en economische co-productie (vooral door het Hubert Bals
Fonds) resulteren heel vaak in een nieuwe blend van filmmaken die niet
gerelateerd kan worden aan één specifiek land. Welke pasmunt wordt
hierbij gehanteerd, letterlijk en figuurlijk?
Multi-visions
Televisie is niet langer de vijand van de cinema. Het houdt de
cinefiele cultuur levend in zijn programmering, biedt filmmakers
substantiële financiering en een heel andere doelgroep voor hun kunst
en verruimt esthetische mogelijkheden. Kan dit in de nabije toekomst
nog intensiever worden?
The eastern parade
Al geruime tijd zet de Aziatische cinema de toon in de arthouse- en nu
zelfs de Hollywoodhitlijsten. Maar hoe goed geïnformeerd is onze
waardering van deze filmcultuur? Hoe heeft de filmindustrie van landen
zoals Taiwan, Korea en Japan zich de laatste jaren gedifferentieerd?
Looking for the auteur
In het hart van de cinefiel is de held nog altijd de filmmaker die
ieder aspect van zijn kunst onder controle heeft en een oeuvre opbouwt
van individuele producties. Tegenwoordig kunnen uit vrijwel alle
windstreken rasechte auteurs verschijnen. En: hoe past de
idiosyncratische filmmaker zich aan aan de evolutie van technologie en
distributie?
Tentoonstellingen in het kader van What (is) Cinema:
TENT. presenteert OTHER THAN FILM
TENT. Centrum Beeldende Kunst (Rotterdam) presenteert in het kader van
What (is) Cinema? een thematische groepstentoonstelling die werken
bijeenbrengt van een reeks kunstenaars. Uit de Benelux is werk te zien
van onder meer Lidwien van de Ven, Annet Fritsche en Hans op de Beeck;
uit het buitenland worden werken geëxposeerd van onder meer Michael
Snow (Canada), William Kentridge (Zuid-Afrika) en Harun Farocki
(Duitsland).
OTHER THAN FILM is te bezichtigen van vrijdag 25 januari tot en met 3
februari 2002. Een deel van de werken is ook daarna, tot 24 februari
2002, nog in TENT. te zien.
Sommige van de deelnemende kunstenaars hebben hun filmpraktijk
uitgebreid naar de creatie van beeldende kunst, sommigen gebruiken
video uitsluitend als installatie-medium en weer anderen richten zich
in hun tekeningen, fotos of schilderingen op parameters die ook in de
filmkunst voorkomen. De tentoonstelling OTHER THAN FILM hanteert de
filmkunst in de meest uiteenlopende verschijningsvormen behalve via de
filmprojector.
De tentoonstelling biedt de bezoeker een afwisselend traject van
optische ontdekkingen in tal van vormen zoals pentekeningen,
neon-tekens, een miniatuur-filmset, behangpapier of een cd-rom.
Nederlands Foto Instituut: TIME FRAMED
In het kader van het International Film Festival Rotterdam 2002 (IFFR)
presenteert het NFI in Rotterdam de tentoonstelling TIME FRAMED,
waarin het werk van vijf kunstenaars is samengebracht.
TIME FRAMED maakt, samen met OTHER THAN FILM in TENT. Centrum
Beeldende Kunst (Rotterdam), deel uit van het programma What (is)
Cinema?, het centrale onderdeel van de 31ste editie van het IFFR. Met
dit programma heeft het festival de ambitie om zichzelf te
herdefiniëren en uit te nodigen tot discussie.
TIME FRAMED wordt geopend op vrijdag 25 januari 2002 en is te
bezichtigen tot en met 3 maart 2002.
De aan TIME FRAMED deelnemende kunstenaars ontwikkelden elk een geheel
eigen strategie, maar ze tonen ook een gezamenlijke interesse in het
comprimeren van een videoclip, een korte film of een nog langere
tijdseenheid binnen één kader. Tijdsduur wordt vertaald naar een
grafische afbeelding. In plaats van fotografische momentopnames,
leveren deze geconcentreerde fotos vooral mentale beelden op.
Jason Salavon is een jonge Amerikaanse artiest, die vorig jaar de Top
Grossing Film of All Time Titanic in een enkel, digitaal beeld
presenteerde in de Bit Streams tentoonstelling van het Whitney Museum.
Nu doet hij hetzelfde met de MTV Ten Greatest Videos of All Time. Het
resultaat is een elegant mozaiek, een verrassend harmonieuze
abstrahering van vaak excessieve beeldtaal.
Peter Kubelka is een centrale figuur in de geschiedenis van de
Oostenrijkse experimentele film. Hij is al vele jaren opgehouden met
filmen, maar blijft zich manifesteren met zijn cruciale werk Adebar
als een installatie van filmstrips, die de gehele korte film omzet tot
een soort ritmisch tableau.
Hiroshi Sugimoto is een Japans-Amerikaanse fotograaf die een beperkte
serie van erg specifieke beelden uitbouwt over een langere periode.
Een ervan is een systematische serie over de architectuur van de
cinema, zowel interieurs als openlucht bioscopen. De scène wordt
uitsluitend belicht door de reflectie afkomstig van het filmscherm.
Het doek zelf is overbelicht en dus blanco.
Nancy Burson is een Amerikaanse fotokunstenaar die haar werk tot stand
brengt door fotos uit de massamedia in een computer te voeren. Voor
haar twee Beauty Composites maakte ze een gemiddelde van glamourfotos
van vijf filmsterren uit de jaren vijftig en vijf uit de jaren
tachtig, om er het veranderende schoonheidsideaal uit af te leiden.
Hiromi Tsuchida (Japan) fotografeerde gedurende tien jaar vrijwel
dagelijks zichzelf 's morgens in de spiegel. Het enorme aantal
zelfportretten dat hiervan het resultaat was, monteerde hij tot één
videofilmpje van twee minuten waarin de beelden razendsnel voorbij
komen.
Noten aan de redactie
- IFFR persberichten zijn online beschikbaar via de perspagina van de
festivalwebsite www.filmfestivalrotterdam.com
- informatie/fotos/interviews: IFFR persvoorlichting t.a.v. Bert-Jan
Zoet of Margo van der Valk; persaccreditatie-aanvragen: IFFR
Persvoorlichting t.a.v. Mieke van Oorschot
tel. 010 - 890 90 90,
email press@filmfestivalrotterdam.com,
fax 010 890 90 91.
Contact
phone: +31 10 890 90 90
fax:+31 10 890 90 91
e-mail: press@
filmfestivalrotterdam.com
Press officers
Bert-Jan Zoet
Bert-Jan Zoet
Margo van der Valk
Margo van der Valk
Press Accreditation
Mieke van Oorschot
Mieke van Oorschot