CMHF

Unie MHP over 'Donner': Veel aandacht voor reïntegratie, weinig voor inkomensbescherming

De vakcentrale Unie mhp, waar de CMHF deel van uitmaakt, vindt met de commissie-Donner dat uitgangspunt moet zijn en blijven dat mensen via betaald werk in hun inkomen moeten kunnen blijven voorzien. Daarom kan niet snel genoeg met de reïntegratie van zieke werknemers begonnen worden om te trachten hun mogelijkheid op werk en inkomen zoveel mogelijk te behouden. Met het advies de publieke WAO alleen open te stellen voor werknemers die blijvend niet meer kunnen werken, wordt voorbij gegaan aan de normale behoefte tot bescherming van het inkomen van de overige arbeidsgehandicapte werknemers, vindt de vakcentrale Unie mhp in een reactie op het rapport van de commissie-Donner.

Meer werk maken van arbeidsgeschiktheid om arbeidsongeschiktheid te voorkomen is een aanbeveling die de Unie mhp aanspreekt. Een mogelijk langere ?ziektewetperiode? spreekt de Unie mhp eveneens aan. Daarmee wordt bereikt dat begeleidings- en reïntegratieactiviteiten niet nodeloos worden onderbroken en/of overgedragen met nadelige gevolgen voor de effectiviteit van die activiteiten. Overigens merkt de vakcentrale op, dat ?voorkomen? beter blijft dan ?genezen?. De aandacht voor preventiebeleid binnen ondernemingen en instellingen dient daarom niet te verslappen.
Kritiek heeft de Unie mhp op de aanbevelingen van de commissie om werknemers die minder kunnen werken minder inkomensbescherming te bieden dan thans het geval is. Het is ondenkbaar dat deze groep werknemers, die alles in het werk stelt om aan de slag te blijven, er nog verder op achteruit gaat dan nu al het geval is. In dat licht noemt de vakcentrale de opmerking van de commissie, dat aanvullende private inkomensverzekeringen mogelijk zijn, maar niet kunnen worden verplicht, 'bizar'. Voor de vraag of een dergelijke afspraak tussen sociale partners, in aanmerking komt voor algemeen verbindend verklaring of voor verplichtstelling moeten geen andere criteria worden aangelegd dan thans reeds het geval is.
Ook de positie van langdurig maar niet blijvend volledig arbeidsongeschikten (binnen het huidige WAO-bestand een niet onaanzienlijke groep) krijgt onvoldoende de aandacht van de commissie. Als gevolg van de voorstellen zal de WAO in de visie van de Unie mhp voor een belangrijk deel worden omgezet in private verzekeringen via CAO-afspraken. Daarbij moet opgemerkt worden, dat voor een belangrijk deel van de Nederlandse werknemers de arbeidsvoorwaarden niet via een CAO worden geregeld. In de situatie dat in de arbeidsvoorwaarden geen aanvullende inkomensdervingverzekering wordt aangeboden, zal men zich privé wensen te verzekeren. Bij een minder goede gezondheid kan dat leiden tot een probleem bij de acceptatie voor die verzekering. Tot slot merkt de Unie mhp op dat in de voorstellen van de commissie conflictstof is ingebouwd. Voor de gevallen waarin geen recht op een WAO-uitkering bestaat zal naar de mening van de commissie de vraag beantwoord moeten worden of sprake is van een beroepsziekte of arbeidsongeval. De ervaringen met de oude invaliditeits- en ongevallenwet, maar ook de huidige ervaringen van de ons omringende landen met een dergelijk systeem, stemmen niet optimistisch. Het zou wel eens meer weg kunnen hebben van een werkgelegenheidsproject voor rechters en advocaten dan van een sociale verzekeringsmaatregel, meent de Unie mhp.
Bij de Unie mhp zijn ruim 227.000 leden aangesloten.