19 juni 2001, 13:30 uur
Promotie: Advanced glycation endproducts in the development of
osteoarthritis: cartilage biochemistry and biomechanics.
Mw.drs. N. Verzijl (Geneeskunde) 13:30 uur
Promotor: prof.dr. J.W.J. Bijlsma, copromotores: dr. J.M. te Koppele
en dr. F.P.J.G. Lafeber
Ruim de helft van alle zestigplussers heeft last van artrose
(kraakbeenslijtage) in één of meer gewrichten. Nicole Verzijl en
Jeroen de Groot hebben zich in hun onderzoek gericht op een van de
meest prominente leeftijdsgerelateerde veranderingen in
gewrichtskraakbeen die mogelijk bijdraagt aan het ontstaan van
artrose: de toename in niet-enzymatische glycering. Niet-enzymatische
glycering is de spontane reactie van suikers (zoals glucose) met
eiwitten die leidt tot de vorming van AGEs (Advanced Glycation
Endproducts). De studies van beide promovendi laten zien dat de
hoeveelheid AGEs in kraakbeen sterk toeneemt met de leeftijd. De
effecten van hoge AGEs niveaus in kraakbeen zijn divers. Veel AGE's
vormen dwarsverbindingen tussen eiwitten die de mechanische
eigenschappen kunnen beïnvloeden. Een toename van AGEs leidt tot meer
stijfheid en broosheid van het kraakbeen, wat kan leiden tot een
verhoogde gevoeligheid voor mechanische schade. Daarnaast resulteert
een verhoogd AGE gehalte in een verminderde capaciteit van
kraakbeencellen om kraakbeen te maken en af te breken. Als gevolg
hiervan kan het weefsel zich minder goed aanpassen aan veranderde
omstandigheden en vermindert ook het vermogen om ontstane schade te
herstellen. Onderzoek bij Beagle honden en bij mensen met artrose aan
een van de knieën laten volgens de promovendi inderdaad zien dat de
effecten van AGEs op de beschadigbaarheid van kraakbeen leiden tot
artrose. De anti-AGE therapieën die momenteel worden ontwikkeld voor
de behandeling van diabetes complicaties zijn mogelijk bruikbaar voor
de preventie en/of behandeling van artrose.
Gewijzigd:Thursday, May 31, 2001
Johan Vlasblom