Rijksvoorlichtingsdienst
Het Koninklijk Huis

21/06/01 Toespraak ter gelegenheid van de uitreiking van de Zilveren Anjer 2001 door Z.K.H. Prins Bernhard der Nederlanden, Regent van het Prins Bernhard Cultuurfonds, op 21 juni 2001 in het Koninklijk Paleis te Amsterdam.

(Deze toespraak is uitgesproken door mr. drs. L.C. Brinkman, voorzitter van het Prins Bernhard Cultuurfonds)

Geachte aanwezigen,

Van sommige mensen denkt u dat zij oud zijn. Maar dat is gezichtsbedrog. Zij spélen hun leeftijd. U ziet dat zij voorzichtig lopen, maar dat hun geest nog een salto mortale kan maken, dat ziet u niet. Hun hoofd zit misschien nog vol zelfstandige of opstandige ideeën. Ja, als u iemand van negentig kon afpellen, zoals een bloembol of een een ui, zoudt u vaak iemand van twintig vinden.

Wij veranderen na ons twintigste namelijk niet meer ingrijpend. Natuurlijk, wij leren af, wij leren bij. Toen ik twintig was kon ik de Veleta dansen, en nu niet meer, geloof ik; daar staat tegenover dat ik nu veel beter met stokjes kan eten. Als dat levenservaring moet zijn, nu ja, dan heb ik die. Goed, ik geef toe dat een werkkring en een gezin wel van invloed zijn. Maar op onbewaakte ogenblikken komt toch de twintigjarige te voorschijn. Toen de eerste cd's in de winkel lagen, bijvoorbeeld, kocht ik niet de modernste muziek en ook geen klassieke, maar de muziek van mijn jeugd. Ik heb die cd's niet eens veel gedraaid. Ik kende de muziek zó wel. Want waar je op je twintigste van houdt, dat blijft je bij; dat maakt deel uit van jezelf.

Vroeger heb ik eens gezegd dat er twee soorten dragers van de Zilveren Anjer bestaan. Eén soort levens laat een ongebroken lijn zien. De interesses van de twintigjarige verdiepen zich, maar veranderen niet. In de tweede soort levens treedt een ommekeer op: die mensen slaan plotseling een andere weg in.

Nu weet ik dat er een derde soort bestaat. Ik heb heel lang twintig moeten zijn om dat te ontdekken. Bij velen is een bepaalde interesse al heel vroeg aanwezig; maar de concrete vorm ervoor, eigen richting, vinden zij pas later. De interesse sluimert, wordt eventjes wakker, slaapt weer in, en hoort dan opeens het juiste signaal. Als bij ingeving weten die mensen: dit moet ik doen, hier heb ik op gewacht. En een nieuwe dag begint.
Van degenen die vandaag de Zilveren Anjer ontvangen, doet niemand iets totaal anders dan op zijn twintigste. Maar ook doet niemand hetzelfde. De levensweg vertoont een bocht en biedt een ander uitzicht, maar in de terugblik heeft alles een logisch verloop. Niemand is de impuls van zijn jonge jaren ontrouw geworden. Het verschil is dat de jeugd in bloei staat en de latere leeftijd vruchten draagt. De Zilveren Anjer is er om dat te signaleren. Bevestiging, beloning; ja dat ook. Maar vóór alles aanmoediging. Ga door op die weg, trek anderen mee en, niet te vergeten, blijf zo jong als u vandaag bent.