Agalev (Vlaanderen)
Nieuwjaarstoespraak Jos Geysels, politiek secretaris Agalev
Brussel, zaterdag 19 januari 2002
In de Nederlandse pers kunnen we sinds enkele maanden regelmatig de
negatieve analyse lezen over de paarse regering. Wat eens het succesvolle
poldermodel werd genoemd wordt nu betiteld als een zanderig pragmatisme. Er
hangen "grauwsluiers boven het polderlandschap" schreef twee weken geleden
het weekblad Vrij Nederland. In België moeten we voorlopig nog geen schrik
hebben voor die saaiheid, integendeel. Maar hier dreigen we nu wel in een
drassigheid terecht te komen die nog weinig met de open debatcultuur te
maken heeft die ook wij blijven koesteren. Immers, een open debat voer je
met argumenten, niet met truken van den toog (zoals inzake
verkeersveiligheid), een debat voer je met respect voor gemaakte afspraken
niet met een kort geheugen (zoals in het NMBS dossier) en een fundamentele
discussie over de toekomst van de structuur van het onderwijs zet je niet in
gang met versleten ideologische denkbeelden.
Voor ons betekent politiek het vormgeven aan een verhaal, aan een project.
En daarom is het belangrijk dat we, na twintig jaar in het parlement en na
een dikke twee jaar regeringsdeelname, groter zijn geworden. En het feit
dat wij een partij zijn die enerzijds bijna het langst dezelfde naam draagt
van alle Vlaamse democratische partijen en anderzijds volop jonge mensen
aantrekt geeft een duidelijke aanwijzing voor de verdere groeimogelijkheden
van dit project. Wij hebben de voorbije maanden zwaar geïnvesteerd in onze
inhoudelijke verdieping, in de vorming van onze kaders. Omdat wij ervan
overtuigd zijn dat politiek over "iets" moet gaan. Over waarden van
duurzaamheid, solidariteit en democratie. De overgang van het verleden naar
de toekomst van onze partij schuilt dus niet in doorzichtige goocheltrucs
van de politieke marketing of goedkope verkavelingsmanoeuvres die weinig
respect tonen voor andere gedachten en meningen. Trouwens, het is niet
omdat je verpakking er aantrekkelijker uitziet dat je product langer
houdbaar blijft.
We blijven dus investeren in de verdere uitdieping van ons gedachtegoed.
Maar dit moet samengaan met een structurele openheid om met andere
bewegingen en mensen te discussiëren, ons niet zelfgenoegzaam op te sluiten
in ons eigen gelijk. Zonder onze overtuiging zijn we niets, maar zonder die
openheid ondergraven we onze eigen duurzaamheid.
Beste vrienden,
Op het einde van verleden jaar hebben we aan de eerste minister van de
federale regering een oproep gedaan om in het begin van het jaar 2002 het
regeerakkoord te actualiseren. Niet om er afstand van te nemen maar om de
evenwichten die erin staan te vrijwaren en te vermijden dat paars-groen het
beeld zou krijgen van luxe-politiek. Wij zijn dan ook tevreden over het
bereikte akkoord over de regeringsprioriteiten voor het volgend anderhalf
jaar. Ofschoon gisteren begonnen werd met het opvoeren van een operette
bevat het eindresultaat, we zullen het maar niet een libretto noemen, een
aantal voor ons belangrijke prioriteiten: de concrete uitvoering van de
maatregelen inzake verkeersveiligheid, de verhoging van de minima en de
laagste uitkeringen, de uitbouw van de patiëntenrechten,de uitvoering van de
groene fiscaliteit ( zoals de ecotaksen) en niet vergeten de wettelijk
geregelde afbouw van de kernenergie. Vooral dit laatste is belangrijk omdat
de nucleaire lobby's duidelijk de boodschap moeten krijgen dat het nucleaire
tijdperk in België voorgoed wordt afgesloten. Daarmee kan bewezen worden
dat paarsgroen niet alleen lijstjes kan optellen wanneer de budgettaire
marges groot zijn, maar ook keuzes kan maken wanneer de conjunctuur trager
gaat. Maar er is meer, want ik denk dat voor ons voor de volgende anderhalf
jaar drie fundamentele krachtlijnen belangrijk zijn :
- aantonen dat het permanent vertellen van een verhaal waarin alles gratis
maken met minder belastingen goed klinkt..... tot de rekening moet betaald
worden. Wie de werkelijke kost van ons verkeer uitrekent komt tot
hallucinante bedragen: op de eerste plaats de kost aan menselijk leed en
medische verzorging door de onveiligheid, de zware investeringskost voor
steeds meer infrastructuur, het aantal slachtoffers door de luchtvervuiling.
Dit is een maatschappellijke kost die ook tot in de portefeuille doordringt
van particulieren en overheden. Wie deze kost wil vermijden moet over
preventie durven praten, over minder autoverkeer durven nadenken én de
discussie over verkeersveiligheid uitbreiden tot een concrete politiek voor
de veilige inrichting van onze wegen, over de effectieve verlaging van
snelheden, over snelheidsbegrenzers en over energieheffingen. Niet om de
mobiliteit te verminderen maar om ze ook in de toekomst leefbaar en
betaalbaar te houden.
- resoluut de strijd aanbinden tegen de toenemende ongelijkheid zowel in het
Noorden als en vooral in het Zuiden. Gisteren werd door de Wereldbank een
nieuw rapport bekendgemaakt waaruit blijkt dat de ongelijkheid in de wereld
toeneemt. En de kloof wordt zo groot dat het rijkste procent van de wereld
nu meer verdient dan de overige zestig procent. Als wij aan deze toestand
gewennen dan loopt er iets mis. En wie denkt dat de discussie over een
democratische globalisering opgeborgen kan worden en men rustig terug kan
overgaan tot de orde van de dag vergist zich. Wij willen deze vergissing
niet maken.
Als wij het normaal vinden dat ook in België bijna één miljoen mensen arm of
bestaansonzeker zijn, dan loopt er iets mis. Daarom herhalen wij de eis
voor een blijvende verhoging van de middelen voor ontwikkelingssamenwerking
en internationale solidariteit. Daarom blijven wij pleiten voor de
verhoging van het bestaansminimum en de laagste uitkeringen. Daarom zullen
wij Mieke Vogels blijven steunen als ze meer middelen opeist voor de
onaanvaardbaar lange wachtlijst voor gehandicapten die tevergeefs op zoek
gaan naar een menswaardige opvang. Voor ons gaan de uitbreiding van
zorgkredieten en meer kredieten voor elementaire zorgen samen. Daarom
vragen wij de uitbreiding van de zorgverzekering. Betaald met een
solidariteit op basis van het inkomen. Wie het elementaire recht op een
menswaardige verzorging niet wil beperken tot een kapitaalkrachtige
minderheid moet ook de idee van de zorgcentiem durven verdedigen.
- wij weten allemaal hoe makkelijk sommigen het woord milieu in de mond
nemen, en hoe moeilijk ze het hebben om duurzaamheid in het economisch en
politiek beleid te brengen. Dat heeft Magda Aelvoet, zeker de laatste
dagen, moeten ondervinden als de vergroening van de fiscaliteit op de agenda
stond. Sommigen hebben blijkbaar nog altijd niet begrepen dat je nu moet
handelen om in de toekomst onbetaalbare en onleefbare ecologische schulden
te vermijden. Dat je met de combinatie van de verlaging van de lasten op
arbeid en de verhoging van de kost van energieverspilling en vervuiling
zowel de werkgelegenheid stimuleert als de vervuiling aanpakt. Dat door een
andere visie op arbeid je de kwaliteit van leven en werken verhoogt door het
tijdskrediet uit te breiden en niet alles over te laten aan de markt. Dat
landbouw niet alleen met milieu maar ook met de kwaliteit van ons voedsel te
maken heeft. Voor sommigen lijken dit allemaal wel zonevreemde gedachten.
Dat zijn de drie krachtlijnen die ons politiek handelen de volgende maanden zullen blijven kleuren. Daarrond zullen wij concrete voorstellen doen, in de regering en in het parlement. Wij zullen er over waken dat het NMBS-akkoord wordt uitgevoerd en niet uitgekleed wordt door vertragingsmanoeuvres die de pleinvrees moeten camoufleren om de zo noodzakelijke structuurhervormingen door te voeren. Zullen wij Vera Dua blijven ondersteunen in haar opbouw van meer natuur- en bosgebieden en in de afbouw van het storten en verbranden van afval. Meer bos en minder Drogenbos, daar gaat het om. Laat dit ook onze nieuwjaarsboodschap zijn aan de verschillende regeringen. Want regeringen, zoals de federale die in de titel van haar regeerakkoord spreekt over de "brug naar de 21ste eeuw", kan het zich niet permitteren op Pont d'Avignon terecht te komen. Dansen is leuk maar het komt er op aan de overkant te halen. Ik wens U allen een fijn jaar en onze allochtone medeburgers stemrecht.
Jos Geysels, politiek secretaris Agalev
---
J O N G A G A L E V
Nieuwjaarsbrief
Aan het begin van 2002 viert ook Agalev het nieuwe jaar. Er valt wel meer te
vieren, zoals - eindelijk - de recente aandacht van zowat alle politieke
partijen voor de dramatische verkeersonveiligheid op onze wegen.
Op het voorbije zomeractiekamp heeft Jong Agalev deze verkeersonveiligheid
in de verf gezet als één van DE belangrijke thema's waar de groenen moeten
mee bezig zijn.
Op het decembercongres vorig jaar hebben de jongeren verworven dat
verkeersveiligheid door Agalev naar voren wordt geschoven als het breekpunt
van deze legislatuur. Want als er iets een zero-tolerance-beleid verdient,
dan is het wel het probleem van de vele verkeersdoden en -gewonden.
Maar er is meer... De jongeren hebben Agalev er ook van overtuigd om het
migrantenstemrecht en een sociale energieheffing als groene trendbreuken te
realiseren voor het einde van deze regeringsrit.
Jong Agalev verwacht dan ook dat de groene ministers en parlementairen
consequent hun nek zullen uitsteken over deze prioriteiten van het
verzamelde Agalev-congres.
De Agalev ministers en parlementairen moeten wat meer lef tonen. Ze moeten
zich de kaas niet van het brood laten eten maar wat meer op hun strepen
staan. Ze moeten dit echter doen zonder mee te spelen in allerlei politieke
spelletjes waar de kiezer uiteindelijk geen boodschap aan heeft. Politici
die meer met zichzelf bezig zijn dan met het politieke project waar ze voor
staan maken de politiek immers ongeloofwaardig. Het moet voor de kiezers
duidelijk worden dat het Agalev niet is te doen om het lanceren van een paar
losse flodders, maar om het realiseren van een sterk maatschappelijk
project.
Agalev kan dit niet door teveel water bij de wijn te doen, maar wel door
haar wijn duur te verkopen, door haar profiel scherper te stellen. De wijn
is immers van een goede kwaliteit. Zo kan sociaal - groen opnieuw een
duidelijk alternatief worden voor de grijsheid en de verzuring.
Ga er dus voor!
Ik dank u.
Katrijn Pauwels, ex-woordvoerster Jong Agalev
---
Agalev Persdienst
Paskal Deboosere, persverantwoordelijke
Brialmontstraat 23, 1210 Brussel
tel (02)219 19 19 fax (02)223 10 90
gsm 0496 567 569
e-mail pers@agalev.be
---
Agalev via InterNet
e-mail persdienst: pers@agalev.be
agalev homepage : http://www.agalev.be/
persteksten : http://www.agalev.be/pers/