HOE ONTSTAAT JEUGDCRIMINALITEIT bij ADHDers
AMSTERDAM, 17-11-2001 -- In de hedendaagse maatschappij kunnen we helaas vandaag de dag zien hoe steeds meer mensen uitvallen in een met zo min mogelijk mensen zoveel mogelijk presteren tegen zo weinig mogelijk geld systeem dat z´n eigen wortels aantast. De mensen die met bosjes door de zeer hoge werkdruk en onderwaardering uitvallen waardoor de negatieve spiraal zich alleen maar versterkt daar gaat dit niet over. Aldus Theo Stam van Actiecomité ADHD.Ik wil het hebben over mijn eigen doelgroep en aanverwante neurobiologische stoornis van ADHD! Bij goede begeleiding/ ondersteuning en vooral het mee mogen doen in het onderwijs en op het werk kunnen deze kinderen het zeer ver schoppen daar zij vaak zeer intelligent zijn. Daar is maatwerk voor nodig zowel in de geestelijke gezondheidszorg als in het onderwijs als op de werkvloer. Daar zit nu juist ook het probleem, want ADHDers en geld wel voor meer groepen die zwemmen altijd tegen de stroom in! In hokjes plaatsen met de touwtjes strak aangetrokken werkt averechts waardoor veel onbegrip en conflictsituatie´s ontstaan want men verlangt nou eenmaal dat men op de golven meedrijft.
Zonder met andere handicaps te spotten of te kwetsen wil ik een vergelijk maken met iemand met een zichtbare handicap. Iemand geboren zonder benen wat opzich erg genoeg is daar zal de maatschappij het niet in z´n hoofd halen te zeggen dat men zich niet moet aanstellen maar gewoon moet lopen, Nederland zou terecht te klein zijn van woede en onbegrip. En nogmaals sorry voor het vergelijk met ADHD en aanverwant doet men dit juist wel, want ondanks dat het NIET zichtbaar is maar men wel degelijk weet wat de beperkingen zijn eist men gewoon dat onze doelgroep op de golven meedrijft. Met als gevolg steeds meer radeloze ouders en scholen die het niet meer trekken en bij echt fout lopen al vroeg uitgekotst door het systeem in de goot of erger belanden. De jeugd"hulp"verlening als bemoeial van wij hebben ervoor geleerd en zonder middelen als een timmerman zonder hamer of schilder zonder kwast die je wel even verder de afgrond in zal drijven. Voor één probleem erheen en er met meerdere vandaan komen. Als het echt fout dreigt te gaan of gaat dan worden de bureautjes in hoog tempo schoongeveegd en is het niet uitzonderlijk het kringetje volledig doorlopen te hebben zonder een steek verder te zijn. Ouders die vaak zeer vele jaren alles gedaan hebben wat boven hun vermogen lag krijgen van zeer goede ouder opeens het stempeltje van zeer slechte ouder. Nog moeilijker wordt het als gezinnen op deze buitengewoon zware belasting kapot gaan, iets wat meer voorkomt als men denkt. In dit soort gevallen wordt de schuld vrijwel altijd over de rug van het kind op de ouder geschoven die het minst mondig/ lastig lees meedrijvend op de golven van de hulpverlening is. Ook in het onderzoeksrapport van de nationale gezondheidsraad staan twee missers.
ADHD heb je of niet en krijg je niet van gescheiden ouders, men vergeet dat deze gezinnen vaak al stuk gelopen waren op deze problematiek nog voor ze in de statistieken kwamen. Andere culturen zou ook een risicofactor zijn, volgens werelds grootste deskundige op dit gebied de Amerikaanse professor Russel Barkley komt ADHD wereldwijd voor onder alle bevolkingsgroepen waarmee gelijk het sprookje uit de wereld is dat dit een westerse modeziekte is. Vroeger hete het anders maar werd al in 1902 door George Still in het bekende engelse medische tijdschrift The Lancet beschreven. Andere literatuur beschreef dit 125 jaar terug al zij het dat ze toen nog niet wisten wat het was. Het daadwerkelijke probleem ligt in het feit dat men te weinig deskundigheid heeft op dit gebied en door niet herkennen het met alle gevolgen vandien op cultuurverschil gegooid wordt. Met als gevolg mensen volgedouwt met allerlei medicijnen als goedkoop proefkonijn. En natuurlijk zijn er altijd mensen die er baat bij hebben, maar terugkomend op de ADHD en aanverwant kunnen verkeerde medicijnen een averechts effect hebben want ook hier is het maatwerk en medicijnen aleen lost het niet op want onze doelgroep heb daar intensieve begeleiding bij nodig en dat is er niet want dat kost geld. Ondanks dat het bekend is dat de kans op criminaliteit/ verslaving en suïcide buitengewoon groot is, is er heden ten dage GEEN moer geregeld en laat een schatrijk land het toe dat hele legers in de goot belanden of erger en dat ook het aantal beschadigde mensen fors toeneemt doet ze schijnbaar niets!!!
Bij echt fout lopen heb men toch de keus: "platspuiten of opsluiten wat dan ook al weer vaker voorkomt als u denkt en de leeftijd steeds jonger wordt!!!
Dit is de zorg in Nederland anno 2001, de goede welwillende hulpverleners die je gelukkig ook heb kunnen niks anders als een luisterend oor bieden als ze al blijven want velen houden het voor gezien waarmee ik met hetzelfde af kan sluiten als ik dit stuk begonnen ben!
Afz.: Theo Stam Amsterdam coördinator van actiecomité ADHD.