PERSBERICHT:

27 juni 2001

OPROEP AAN MAROKKAANSE REGERING OM NEDERLAND
GEEN TOEGANG TE GEVEN TOT HET MAROKKAANS KADASTER

Door middel van een open brief doen
vertegenwoordigers van XminY Solidariteitsfonds,
het blad 'Solidariteit' en Attac-Nederland een
beroep op de Marokkaanse regering om geen gehoor
te geven aan het verzoek van de Nederlandse
regering om inzage te krijgen in Marokkaanse
kadastergegevens.
Aanleiding om het Nederlandse beleid in deze
publiekelijk te doorkruisen, vormt het feit dat
de Nederlandse regering keer op keer met twee
maten blijkt te meten. De jacht op vermeende
kleine fraudeurs wordt opgevoerd, terwijl
vertegenwoordigers van de elite weinig in de weg
wordt gelegd wanneer zij zichzelf op legale dan
wel illegale wijze verrijken.

Voor nadere informatie over dit initiatief kunt
u contact opnemen met Hans van Heijningen van
XminY op tel. nr. 020-6279661 of 06-22101830

Nederlandse vertaling van de brief:

De Minister van Sociale Zaken van Marokko
de heer Abbas El-Fassi
p/a Ambassade du Royaume du Maroc
Oranjestraat 9
2514 JB Den Haag


Amsterdam, 27 juni 2001

Geachte Minister Abbas El-Fassi,

Uit de Nederlandse media hebben we vernomen dat
de Nederlandse Minister en Staatssecretaris van
sociale zaken en werkgelegenheid, de heren
Vermeend en Hoogervorst, u een brief op poten
hebben geschreven. De aanleiding daarvoor zou
zijn dat Nederlandse functionarissen tot nog toe
geen controles uit kunnen voeren bij kadasters
in uw land. Daardoor zouden de Nederlandse
autoriteiten tegen problemen aanlopen bij het
controleren van bijstandsuitkeringen van in ons
land verblijvende Marokkanen.

Om meerdere redenen verzoeken wij u beleefd vast
te houden aan uw weigerachtige houding. In de
eerste plaats is Marokko een souverein land dat
volledig in haar recht staat wanneer het
verschoond wenst te blijven van ongewenste
vormen van inmenging van de kant van
buitenlandse regeringen. Wanneer u
een aanvraag zou doen om inzage te krijgen in
belastingvrijstellingen die de Nederlandse
overheid aan grote bedrijven verschaft, zou u
ook een beleefde afwijzing in de bus
ontvangen. Het betreft geklassificeerde
informatie die zelfs voor Nederlandse
belastingbetalers niet toegankelijk is. Wij weten
niet wie, waarom en in welke mate profiteert van
dergelijke vormen van belastingvrijstelling.

Een andere reden waarom wij uw weigerachtige
houding waarderen, is ons ongenoegen over het
feit dat onze overheid de jacht op - mogelijke -
kleine fraudeurs intensiveert maar de
elite die haar zakken vult ongemoeid laat. We
geven twee voorbeelden.
In Nederland gevestigde banken verlenen
medewerking aan binnen- en buitenlandse zwart-
geld-circuits en zij worden daar door de
Nederlandse overheid niet effectief in
gehinderd. Zo heeft de Nederlandse regering
bijvoorbeeld geen concrete stappen genomen naar
aanleiding van het feit dat de
Indonesische ex-dictator Suharto een miljard
gulden wit heeft gewassen via de in
Nederland gevestigde Indover-bank, waarop de
heren Duisenberg en Kok (toentertijd
respectievelijk directeur van de
Nederlandsche Bank en minister van Financiën)
toezicht dienden te houden.

Een tweede voorbeeld van onevenwichtig
overheidsbeleid in dit verband. Onze minister-
president noemde de over het jaar 2000
geconstateerde loonstijging van 14 procent voor
topmanagers anderhalve week gelden
"ongeloofwaardig" (reëel is die
loonstijging namelijk tien maal hoger dan die
voor de gemiddelde werknemer). Bij dat
"ongeloofwaardig" tekende hij aan
dat hij het bedrijfsleven "niet aan een touwtje
heeft". Het feit dat een minister-president geen
controle heeft over het doen en laten
van zijn eigen burgers, zou ons inziens een
reden temeer moeten zijn om terughoudend te zijn
met het uitoefenen van pressie op
buitenlandse regeringsfunctionarissen.

Sterker nog, wanneer u bij uw weigering blijft,
heeft onze minister-president daar
waarschijnlijk heimelijk alle begrip voor.
In een interview uit 1999 in het boek
'Hedendaags kapitalisme' van de Wiardi Beckman
Stichting verklaarde hij namelijk: "Nu de
grenzen steeds minder een rol spelen, is
natuurlijk ook het grensoverschrijdend vergroten
van het vermogen een factor
geworden waar fiscale regels en fiscale
wetgeving maar in zeer beperkte mate een
corrigerende werking op kunnen uitoefenen...
die in staat zijn over de grenzen met
hun geld te spelen, die hebben vaak onbegrensde
mogelijkheden". Hoewel minister-president Kok in
dit verband over grote kapitaalbezitters sprak,
kunnen we ons niet voorstellen dat hij anders
aan zou kijken tegen uw landgenoten die door de
bank genomen financieel tot de zwakkeren in onze
samenleving behoren. Onze minister-
president laat zich er namelijk op voorstaan
sterk begaan te zijn met de armen en
onderdrukten. Meten met twee maten zou dat
ongeloofwaardig maken.

Hoogachtend,

Dr. Hans van Heijningen, XminY Solidariteitsfond
Drs. Hans Boot, 'Solidariteit', blad voor een
kritische vakbeweging
Dr. Geert Reuten, bestuur Attac-Nederland