CDA

Deetman: met overtuiging er op uit en kiezers aanspreken

Willen wij volgend jaar twee verkiezingen goed doen, dan hebben we een goed verkiezingsprogram nodig, een goede lijst en een goede lijsttrekker - ik heb de indruk dat dat nu ongeveer wel goed zit -, maar we zullen wel met z'n allen, ook als je niet op de lijst staat, gewoon het lef moeten hebben een appél te doen, aldus Wim Deetman, tijdens zijn openingswoord op de Bestuurdersdag van de Bestuurdersvereniging van het CDA, in Den Bosch op 6 oktober jl.. "Dat betekent: vanuit onze politieke overtuiging een heldere analyse maken van de onderscheiden problemen, mondiaal, maar ook lokaal. Keuzes maken en vanuit die keuzes heel helder anderen tegemoet treden. Kiezers tegemoet treden!"

Deetman: "Misschien zijn we wel te druk geweest met Paars, misschien wel met onszelf - waarom hebben we verloren? -, misschien dachten we: ach, economisch gaat het goed, er valt ook niet zoveel te verdienen. Zijn we misschien een beetje in slaap gesust?
Bij dat appél gaat het om een aantal kernpunten. We hebben in dat appél rekening te houden met anderen, die niet in de goede hoek zitten. Op grond daarvan hebben we beleid te voeren en dat vertaalt zich op allerlei manieren: naar het milieu, naar internationale samenwerking, waar dan een prijskaartje aan hangt, naar de bereidheid om mensen in te zetten als het gaat om humanitaire hulp, maar ook voor het bevorderen of handhaven van vrede. Kortom, het heeft betrekking op onderlinge verhoudingen. Als ik kijk naar het ontwerp-verkiezingsprogram, dan zeg ik: de elementen zitten erin en ook dit verkiezingsprogram zal er straks goed uitzien. Maar als we met z'n allen in de aanloop naar de raadsverkiezingen en naar de kamerverkiezingen niet die slag maken om daar luid en duidelijk de boer mee op te gaan, dan moeten we ons realiseren dat er van het CDA niet veel uit zal gaan. Dat is een collectieve verantwoordelijkheid. Het is te gemakkelijk om te zeggen: nummer één doet het goed of niet goed, of nummer twee of drie of vier. Het CDA is een beweging! Een beweging van ons allemaal. Wij zijn hier bijeen als bestuurders, lokaal en provinciaal, wij gaan de bühne op, wij moeten speeches houden, en ik zie warempel niet in waarom we in dit land niet breed en massaal een front kunnen vormen. Daar roep ik u toe op!"

"Soms leidt dit soort toespraken tot de meest banale dingen. Ik waarschuw u maar vast. Het is wel eens snijden in eigen vlees. We weten dat we er tegenaan moeten. Ik ben optimistisch en het is niet om u optimisme aan te praten, maar je kunt in zeven maanden verkiezingen verliezen, maar ik heb ook gezien dat je ze kunt winnen. Verkiezingen leveren ook wel eens verrassingen op - ik herinner me 1986; dus ook wat dat aangaat: met overtuiging er op uit en kiezers aanspreken!"