'Elk probleem is een nieuwe uitdaging'
Remon van Veen uitgeroepen tot jonge ondernemer van het jaar
Donderdag 4 oktober 2001 - De stilte overheerst op de Veldweg in Ter Aar, eigenlijk niet meer dan een doodlopend pad. Dan klinkt plotseling het geluid van een aanstormend bestelbusje. Achter het stuur zit Remon van Veen. Nog geen 25 jaar en nu al succesvol leliekweker. Kort geleden werd hij door de kring Aar-, Gouwe- en Rijnlanden van de WLTO uitgeroepen tot jonge ondernemer van het jaar. Een kort portret.
Het bedrijf van Remon staat aan het einde van de Veldweg, daar waar de
bebouwing ophoudt en het weiland begint. Een stuk land en een kas
ernaast. Elders in Ter Aar heeft hij sinds enige tijd een tweede kas.
In totaal gaat het om circa vier hectare. Dat lijkt meer dan het is,
zegt Remon er eerlijk bij. Want voor het kweken van lelies heb je nu
eenmaal veel ruimte nodig. Remon kweekt - zo veel mogelijk op
milieuvriendelijke basis - voornamelijk Oriëntals. Dit zijn
grootbloemige lelies van hoge kwaliteit.
Hij heeft het er maar druk mee. Een verschil tussen privé en zakelijk
kent Remon bijna niet. Dat is geleidelijk zo gegroeid, blijkt uit zijn
relaas. Na de basisschool ging Remon naar de mavo. Tijdens de
schoolvakanties kweekte hij op beperkte schaal lelies. Hij kreeg er al
snel aardigheid in. De lelies waren van goede kwaliteit en werden
zelfs verkocht op de bloemveiling in Aalsmeer. Op het veilingnummer
van zijn vader, want een eigen veilingnummer zat er toch nog niet in.
Pa heeft ook een kwekerij, net als diverse andere familieleden. Er zit
dus kwekersbloed in de familie. Het was eigenlijk geen verrassing dat
Remon na zijn eindexamen naar de Tuinbouwschool ging.
Moeilijke keuze
Tijdens zijn studie liep Remon onder meer stage bij bloemenexporteurs,
maar ondertussen vond hij ook nog tijd om zijn bedrijf verder uit te
bouwen. Toen de opleiding er opzat, groeide en bloeide de onderneming
als de lelies zelf. Hij kwam dan ook voor een moeilijke beslissing te
staan: kiezen voor zijn bedrijf, of doorstuderen.
De keuze viel op het bedrijf. En ik heb er eerlijk gezegd geen moment
spijt van gehad, zegt blonde Remon enthousiast tijdens een beker
koffie in een tot kantine verbouwde keet naast de kas. Natuurlijk leer
je veel tijdens zo'n studie. Maar stel dat ik het gedaan had, dan was
ik nu pas klaar. Dan had ik lang niet zo veel aandacht aan mijn
bedrijf kunnen schenken.
Continuïteit
Het gaat snel bergopwaarts met Remon en zijn kwekerij. De lelies gaan
de hele wereld over, tot en met de Verenigde Staten aan toe. Hij heeft
de afgelopen tijd flink geïnvesteerd in onder meer een boslijn, een
freemachine, een koelcel en natuurlijk de tweede kas. Inmiddels
beschikt hij ook over een eigen veilingnummer. Uiteindelijk hoop ik
meer continuïteit in mijn bedrijf te brengen, vertelt Remon. Nu heb ik
het in juli en augustus erg druk, terwijl het in de winter veel
rustiger is. Dankzij zo'n tweede kas kun je het werk beter over het
jaar verdelen.
Op dit moment werkt hij alleen, maar mogelijk worden er binnen
afzienbare tijd mensen in vaste dienst genomen. Tot die tijd vangt
Remon drukke tijden op met scholieren die graag een zakcentje
verdienen. De jury roemt Remons lef. Het juryrapport rept over iemand
die vertrouwen heeft in zijn intuïtie en overal zijn licht op steekt.
Remon legt uit: Uiteindelijk neem ik altijd mijn eigen beslissingen,
maar het is goed van tevoren te overleggen met mensen die meer
ervaring hebben. Met mijn vader bijvoorbeeld, maar ook met andere
kwekers. Meestal verloopt zulk contact prima. Je kunt elkaar beter
helpen dan bestrijden.
Optimistisch
De alsmaar strengere regelgeving in Nederland wordt door Remon niet
als een bedreiging ervaren. Elk probleem is een nieuwe uitdaging, zo
stelt hij optimistisch. Misschien komt het door mijn leeftijd. Veel
andere tuinders hebben alle veranderingen bewust meegemaakt. Ik ben
eigenlijk niet anders gewend dan de huidige situatie.
Over emigreren naar bijvoorbeeld Canada heeft hij nooit serieus
gedacht. Het is een feit dat veel dingen daar makkelijker gaan, maar
voor tuinders is het geen goed alternatief. Soms denk ik wel eens aan
Spanje of Portugal. Het warme klimaat stelt je in staat een
succesvolle kwekerij op te zetten. Maar het gaat mij er in de eerste
plaats om dat ik een leuke bedrijf heb waar kwaliteit voor kwantiteit
gaat en waarbij ik me goed voel. Voorlopig is dat hier in Ter Aar.
Wilt u hierop reageren? Stuur dan uw e-mail naar: westweek@wlto.nl
(Auteur: Redactie Westweek)