18/09/2001 - Miljoenennota 2002 vertoont tekenen van sleetsheid
Duidelijk wordt dat de economie niet zich niet zo voorspoedig
ontwikkelt als de laatste jaren. De groei van de economie en van de
werkgelegenheid vallen terug. En hoe de ontwikkeling feitelijk zal
zijn, is na de gebeurtenissen in New York en Washington, al helemaal
niet meer te voorspellen. De zekerheden van gisteren zijn de
onzekerheden van vandaag geworden.
Het kabinet is verantwoordelijk voor de (goede) gang van zaken in de
publieke dienstverlening. Schrijnend duidelijk werd in de
achterliggende jaren dat bezuinigingen hun sporen na laten. De
kwaliteit van de dienstverlening laat veel te wensen over. Daarvoor is
meer nodig dan een arbeidsvoorwaardenontwikkeling die in de pas loopt
met die van de marktsector, zoals het kabinet lijkt na te streven. Het
kabinet trekt 3,8 miljard gulden uit om de achterstanden in de
collectieve sector weg te werken. Maar formuleert daarbij helaas geen
doelen die meetbaar resultaten opleveren, bijvoorbeeld het verkorten
van de wachtlijsten in de gezondheidszorg. Eerder heeft het CNV in dit
kader gepleit voor een nationaal herstelplan, waarin de koers wordt
uitgezet om tot een herstel van de collectieve sector en de publieke
dienstverlening te komen.
Uit cijfers van het SCP blijkt dat de inkomensontwikkeling over de
laatste jaren positief is met uitzondering voor de mensen, die een
uitkering ontvangen. Ongeveer tien jaar geleden kon tien procent van
de huishoudens moeilijk of zeer moeilijk rondkomen. Ondanks de toename
van de welvaart is dat niet veranderd. Het lijkt bijna een
geaccepteerd gegeven. Niet een impuls voor een extra inspanning. Het
CNV heeft er al vaker voor gepleit om mensen, die drie jaar op het
minimum zitten, een vijf procent hogere uitkering te geven.
Het kabinet kondigt een aantal fiscale maatregelen aan om de
armoedeval aan te pakken. Met de Raad van State vindt het CNV dat het
om een pakket van maatregelen gaat zonder structureel karakter; de
beschikbare middelen kunnen beter op een andere wijze worden ingezet,
bijvoorbeeld voor scholing.
In het kabinetsbeleid krijgt de ondersteuning van het combineren van
zorg en arbeid veel aandacht. Die aandacht uit zich vooral in het
bevorderen van de arbeidsparticipatie van vrouwen en het scheppen van
voorwaarden daartoe. Het CNV kan zich niet aan de indruk onttrekken
dat daarbij een klimaat wordt geschapen waarin vrouwen bijna gedwongen
worden deel te nemen aan betaalde beroepsarbeid. Die ontwikkeling
achten wij ongewenst. In het emancipatiebeleid moet het gaan om het
scheppen van voorwaarden waarbinnen vrouwen én mannen keuzes kunnen
maken, die passen bij hun levensfase.
Het CNV heeft tevergeefs gezocht in de rijksbegroting naar
kabinetsinitiatieven om de ongewenste economische ontwikkeling om te
buigen. Uit de cijfers blijkt dat de werkloosheid volgend jaar weer
gaat stijgen na een jarenlange daling. Die ontwikkeling moet worden
gekeerd.
De inflatie is het afgelopen jaar stevig opgelopen, van 2,5 procent
tot 4,5 procent. Te hoge inflatie holt de economische weerbaarheid van
ons land op den duur uit. Eén van de oorzaken van de te hoge inflatie
wordt veroorzaakt door de gestegen BTW-tarieven. In zijn verklaring
voor de te hoge inflatie wijst het kabinet wel erg gemakkelijk naar de
loonontwikkeling. Daarmee versterkt het kabinet de indruk dat
sociaal-economisch beleid vooral loonbeleid is. Het fiscaal instrument
onder andere de BTW wordt over het hoofd gezien.
Het CNV bespeurt tekenen van sleetsheid in de miljoennota en had de
begroting van het laatste kabinet-Kok graag wat ambitieuzer gezien.
Meer informatie voor de politieke en sociaal-economische redactie:
Bart Zwagemaker: 030291 37 09 of 06 22 514 746, Karin Jansen: 030291
37 07 of 06 53 400 399
---