Gemeente Gent

T e n t o o n s t e l l i n g e n i n h e t S . M . A . K . (01/06/2001)

ROB BIRZA

Cold Fusion

Data:


1 juni tot en met 5 augustus 2001


Openingsuren:

dagelijks van 10 tot 18 uur (gesloten op maandag)

Toegangsprijzen:

(tentoonstellingen + permanente collectie)

200 frank/4,96 euro: individueel bezoek

150 frank/3,71 euro: groepen vanaf 15 personen en

reductiehouders (studenten, -25-jarigen, 60-plussers, )

100 frank/2,48 euro: schoolgroepen

Catalogus:

1290 frank/31.99 euro

28 x 24 cm

144 p.

157 afb. (112 kleur, 45 zw)

teksten van Rudi Fuchs, Dominic Van den Boogerd en Erik

Hagoort (nl/eng)

Onder de titel Cold Fusion toonde het Stedelijk Museum in Amsterdam al een overzicht van het werk van Rob Birza van de afgelopen tien jaar. Die tentoonstelling zal nu ook in het S.M.A.K. te zien zijn. Rob Birza (°1962) staat bekend als één van de vooraanstaande kunstenaars van de jonge generatie in Nederland.

William Blakes adagium exuberance is beauty krijgt in het werk van Birza een eigentijdse resonans. Geen gebaar is hem te groots, te theatraal, te gepassioneerd.

De titel van de tentoonstelling verwijst naar de koude kernfusie, een wetenschappelijke ontdekking die enige jaren geleden grote ophef teweegbracht en al snel werd ontmaskerd als falsificatie. In het werk van Birza kantelen extreme polen voortdurend: de lichtzinnigheid van de ernst en de sérieux van het spel, de theatrale verheviging van het alledaagse en de triviale dimensies van de spiritualiteit. De overdaad aan stimuli lijkt er uiteindelijk op gericht te zijn elke vorm van prikkeling teniet te doen, anticiperend op het moment waarop de volheid van het beeld omslaat in de wezenloze leegte van de anesthesie. Birza is de meester van positiewisselingen. Het gaat hem niet om de ene positie of om de andere, maar om de wisseling zelf, om het verlangen te ervaren hoe het is de ene zaak op te geven voor de andere.

De kunstenaar, die eind jaren tachtig naam maakte als schilder, heeft niet alleen schilderijen gemaakt, maar ook keramische sculpturen, assemblages en installaties, videobeelden, digitaal bewerkte fotos, een computeranimatie en een decor voor een dansvoorstelling. Hij hecht niet aan een bepaald medium, noch aan een bepaalde stijl. Zelf zegt hij: Je moet oog hebben voor wat op je pad ligt. En zo ga ik ook te werk: beelden pakken, binnenhalen, verwerken. Om ze te veranderen, om er iets nieuws mee te doen.

Rob Birza is een stijlsurfer. Hij bedient zich vrijelijk van stijlen en genres, uit de kunstgeschiedenis, niet-Westerse tradities en de massacultuur. Hij bezet ze met zijn persoonlijke preoccupaties en ideeën. Voorbeelden zijn de weerbarstige abstracties van de dadaïst Francis Picabia, het oubollige genre van het bloemstilleven en de ranzige kitch van de horror, die Birza respectievelijk in zijn Abstract Compositions (1996), in zijn Power Flower Portraits (1996-1997) en in zijn Cosy Monsters from Inner Space (1999) verwerkt heeft.

Ook de materialen die Birza gebruikt, kunnen moeilijk onder één noemer worden gebracht. Voor Birza is de rommelmarkt de plaats waar de cultuur wordt uitverkocht, de plek waar oude en nieuwe spullen, waardeloze troep en kostbare kunstvoorwerpen zich broederlijk zij aan zij bevinden. Hetzelfde gaat op voor de verzameling in zijn atelier, die bestaat uit gestroomlijnde meubels uit de jaren zestig en zeventig, precolumbiaans aardewerk, talloze lampen, zowel kitcherige prullen als dure ontwerpen, boeddhabeeldjes, plastic krukjes, pindaschaaltjes, enz.

Veel van deze voorwerpen reïncarneren vroeg of laat in zijn werk, waarbij ze radicaal van betekenis veranderen. In Ashtray Heaven (1994) bijvoorbeeld verschijnen asbakken als vallende sterren en in Frost and Frowzy (1994) knisperen brandende lampen als ijsbloemen.

De talloze stoelen en kuipjes die in het werk van Birza zijn gemonteerd, lijken uit te nodigen om plaats te nemen in zijn imaginaire wereld. Het beeld verlokt, maar moet tegelijk onbereikbaar blijven. De stoelen dienen niet om op te zitten. In de installatie Buddhas Horizon/View of Lights (1994) - een kruising tussen een etalage van een lampenwinkel en een diorama vol spanning en avontuur - zet Birza twee comfortabele banken neer, waarop men wel degelijk plaats kan nemen - echter: vóór de glazen wand die dit vreemde universum, hoewel zicht- én hoorbaar, voor werkelijke betreding afschermt.

JOHANNES KAHRS

A - h

Data:


1 juni tot en met 19 augustus 2001


Openingsuren:

dagelijks van 10 tot 18 uur (gesloten op maandag)

Toegangsprijzen:

(tentoonstellingen + permanente collectie)

200 frank/4,96 euro: individueel bezoek

150 frank/3,71 euro: groepen vanaf 15 personen en reductiehouders

(studenten, -25-jarigen, 60-plussers, )

100 frank/2,48 euro: schoolgroepen

Catalogus:

600 frank/14,87 euro

24 x 16 cm

55 p.

40 afb. (22 kleur, 18 zw)

tekst van Harald Fricke (nl/fr)

In 1997 stelde Johannes Kahrs (°1965, Berlijn - woont in Berlijn) al tentoon in de Vereniging voor het Museum (VMHK). Hij bracht er een totaalinstallatie met een schilderij, posters, geluidsband en zorgde voor de volledige inkleding van de ruimte.

Het museum nam de hele installatie op in de verzameling. Omdat het in feite om een uitgebreid in situ werk ging, werd tot nu toe uit het ensemble enkel het schilderij 9309" opgesteld. De bron die aan het schilderij ten grondslag ligt, is een still uit de film Taxidriver van Martin Scorcese waarop Robert de Niro te zien is.

De uitkomst is de afbeelding van een geïsoleerd filmbeeld dat zinderend in de projector wacht op de volgende scène.

Kahrs haalt beelden uit de voortrazende vloed van het collectieve beeldarchief, de gedrukte media, de reclamewereld of de film, laat die beelden stilstaan en schept zo een ander tijdsverloop. Hij maakt daarbij geen gebruik van herhalingen van beelden, strekt de beeldsequentie ook niet uit in de tijd, maar beklemtoont louter de tegenstelling tussen het statische en bewegende beeld. Tot die laatste groep behoren ook afbeeldingen uit de reclamewereld of uit de dagbladpers: voor Kahrs is beweging geen eigenschap die te maken heeft met de vorm van de afbeelding, maar wel met de vraag of de afbeelding meegesleurd wordt door de stroom van de massadistributie.

Vaak verwijzen de scènes en motieven die Kahrs gebruikt naar traumatische of pijnlijke gebeurtenissen. De kunstenaar vervalt nochtans niet in een realistische illustratie van gruwelen. Hij is geïnteresseerd in wat voorafgaat aan of wat volgt op de expliciete afbeelding van geweld, uitspattingen, shock, bedreiging of tragiek. De tussentijd, dwz. het interval dat ontstaat door het onderbreken of stopzetten van de stroom van dramatische momenten, vormt Kahrs favoriete beeldruimte. In Mann ungefähr 14x geküsst (1994) bijvoorbeeld is het gezicht een ongedefinieerd vlak dat uit louter rode sporen bestaat, als van lippenstift.

Bij de filmstills die Kahrs als model gebruikt, kennen we de erbij horende handeling. Het valt de toeschouwer niet moeilijk de afgebeelde scène in verband te brengen met het daaropvolgende drama dat zich zal afspelen. Kahrs maakt handig gebruik van de kennis die het publiek heeft om de afbeelding in te passen in een verhaal. Tussen de afbeelding en de toeschouwer komt een band tot stand, doordat men de concrete voorstelling verbindt met de diffuse filmbeelden die in de herinnering zijn opgeslagen. Of, sterker nog, de toeschouwer reconstrueert de afgebeelde situatie met behulp van de herinnering aan andere beelden.

Het afzonderlijke filmbeeld dat als model gebruikt is, kan men zich echter onmogelijk als een geïsoleerd beeld herinneren: hebben we echt Mick Jagger op die manier koffie zien drinken in Godards film?

In samenwerking met de Frac des Pays de la Loire, Carquefou, en de Kunstverein München presenteert het S.M.A.K. nu de tentoonstelling A - h. Deze tentoonstelling maakt het voor het eerst mogelijk om kennis te maken met het geheel van de uiteenlopende media en beeldformaten die Kahrs hanteert. A - h toont de expressief-obsessieve vervormingen van lichamen, de schematische en contrastrijke houtskooltekeningen, de fragmentarisch-narratieve klank- en video-installaties en de libidineus-controversiële sculpturen van gewelduitbarstingen. Alle werken zijn gemaakt in de periode 1992-2001.

TENTOONSTELLINGEN S.M.A.K. 2001-2002

(onder voorbehoud van wijzigingen)

Royden Rabinowitch

7 april - 3 juni 2001

Rob Birza

Cold Fusion


1 juni - 5 augustus 2001


Johannes Kahrs

A-h


1 juni - 19 augustus 2001




Stanley Brouwn


18 augustus - 30 september 2001


Miroslaw Balka


18 augustus - 7 oktober 2001


Dirk Braeckman


18 augustus - 20 oktober 2001


Quadriënnale Casino 2001

S.M.A.K. en Bijlokemuseum


20 oktober 2001 - 13 januari 2002


Philippe Ramette

herfst 2001

Jan Van Imschoot

Yishai Jusidman

Steven Aalders


1 december 2001 - 3 februari 2002


PROJECTEN EXTRA MUROS

YELLOW

ouderlijk huis Jan Hoet in Geel


19 mei - 15 juli 2001




ARTLINE 5

Borken, Nordrhein-Westfalen


12 mei - 30 juni 2001


SONSBEEK 9

Arnhem


3 juni - 23 september 2001


Luc Tuymans

Belgisch Paviljoen, Venetië


9 juni - 4 november 2001


Poëziezomer Watou


30 juni - 3 september 2001


Informatie

S.M.A.K., Citadelpark, 9000 Gent, tel. (09)221 17 03, fax (09)221 71
09,


e-mail museum.smak@gent.be

Bevoegd

de heer Sas van Rouveroij, schepen van Cultuur en Toerisme.