Ministerie van Algemene Zaken
Toespraak van minister-president Kok t.g.v. de herdenking van oud-minister-president Zijlstra in de Tweede Kamer, 22 januari 2002
Mevrouw de Voorzitter,
Op 29 december 2001 namen wij in Wassenaar afscheid van
Jelle Zijlstra, een man van bijzondere kwaliteit en allure.
Als minister, Eerste Kamerlid, minister president, president van
de Nederlandsche Bank en minister van Staat heeft hij voor ons
land veel betekend.
Zijn woorden waren steeds van groot gezag, of hij nu sprak als
politicus of als wetenschapper.
Zijlstra was in staat ook de meest ingewikkelde zaken helder en
eenvoudig uit te leggen. Hij deed dat met een grote mate van
onverstoorbaarheid. Tegelijkertijd beschikte hij over een ruime
dosis relativeringsvermogen.
Soberheid was zijn handelsmerk. Ieder uiterlijk vertoon was
hem vreemd.
Jelle Zijlstra verklaarde herhaaldelijk geen "homo politicus" te
zijn, maar dit leek zijn gezag bij het grote publiek bepaald niet
te schaden.
Jelle Zijlstra was een echte Fries en daar was hij trots op.
2
In 1938 ging hij, vanuit een, uit de economische crisis geboren,
nieuwsgierigheid economie studeren aan de "Rotterdamsche
Economische Hogeschool".
Volgens Zijlstra zelf waren economen uit die school altijd te
herkennen aan hun hang naar relativering wat economische
dogma's betreft.
In 1948 promoveerde hij op een proefschrift over de
omloopsnelheid van het geld en in datzelfde jaar werd hij
hoogleraar aan de VU.
Vier jaar later maakte Zijlstra zijn entree in de vaderlandse
politiek.
Hij werd minister van Economische Zaken in het tweede kabinet
Drees.
Net zoals op de universiteit verwierf Zijlstra zich in de Kamer al
spoedig faam om zijn heldere uitleg.
Hij was een bruggenbouwer.
In 1959 werd hij Minister van Financiën: eerst in een
tussenkabinet onder leiding van Beel, later in het
kabinet-De Quay.
In het kader van zijn streven naar gezonde overheidsfinanciën
formuleerde hij de Zijlstra norm, die de uitgaven van de
overheid koppelde aan de ontwikkeling van het nationaal
inkomen en de stijging van de belastinginkomsten.
3
Dit structureel begrotingsbeleid, veertig jaar geleden
geïntroduceerd, is voor ons land van grote waarde gebleken.
Het deed Zijlstra wel eens een beetje pijn dat hij als minister
van Financiën langzaam aan de reputatie kreeg van kille
boekhouder.
Hij benadrukte dan altijd dat er niets sociaals is aan oplopende
tekorten en toenemende inflatie.
In 1963 vond Zijlstra het tijd om, ondanks forse tegendruk, de
actieve politiek te verlaten.
Hij werd weer hoogleraar aan de VU en tevens lid van de
Eerste Kamer.
Slechts drie jaar later, in de nacht van Schmelzer, kwam het
kabinet-Cals ten val. waarna Zijlstra werd gevraagd als minister
president het interim kabinet te leiden. Hij fungeerde daarin
tevens als minister van Financiën.
Na de verkiezingen van 1967 speelde hij nog een belangrijke
rol als informateur, maar hij wilde geen minister-president meer
worden.
In 1967 werd hij president van de Nederlandsche Bank en dat
zou hij 14 jaar blijven.
Hij was een zeer standvastig en bekwaam president en hij had
zowel nationaal als internationaal veel aanzien.
4
In 1983, spoedig na zijn pensionering als president van de
Nederlandsche Bank, werd hij benoemd tot minister van Staat.
Bij de presentatie van zijn memoires in 1992 wees Zijlstra op
het betrekkelijke van wat wij dag van dag tot dag gewichtig
vinden.
Hij sprak van het Madurodam effect: veel dingen die op het
moment vreselijk belangrijk lijken, schrompelen - achteraf
bezien - ineen tot een niveau van speelgoedland.
Maar betrekkelijk of niet, in al zijn functies: wetenschapper,
politicus en bankpresident, blonk Jelle Zijlstra uit.
Hij was één van de groten van de naoorlogse politiek van ons
land.
Namens de regering spreek ik de wens uit dat zijn echtgenote,
kinderen, kleinkinderen, overige familieleden en vrienden over
de kracht zullen beschikken om dit verlies te dragen.
Mogen zij zich daarbij getroost weten door het besef dat zeer
velen, ook andersdenkenden, met grote waardering en veel
respect terugdenken aan de bijzondere bijdragen die
Jelle Zijlstra heeft geleverd aan welvaart en welzijn van ons
land.
Wij herdenken hem in dankbaarheid.