Ingezonden persbericht
p e r s b e r i c h t
Sonsbeek 9:LocusFocus
3 juni t/m 23 september 2001
ARNHEM
Arnhem, 7 september 2001
AMERIKAANS KUNSTENARES MARIA NORDMAN IN ARNHEM
EIGHT TURNS OF THE EARTH ON ITS AXIS
open dag en nacht in aanwezigheid van een gastvrouw of gastheer
van 8 tot en met 16 september 2001 in de Gasthuisstraat, Arnhem
opening op 8 september om 12.00 uur
In samenhang met
UNTITLED 1968
van 8 tot en met 23 september 2001
in de tuin van het Museum voor Moderne Kunst Arnhem, Utrechtseweg 87
dinsdag tot en met vrijdag geopend van 10.00 tot 17.00 uur
zaterdag en zondag geopend van 11.00 tot 17.00
Van 8 tot en met 16 september wordt een van de laatste onderdelen van
Sonsbeek 9: LocusFocus Arnhem gepresenteerd. Het is de bijdrage van de
Amerikaanse kunstenares Maria Nordman. Sinds 1967 werkt Maria Nordman in de
publieke ruimte of de stad, een moment dat de meeste kunstenaars hun werk
nog in musea en galerieën tentoonstelden. De stad is haar werkterrein en
platform om de relatie tussen kunst en de openbare ruimte te onderzoeken of
opnieuw uit te vinden.
Tot op de dag van vandaag kan het werk van Maria Nordman worden beschouwd
als een soort fundamentele reflectie over kunst in de openbare ruimte. Haar
werk overstijgt het â¤~genre⤮ van de kunst in de openbare ruimte en wordt in
zijn tijd- en ruimtegebondenheid een sociaal interactief gebeuren. Maria
Nordman kan dan ook worden beschouwd als een cruciaal referentiepunt voor
een huidige generatie kunstenaars wiens werk binnen een sociaal en
procesmatig kader te situeren is.
Gedurende acht dagen of acht aardse omwentelingen worden twee volumes
getoond in de Gasthuisstraat. De ene metalen constructie is naar de hemel
georiënteerd en de andere naar de stad. Beide volumes zijn toegankelijk. Het
is slechts door het gebruik van de sculptuur dat het project van Maria
Nordman zijn volledigheid krijgt in relatie tot de beleving van tijd, licht,
stad en betekenis. Het werk werd voor het eerst getoond tijdens de
tentoonstelling â¤~Over the Edges⤮ (Gent, 2000). Het feit dat elke presentatie
van haar werk tijd- en plaatsgebonden is, betekent dat elke nieuwe
presentatie een nieuw project is en een nieuwe articulering van het
sculpturale denken van de kunstenares Maria Nordman. Dit gebeurt tevens met
het werk dat Maria Nordman in het Museum voor Moderne Kunst Arnhem toont.
Voorheen is dit werk getoond in de â¤~Peggy Guggenheim Collectie⤮ te Venetië
en door de stad Venetië in het â¤~Campo San Barnabe⤮. Dit werk lijkt op een
houten constructie die langs beide kanten kan worden betreden. Binnen is een
lege zwarte ruimte zonder beeld. Slechts wanneer de beschouwer zich omdraait
ziet hij het licht en de geboorte van het beeld.
Met haar werk onderzoekt Maria Nordman onder meer de gelaagdheid of de
geologie van de stad en haar inwoners. Haar sculpturale vormen zijn actoren
die vragen om beleving en ervaring. De heldere en strakke sculpturale
de dynamische interactie met het individu, de stad, de natuur en het
universum. Haar werk kan slechts in zijn volledigheid worden ervaren als al
deze en andere elementen ten volle participeren. Zonder aandacht en keuze
voor het werk zijn de sculpturale vormen slechts materialen. Het is vanuit
een proces van interactie en inleving dat de sculptuur zich in zijn
volledigheid articuleert.
De autonome sculpturale eenheden van Maria Nordman kunnen worden opgevat als
vehikels voor het activeren van betekenissen. Het is een onderzoek in tijd
en ruimte naar de samenhang tussen de stad, het individu, het licht, de tijd
en het universum.
Het is dan ook bijna vanzelfsprekend dat het project van Maria Nordman in
Arnhem aanvangt met het oogsten van groenten. Het aanraken van wat de aarde
geeft en het bereiden van een maal ermee is voor haar bijna de oorsprong van
sculptuur. Heeft het misschien te maken met het aanraken van de huid van een
sculptuur, van een stad of van een individu?