Persberichten :
Special over Vraaggericht werken
Septembernummer van Tijdschrift voor de Sociale Sector
6 september 2001
Vraagsturing en vraaggericht werken, iedereen in de sociale sector wil
het en doet het. De overheid is er voor, cliëntenorganisaties omarmen
het en veel instellingen gaan er prat op dat ze het doen. Maar wat is
vraaggericht werken eigenlijk en waarom is het juist nu zo populair?
Leidt het tot andere praktijken of (nog) niet? Wat betekent het voor
cliënten, voor professionals en voor instellingen?
De buurt stuurt
In Breda zijn bewoners de baas. Althans, zo luidt de populaire
opvatting over het experiment Lusten en Lasten. De bewoners van
Breda-Noordoost beschikken over een budget waarmee zij de leefbaarheid
in hun buurt kunnen verbeteren. Zij zijn opdrachtgever van de gemeente
en de plaatselijke woningbouwcorporaties. Een evaluatie van de eerste
ervaringen.
Budgethouder krijgt de regie
Het kabinet kwam in juli met plannen om de Algemene Wet Bijzondere
Ziektekosten (AWBZ) te moderniseren. Er komt onder meer een eenvoudige
`zorgbrede' regeling voor het persoonsgebonden budget, in plaats van
de verschillende sectorale regelingen die er nu zijn. Frans van der
Pas bekijkt vanuit Per Saldo, de vereniging van budgethouders, de
plussen en minnen van deze plannen.
Einde van een beddenpaleis
Wat begon als een experiment om de wachtlijstproblemen op te lossen,
leidde in de jeugdhulp-verlenings-instelling Rijnhove tot een nieuwe
manier van werken. Daarin staat de vraag van de jongere en zijn ouders
centraal. Directeur Hans du Prie: `Blijven worstelen tot je
overeenstemming hebt over de perspectieven en de daaraan gekoppelde
wederzijdse inspanningsverplichtingen. Dat is de kern van vraaggericht
werken.'
Ook in deze special over vraaggericht werken aandacht voor
- `exit' en `voice', twee instrumenten bij vraaggericht werken;
- cliëntenraden en het nut ervan;
- persoonsgebonden reïntegratiebudget voor arbeidsgehandicapten.
Verder in dit nummer:
Herman Meijer weet de weg
Tijdens een sociologische stadswandeling door Rotterdam vertelt
GroenLinks wethouder Meijer over de sociale smoel en de rotte kies van
zijn stad. `Mijn motto is: naar een vreedzaam publiek domein.'
Mag het wat meer zijn
In het najaar wordt de eerste wet op de kinderopvang in Nederland in
de Tweede Kamer behandeld. Het financieringssysteem is daarin goed
geregeld, maar de wet mist kansen. De integratie van peuterspeelzalen,
brede toegankelijkheid van de kinderopvang en keuzevrijheid voor
ouders zijn niet gegarandeerd.
Abonnement
Een abonnement op het Tijdschrift voor de Sociale Sector kost f 112,50
voor particulieren, f 175,- voor instellingen en f 75,- voor
studenten. ISSN 0921-2116.
Contact
Afdeling Verkoop, e-mail: bestel@nizw.nl
Laatste update: 6 september 2001