Verslag EK Olieworstelen.
hieronder het verslag van de afgelopen zondag: zie ook
OOK OP JAPANSE TV
Stortregen, windstoten en bliksem:
De Amsterdam Kirkpinar 2001
Het Europees kampioenschap olieworstelen 2001. Vorig jaar het best bezochte
allochtoons evenement van Nederland. Maar het weer blijft een belangrijke
factor bij zo´n openlucht-evenement. De avond voor de wedstrijd van 17 juni
2001 liet de weerman van het NOS-journaal weten dat het echt een dag was "om
thuis te blijven". Midden in juni en slagregens en bliksem teisterden en vertraagde de aanvang van dit het spectaculaire sportevenement.
De Mehter, de oervorm van alle fanfareorkesten, zou het gebeuren openen. Maar je kunt zo´n historisch orkest niet met hun dure instrumenten in een hoosbui laten marcheren. Na een uur in hun bus voor de Jaap Edenhal te hebben gewacht waren ze richting zuid verdwenen. Ze hadden diezelfde dag nog
een optreden in België.
Inmiddels waren tientallen vrijwilligers bezig om rubber matten in de Jaap
Edenhal te leggen om het festival naar binnen te verplaatsen... en toen brak
de zon door.
Anderhalf uur later als stond aangekondigd werd er alsnog geworstelt. Geen
van de nog op het programma staande windhozen en stortbuien wist de
winterharde 1.673 bezoekers van hun festival te verdrijven. "Ja, dit is
Nederland" klonk het optimistisch na de mededeling dat de zon in Istanbul
schijnt en het 27 graden is. Enthousiasme kende geen grenzen bij het
enerverende optreden van de totaal doorweekte zanger Ahmet Baydaroglu.
Opnieuw was daar de verse Nederlands kampioen vrije stijl worstelen. Met
zijn zestien jaar bleek er geen aparte groepsvorming mogelijk te zijn,
waardoor hij gelijk tegen een echte pehlivan met de leren worstelbroek werd
ingezet. Hopelijk zullen er bij de volgende Amsterdam Kirkpinar voldoende
aanmeldingen om een jeugdklasse te kunnen vormen.
Concessie aan de moderne tijd
Publicitait hoogtepunt bleek de bekendste Nederlandse pehlivan Melvin
Witteveen te zijn. Na maanden vertraging was een dag eerder zijn
worstelbroek uit Turkije aangekomen. Met gouden spijkers de naam van de
sponsor van de broek: Türkevi.
Die worstelbroeken zijn een waar kunstwerk, met de hand vervaardigd uit
tientallen delen van de waterbuffelhuid. Voor een Pehlivan zo´n zwaar
lederen "kispet" aantrekt dient deze "op maat getrokken" te worden. Ofwel de
dikke broekriem wordt uitgerekt. Een nauwkeurig werkje, waarvoor vroeger
twee flinke ossen werden ingezet. Hoewel de rest van dit olieworstelen bol
staat van tradities en ceremonies is er wat dit betreft een concessie
gedaan: tegenwoordig gebruikt men een autokrik om de kispet op maat te
rekken.
Witteveen eerste Nederlander
Zich effe snel in zijn nieuwe worstelbroek te hijsen duurde dusdanig dat
zijn klasse zonder Melvin begon.
RTL Nieuws en Sport TV hadden de primeur van het drama: Melvin had ondanks
de hulp van twee sterke mannen zijn kispet niet aan kunnen krijgen.
Het siert de scheidsrechters en de aanwezige president van de Turkse
Olieworstelfederatie, dhr. Ahmet Ayhan, dat ze begrip hadden voor het
probleem en besloten dat Witteveen toch nog mocht worstelen.
Maar dan wel in een geleende spijkerbroek en in een zwaardere categorie!
Waardoor Witteveen de eerste Nederlandse "basalti" oliewostelaar in de zeven
eeuwen geschiedenis van deze zwaaarste worstelsport werd.
En dan ook nog weten te winnen van de allerzwaarste olieworstelaar van het
complete deelnemersveld!
Want Melvin trof het lot te worden uitgeloot tegen de 69 kilo zwaardere
Osman Recepoglu.
Staande ovatie
Terecht vlogen deze spectaculaire beelden de wereld over en was de dappere
77 kilo wegende Witteveen tot in het Nieuws van TBS Tokyo te zien. Het
Japanse publiek genoot van Melvins heldhaftige pogingen de 146 kilo wegende
Recepoglu te liften om er een "drie stappen overwinning" mee te halen .
Na een slopende maar hilarische match, waarbij Witteveen het publiek
volledig op zijn hand kreeg, won de Hollandse Held op punten! Hij kreeg er
een staande ovatie voor!
Voor de volgende ronde had Witteveen zich toch in zijn nieuwe buffelleren
Turkse olieworstelbroek weten te wringen. Inderdaad nadat deze met een
autokruk was opgerukt en met hulp van vier sterke mannen was aangetrokken.
Uitgeput trad Melvin vervolgens tegen Reyhan Karatas in de halve finale. Wat
er was gebeurt wanneer hij niet tegen Osman Recepoglu was uitgeloot laat
zich raden. Daarmee was Melvins genoegen voor het eerst in zijn leven een
echte kispet te dragen nog niet voorbij. Een kispet aantrekken mag dan een
hele kunst zijn, uitrekken is een ander verhaal. Melvin had legendarisch
kunnen worden. Uiteindelijk slaagde hij er toch in zich aan de kispet te
ontworstelen.
Voor talenten als Kadir Ergin, Tüncay Aktas, Rachid Berouyel el-Kadiri,
Selami Özgün en Fatih Öztürk was duidelijk dat er maar één winnaar kan zijn.
Opvallend was ook de match waarin de broers Emir en Selim Barhan tegen elkaar waren uitgeloot. Ze bleken zeer aan elkaar gewaagd. De vijf jaar jongere Emir won van zijn oudere broer en stond in de finale tegen Davut Ertemiz, de uiteindelijke Europees Kampioen in de Deste Büyük-klasse..
Het regende iets minder hard toen er voor de bomvolle overdekte tribune de strijd om het "Euro-aghaschap" ontbrandde. Het was de heer Süleyman Erdem die voor 65.000 gulden de hoofdsponsor voor de komende Amsterdam Kirkpinar 2002 is en zo de prestetieuze titel "Euro-agha" mag voeren. Een begeerde titel, gezien het feit dat zich ook "valse" Euro-agha´s voordoen. Heren die zich bij plaatselijke olieworstelwedstrijdjes laten afficheren als Euro-agha
en zich hiermee nogal belachelijk maken. Tenslotte is maar één Euro-agha en
dat is die van de Amsterdam Kirkpinar.
Het RTL Nieuws opende die avond met "Noodweer in Nederland" gevolgd door
"Sport". Dat was dus olieworstelen met Melvin Witteveen en zijn kispet.
Langs de kant Kadir Yilmaz, de man die vorig jaar als Europees Kampioen van
dezelfde Witteveen verloor!
Het was Yilmaz´ eerste wedstrijd in een kisper, cadeau gekregen van een
bewonderaar.
Dat Yilmaz dit jaar niet meedeed kwam volgens eigen zeggen vanwege een week
eerder in het Amsterdamse Bos opgelopen rugblessure.
Kadir fungeerde als commentator van de Amsterdamse omroep At5. At5-anchorman
Theodor Holman was meegekomen als verslaggever van het Parool.
Liet de publieke belangstelling vanwege het weer te wensen over, dat leed
werd enigzins goedgemaakt door de hartverwarmende aanwezigheid van de media
bij dit spectakel.
Dit keer geen massale fluitconcerten als camera´s het zicht op de
worstelaars blokkeerden. Het veld was speciaal voor de cameramensen dusdanig
compact gehouden dat er geen enkele reden meer was het veld te betreden. Dat
begrepen alle verslaggevers, behalve de cameraman die Kadir Yilmaz in zijn
kielzog had. Die moest en zou over de afzetting heen. Dacht hij. At5
verslaggever Wilson Boldewijn had gelukkig het fatsoen zich niet binnen de
omheining van het mannenveld te willen manifesteren. Het extra strenge
optreden tegen de At5-cameraman had een goede uitwerking op de overige
verslaggevers. Die hielden zich keurig aan de richtlijnen. Zelfs het
verslaggeversduo Nettie en Elko Westervaarder en ANP fotograaf Toussaint
Kluiters. Ook tegen de als uiterst brutaal bekend staande Bart Meijer van
BNN Radio 1 hoefde na een ernstige waarschuwing niet verder te worden
opgetreden.
Panorama fotograaf Paul Tolenaar en Telegraaf-veteraan Ruud van der Linden
zagen de voordelen nu er geen concurrenten als Joost Valkhoff met fotograaf
Emile Urban van Sport Planet, Mathijs Schoon en fotograaf K. de Feniks van
De Arbeiderspers voor hun neus opdoken. Net als SBS6, Turkse televisieteams
als Kanal 2 of Marcel Maijer met het complete camerateam van RTL.
Het At5-team was al vertrokken toen de grote jongens ofwel de bas-pehlivans het mannenveld betraden. Grote namen als Ziya Ünlü, Abdullah Ersoy, Ümit Balta, Saffet Kayali, Hassan Tuna, Fevzi Çakir, Bülent Gürbüz, Hamza Dalkin,
Mehmet Ali Susuz moesten het uiteindelijk afleggen tegen Nizamettin Akbas.
Plotseling was er weer zon, kort maar heftig. Rondom de Jaap Eden zwaar grijze wolken met precies boven de ijsbaan een gat met stralend blauwe hemel
waar de zon door knalde. In de zeven minuten dat deze plaatselijke zomer duurde hoorde je diverse aanwezigen beweren dat de hogere macht hier persoonlijk de hand in zou hebben. Daar hoorde je niemand meer over toen Nizamettin Akbas in een giga-stortbui uit handen van het Tweede Kamerlid Nebahat Albayrak (PvdA) de bokaal van de Amsterdam Kirkpinar 2001 ontving.
De uitslagen
Bas/hoofdklasse
1. Nizamettin Akbas
2. Ziya Ünlü
3. Abdullah Ersoy
Basalti
1. Ragip Çoban
2. Reyhan Karatas
3. Melvin Witteveen
Büyük Orta
1. Davut Ertemiz
2. Emir Barhan
3. Hussein Albaidhani (Yemen)
Deste
1. Mehmet Sabri (Bulgarije)
2. Ramiz Sabanoglu
3. Fatih Yildiz
Minik
Erhan Ünlü
Sertaç Karatas
En centilmen / meest sportieve deelnemer:
Davut Ertemiz
Agha voor de Amsterdam Kirkpinar 2002:
Süleyman Erdem
Van de Turkse Worstelfederatie verkreeg AHMET TASÇI n.a.l. van zijn
schorsing op dopingebruik bij de Edirne Kirkpinar 2000 geen toestemming om
deel te nemen aan de Amsterdam Kirkpinar. De voorzitter van de Turkse
Olieworstelfederatie, de heer Mehmet Ayhan, evenals bestuursleden Sürkü
Kayabas en Bekir Dogan waren aanwezig, evenals de van de Edirne Kirkpinar
bekende scheidsrechters Ilyas Demiroglu en Süleyman Akbayir.
FROM THE AMSTERDAM KIRKPINAR
E M A I L
kirkpinar@hotmail.com
W E B S I T E
http://go.to/oilwrestling
F A X
+31 (0)84 8828532
W A P - M O B I L E
http://www.wapdrive.com/pehlivan
P O S T B O X
59070 - 1040 HB Amsterdam
T E L E P H O N E
+31(0)20 684 57 12