KON. INSTITUUT VOOR DE TROPEN

Snuitkever bestrijdt wateronkruid Salvinia in Afrika

De Senegal Rivier in Senegal en Mauritanië wordt sinds 1999 geteisterd door een explosieve groei van Salvinia molesta, één van .s werelds meest agressieve wateronkruiden. Op advies van Arnold Pieterse, bioloog en wetenschappelijk medewerker van het KIT (Koninklijk Instituut voor de Tropen), wordt de snuitkever ingezet om dit onkruid te bestrijden. Het resultaat is indrukwekkend.

In grote delen van de Senegal Rivier in Mauritanië en Senegal in de buurt van het Djoudj Park sterven de Salvinia planten momenteel af. 1600 insecten zijn in Senegal en Mauritanië ter plekke opgekweekt en vervolgens vanaf juli 2000 regelmatig op verschillende plaatsen uitgezet. De kevers zijn afkomstig van het Plant Protection Research Institute in Pretoria, Zuid Afrika. Naast het uitzetten van de kever heeft het KIT in de regio een programma en trainingen geïntroduceerd dat de bewoners en gebruikers van de rivier in staat stelt kennis te nemen van de gevaren van wateronkruiden. Verder wordt hen een beheerssysteem aangereikt om dergelijke rampen in de toekomst te voorkomen. Dit laatste met het oog op de eventuele aanwezigheid in het gebied van de evenzeer gevreesde waterhyacint.

Kever
Om de ramp met het wateronkruid te bestrijden was snel ingrijpen noodzakelijk. Het verwijderen van het drijvende groene tapijt met Salvinia is echter bijzonder arbeids- en kapitaalintensief en nauwelijks bij te houden door de enorm snelle groei van het onkruid. Daarom adviseerde Arnold Pieterse om de snuitkever in te zetten. De snuitkever is een insect dat uitsluitend van Salvinia leeft. De volwassen insecten eten de bladeren, maar belangrijker is dat de larven zich in de plant zelf ontwikkelen en daar zoveel schade aanrichten dat de Salvinia sterft. Op een dergelijke manier is eerder een Salvinia plaag bestreden in Australië, Zuid Afrika, Zimbabwe en Ivoorkust.

Sierplant
De uit Zuid Amerika afkomstige plant Salvinia wordt in West Afrika gekweekt en verkocht als sierplant. Door ongecontroleerd uitzetten van de plant en het afdrijven van kleinere delen heeft de plant kans gezien zich razendsnel de verspreiden. De plant vormt met zijn dikke .gebladerte. grote drijvende matten. Deze verstikken en verstoppen waterlopen en irrigatiekanalen. Dit heeft desastreuze gevolgen voor zowel mens als dier. Zo wordt de visserij bedreigd evenals de van bevloeiing afhankelijke rijstbouw. Tevens wordt transport over water door de drijvende matten onmogelijk gemaakt. De rampzalige groei van de Salvinia toont overeenkomsten met de eveneens beruchte explosieve groei van de waterhyacint in andere delen van Afrika waar rivieren en meren reeds met een dik tapijt van planten zijn bedekt.