Gemeente Heumen

23-11-2001

Nota over onkruidbestrijding

Geen spuit tegen onkruid

De gemeente dient niet naar de spuit te grijpen om overtollig onkruid op wegen en paden te lijf te gaan. En de staalborstel is al evenzeer taboe. Dat staat in de kersverse onkruidnotitie van de gemeente. Wat moet er dan wel gebeuren?
De nota opteert voor twee experimenten met branden en stomen van onkruid en voor het meer inschakelen van verenigingen. Die kunnen op die manier een extraatje verdienen voor de clubkas.

"Niet van Groei naar Bloei!" heet de notitie met een knipoog naar de Toekomstvisie van de gemeente (die heet "Van groei naar bloei"). Er was al een onkruidnotitie uit 1994, maar die leidde er alleen maar toe dat de gifspuit werd afgezworen. Verder leidde die niet tot duidelijke beleid.

keuze
Hoe de bevolking over onkruid en dus ook over de noodzaak van bestrijding ervan denkt is niet duidelijk. Wel blijkt uit de burgerenquête dat de helft van de inwoners tevreden is. De andere helft is dat dus niet. Dat is voldoende aanleiding voor een uitvoerige bezinning, zegt de nota. Die zal daarom binnenkort een inspraakprocedure doorlopen. De commissie Openbare Werken en Verkeersveiligheid bespreekt hem op 3 december al. Vooralsnog geeft de nota een richting aan, maar ook niet meer dan dat. Elke keuze heeft voor- en nadelen en in de nota is er vooral voor gekozen die op een rijtje te zetten om een goede afweging te kunnen maken.
Het duidelijkst spreekt de nota zich uit over gif. Het is het beste alternatief om korte metten met onkruid te maken, maar de milieuschade is groter dan bij elke andere methode. En echt milieuvriendelijke bestrijdingsmiddelen zijn er niet, ook al willen producenten het soms anders doen geloven. Ook de staalborstel is niet echt een oplossing: de resultaten zijn niet denderend te noemen terwijl behoorlijk wat schade aan het wegdek wordt toegebracht.

effect
Nieuwere methoden als branden (met hete lucht) of stomen leveren ongeveer hetzelfde resultaat op als het borstelen, maar dan met geringere schade aan de bestrating. Deze methode zou daarom eens een tijd bij wijze van experiment kunnen worden toegepast, vooral met de bedoeling nauwlettend de effecten te volgen.
Als het op milieubehoud en effectiviteit aankomt doen de schoffel en de krabber het nog het best, maar daar zijn handen voor nodig. Op dat punt zouden verenigingen goed werk kunnen leveren. De nota stelt voor ze 30 cent per m2 te vergoeden.

De nota doet tenslotte ook enkele aanbevelingen die kunnen voorkomen dat onkruid de kop opsteekt zoals het meer gebruiken van gesloten verhardingen.