PERSMEDEDELING
Artikel in Libération wijst op malafide praktijken met Franse visa Europese Commissie bezorgd over
"illegale" Belgische verblijfsvergunningen
BRUSSEL (06/09). -
De Europese Commissie deelt de bezorgdheid van europarlementslid Bart Staes over de Belgische visaproblematiek op het ministerie van Buitenlandse Zaken en de ambassade in Sofia. "Indien de feiten, die zich blijkbaar incidenteel en plaatselijk voordoen, zich zouden herhalen, zal de Commissie niet verzuimen stappen te nemen ten einde zich ervan te vergewissen dat de betrokken lidstaat zich niet bij voortduring schuldig maakt aan een administratieve praktijk die in strijd is met het gemeenschapsrecht," zo stelt commissaris Vitorino. Een artikel in de Franse krant Libération toont intussen aan dat het visaprobleem zich niet beperkt tot België.
"De problemen in Brussel en Sofia behoren misschien tot het verleden, maar het Casablanca-dossier blijft aanslepen," aldus europarlementslid Nelly Maes. Samen met collega Staes stelt zij reeds sinds begin 2001 vragen aan de federale PRL-ministers Louis Michel en Antoine Duquesne over het onoordeelkundig verstrekken van Belgische visa. Vermits afdoende oplossingen en een onderzoek ten gronde te lang uitbleven, werd het probleem aangekaart op Europees niveau. Staes: "Het onoordeelkundig verstrekken van Belgische visa vereist de nodige aandacht. Vooral omdat een tijdelijke verblijfstitel voor de Belgische federatie meteen toegang geeft tot alle Schengenlanden. Dergelijke verblijfstitels zijn goud waard en maken de migratiesector enorm corruptiegevoelig."
De afgelopen jaren was sprake van een handel in diplomatieke kaarten op het Belgische ministerie van Buitenlandse Zaken en van een grootschalige visazwendel op de ambassade te Sofia. Eind '97 gaf een ambtenaar van het ministerie van Buitenlandse Zaken toe een 300-tal speciale kaarten te hebben verkocht aan Russen. Dezelfde ambtenaar was ook verantwoordelijk voor de uitreiking van duizenden S-kaarten aan huishoudelijk ambassadepersoneel, voornamelijk Filippijnse meisjes die vaak werden uitgebuit en ook in de prostitutie belandden. Het afgelopen jaar kregen 88 procent van de Marokkaanse aanvragers een Belgisch visum ondanks een negatief advies van de consulaire diensten in Marokko. Tegelijkertijd was er een opvallende stijging van het aantal studentenvisa met 26 procent.
In '96 diende de eerste secretaris van de Belgische ambassade te Sofia een klacht met burgelijke-partijstelling in wegens illegale activiteiten tegen de ambassadeur en z'n medewerkers. Ze had vastgesteld dat visa en paspoorten vlot werden afgeleverd tegen betaling. De ambassade zou zelfs een carrousel hebben opgezet met valse uitnodigingen van Belgische bedrijven. In april 2000 trokken twee magistraten naar Sofia en stelden vast dat op de Belgische ambassade inderdaad jarenlang "illegale" visa waren uitgereikt. De klokkenluider werd vakkundig op een zijspoor gezet, terwijl de hoofdverantwoordelijke ongemoeid werd gelaten.
Een artikel in de Franse krant Libération van donderdag 6 september (blz. 9) bevestigt de nood aan een striktere controle op de uitreiking van visa voor de Schengenlanden. Blijkbaar was ook de Franse ambassade niet gewapend tegen fraude met visa. Daarom roept europarlementslid Bart Staes het Belgische EU-voorzitterschap, in het bijzonder minister Antoine Duquesne van Binnenlandse Zaken, en de Commissie op werk te maken van een coherente Europese aanpak. Een overzicht van de procedures die worden gehanteerd door de diverse lidstaten bij de uitreiking van verblijfsvergunningen kan een eerste stap zijn in deze richting.
Meer info : Filip Vandenbroeke 02/284.7.642. - 0478/50.88.61.
Betreft: "Illegale" Belgische visa en paspoorten
In een gecombineerd antwoord op de vragen E-0234/01 en E-0235/01(1) over illegale Belgische visa en paspoorten deelt de Raad mee dat "de aan de orde gestelde kwestie een zaak betreft die door de bevoegde Belgische overheidsdiensten moet worden geregeld". De Raad heeft niet de gewoonte een EU-lidstaat, in casu de Belgische federatie, "aan te spreken over een kwestie die onder diens bevoegdheid ressorteert".
Het standpunt van de Raad wekt verbazing. De uitreiking van visa en paspoorten door de vijftien EU-lidstaten verdient in het kader van de derde pijler van de Europese Unie (justitie en binnenlandse zaken) bijzondere aandacht. Een tijdelijke of permanente verblijfstitel uitgereikt door de Belgische federatie geeft immers toegang tot alle Schengenlanden. Dergelijke verblijfstitels zijn dus goud waard voor criminelen en maken de migratiesector enorm corruptiegevoelig.
De Raad verwijst in zijn antwoord naar de verantwoordelijkheid van de Commissie om controle uit te oefenen op "de goede werking van de Gemeenschapsregels inzake visa". "Mocht blijken dat handelingen of tekortkomingen van een lidstaat schadelijk zijn voor de goede werking van de Gemeenschapsregels inzake visa, dan dient de Commissie deze lidstaat in de gelegenheid te stellen opmerkingen te maken," aldus de Raad.
Zal de Commissie, conform het antwoord van de Raad, de Belgische overheid in de gelegenheid stellen opmerkingen te maken over de "handelingen of tekortkomingen die schadelijk zijn voor de goede werking van de Gemeenschapsregels inzake visa", in casu a) een handel in diplomatieke kaarten op het Belgische Ministerie van Buitenlandse Zaken en b) een zwendel met visa op de Belgische ambassade te Sofia? Zo neen, waarom weigert de Commissie de Belgische overheid in de gelegenheid te stellen opmerkingen te maken over de "handelingen of tekortkomingen die schadelijk zijn voor de goede werking van de Gemeenschapsregels inzake visa"?
E-1740/01NL
Antwoord van de heer Vitorino
namens de Commissie
(3 september 2001)
De Commissie deelt de bezorgdheid van het geachte Parlementslid. De onterechte afgifte van paspoorten, visa en verblijfsvergunningen is een van de manieren waarbij de verschillende voorschriften worden omzeild, die in het Gemeenschapsrecht of het nationale recht zijn opgenomen om de toegang van onderdanen van derde landen tot het grondgebied van de lidstaten en hun verblijf aldaar onder controle te houden.
Er bestaat op nationaal en communautair niveau een heel arsenaal aan preventieve maatregelen en sancties die bovenbedoelde praktijken moeten tegengaan.
- Voorschriften voor de opslag van documenten en maatregelen ten aanzien van het personeel:
er zijn op nationaal niveau veiligheids- en voorzorgsmaatregelen voorzien om de onterechte afgifte van paspoorten, visa en verblijfsvergunningen te voorkomen.
Het Gemeenschapsrecht omvat bepalingen op het gebied van visa. Op grond van de Gemeenschappelijke Visuminstructie moet het hoofd van een consulaat er zorg voor dragen dat de dienst zodanig wordt georganiseerd dat iedere onachtzaamheid die diefstal of vervalsingen in de hand zou kunnen werken, wordt voorkomen. Het personeel moet afgeschermd worden van pressie op plaatselijk niveau en door regelmatige overplaatsingen van medewerkers moet worden voorkomen dat bepaalde «gewoonten» ontstaan. De Gemeenschappelijke Visuminstructie omvat ook veiligheidsmaatregelen voor het bewaren van visumvignetten en het gebruik ervan.
- Strafrechtelijke sancties voor personen die de onregelmatige toegang of het onregelmatige verblijf van onderdanen van derde landen vergemakkelijken.
- Strafrechtelijke sancties voor personen die zich onrechtmatig administratieve documenten hebben verschaft, in het bijzonder door actieve corruptie van ambtenaren.
- Strafrechtelijke en tuchtrechtelijke sancties voor ambtenaren die ten onrechte administratieve documenten hebben afgegeven, in het bijzonder wanneer zij zich schuldig hebben gemaakt aan passieve corruptie.
De Commissie kan niet oordelen over de juistheid van de door het geachte Parlementslid aangehaalde feiten. Zij merkt op dat wanneer gevallen van frauduleuze afgifte van administratieve documenten worden geconstateerd, het aan de autoriteiten van de betrokken lidstaat is om de meest geschikte van de voornoemde maatregelen te nemen. Indien de door het geachte Parlementslid aangehaalde feiten, die zich blijkbaar incidenteel en plaatselijk voordoen, zich zouden herhalen, zal de Commissie niet verzuimen stappen te nemen ten einde zich ervan te vergewissen dat de betrokken lidstaat zich niet bij voortduring schuldig maakt aan een administratieve praktijk die in strijd is met het Gemeenschapsrecht.