NED. CENTRUM VOOR VOLKSCULTUUR

Nieuw boek over de geschiedenis van het boerenerf

Nieuw boek over de geschiedenis van het boerenerf

De cultuurgeschiedenis van het platteland staat de laatste jaren enorm in belangstelling. Dat 2003 is uitgeroepen tot het Jaar van de Boerderij is daarvan een illustratie. Het traditionele boerenleven is echter niet te begrijpen zonder daarbij aandacht te besteden aan de geschiedenis van het boerenerf. Daarover is nu een standaardwerk verschenen.

Sinds de jaren zeventig en tachtig zijn steeds meer mensen de stad uitgetrokken om op het platteland te gaan wonen. Ze kopen een oude boerderij in een rustieke omgeving. Ze voorzien deze boerderij van alle moderne gemakken maar willen tegelijk dat de boerderij de sfeer van 'vroeger' uitstraalt. Datzelfde geldt voor de boerentuin, die er ook zo authentiek mogelijk uit moet zien. Maar wat is authentiek? Daarvoor is kennis nodig van de geschiedenis van het boerenerf.

In het boek 'Het boerenerf als brandpunt van natuur, landschap en cultuurhistorie' wordt het allemaal helder beschreven. Voor het agrarisch deel van onze bevolking waren, gedurende vele eeuwen, boerderij en erf de voornaamste leefomgeving. Het merendeel van de dagelijkse werkactiviteiten speelde zich daar af. Achter was het domein van de boer. Het was de plek van de stallen met het vee, de plek ook waar de voornaamste landbouwgereedschappen werden opgeslagen.

Voor was het domein van de boerin. De boerin was verantwoordelijk voor het woongedeelte en het erf, voor, opzij, en achter - dat het dichtst bij het woongedeelte lag. Daar lagen de moestuin, boomgaard en bleek en stonden de hokken voor het klein vee. De boerin was bijna elke dag van de week bezig met de was. Ze zorgde ook voor het eten. Daarvoor had ze een kleine moestuin onder haar hoede en vaak ook een bakoven, om het brood te bakken.

Het boerenerf vormt zo een spiegel van het dagelijks leven op de boerderij. In de loop der eeuwen zou er heel wat veranderen. Terwijl het 'gemak' vroeger op het boerenerf een apart huisje was, waar de mensen hun behoefte konden doen, werd in de loop van de twintigste eeuw ook op het platteland overal riolering aangelegd. De introductie van de elektriciteit was een minstens zo revolutionaire ontwikkeling. Na de oorlog werden schaalvergroting en herverkaveling de nieuwe sleutelwoorden. De grootte van de boerderij zou daardoor sterk in omvang toenemen, maar het aantal boeren zou sterk verminderen. De 'burger' deed zijn intrede op het platteland.

Begin jaren negentig werd de landelijke Werkgroep Boerenerven opgericht. Met behulp van vele vrijwilligers zijn vele traditionele boerenerven geïnventariseerd. Een van de participanten in de Werkgroep Boerenerven is het Nederlands Centrum voor Volkscultuur. Deze instelling heeft nu het boek 'Het boerenerf als brandpunt van natuur, landschap en cultuurhistorie' uitgegeven. Het boek is rijk geïllustreerd met vele kleurenafbeeldingen. Het boek is verkrijgbaar bij de boekhandel voor f 34,50. Meer informatie is te verkrijgen bij het Nederlands Centrum voor Volkscultuur, F.C. Dondersstraat 1, 3572 JA Utrecht, telefoon 030-2760244.

19 nov 01 14:52