MKB-Nederland

MKB Nieuws, bericht

03-05-3901
Rapport Donner goed denkmodel, maar vraagtekens bij hanteerbaarheid MKB-Nederland is van mening dat de commissie-Donner met haar voorstellen de wortels van het WAO-probleem heeft blootgelegd. Ze bevestigt hiermee wat iedereen al lang kon weten, dat door een combinatie van verkeerde prikkels op verkeerde momenten, ontoereikende medische begeleiding en onduidelijke verantwoordelijkheden, de WAO is verworden tot lapjesdeken van elkaar neutraliserende wetten en regels. De keuze voor een selectieve WAO is een juist uitgangspunt. MKB-Nederland is het met Donner eens dat de WAO moet worden beperkt tot mensen die op geen enkele wijze in het arbeidsproces kunnen terugkeren. Om die mensen een verhoogde uitkering te geven is een goed idee, mits de instroom bewezen minder wordt. Daarnaast waardeert MKB-Nederland het dat Donner het heeft aangedurfd de werknemers meer eigen verantwoordelijkheden te geven.

Welke oplossingsrichtingen uiteindelijk worden gekozen, voor MKB-Nederland telt maar één ding: is het voor het midden- en kleinbedrijf duidelijk, uitvoerbaar en effectief. Zo niet, dan is de hele operatie tot mislukken gedoemd. Wat dat betreft roepen de voorstellen nog veel vraagtekens op. Het is sowieso zeer de vraag of het mkb -als kleinste WAO-vervuiler- veel opschiet met de voorstellen van Donner. Wanneer het mkb de rekening zou krijgen van notoire vervuilers als delen van de collectieve sector, schiet Donner haar doelstellingen voorbij. Hoe de voorstellen uitpakken in de collectieve sector, is in de ogen van MKB-Nederland nog volstrekt onduidelijk, terwijl juist daar sprake is van veruit de grootste WAO-vervuiling. Voor alles vereist het denkmodel Donner scherpe criteria en procedures, die de instroom in de WAO daadwerkelijk beperken. De grootste vrees van het mkb is dat het PEMBA-risico wordt vervangen door een reïntegratierisico. Terecht wil Donner de PEMBA-boete afschaffen, maar het reïntegratie-traject is nog met zoveel onzekerheden omgeven dat dit wel eens veel duurder en onze-kerder kan uitpakken voor individuele werkgevers dan de gewraakte PEMBA-boete.

Het reïntegratietraject staat of valt met de veronderstelling dat alle hulp, begeleidings- en medische instituties naadloos op elkaar aansluiten. Dit geldt ook voor de kwaliteit en beschikbaarheid van genoemde diensten. MKB-Nederland heeft hier grote twijfels over. Het hele reïntegratietraject maakt Donner wel erg afhankelijk van de begeleidende diensten. Hoewel MKB-Nederland van harte ondersteunt dat zwaar ingezet moet worden op reïntegreren van gedeeltelijk arbeidsgeschikte werknemers, zijn de mogelijkheden daartoe in de kleinste bedrijven niet altijd voor handen. Langdurig modderen zonder zicht op een echte oplossing helpt medewerker en bedrijf niet veel verder.
Vraagtekens zet MKB-Nederland bij de wat vage omschrijving met betrekking tot het ontslag na twee jaar reïntegratiepogingen. Een mkb-ondernemer heeft behoefte aan zicht op eindigheid van een totaal traject, waarin alle stappen inzichtelijk en volgtijdig kunnen worden genomen alsof het een spoorboekje betreft. Het herplaatsen van mensen met een vlekje in een ander bedrijf, zal in de praktijk geen sinecure zijn. Zonder aanzienlijke financiële prikkels zullen bedrijven niet staan te springen om medewerkers met een vlekje van collega-ondernemers over te nemen. Een no-risc-polis kan hier uitkomst bieden.

Als een grote stap voorwaarts ziet MKB-Nederland dat mensen met psychische klachten door Donner niet in de categorie duurzaam arbeidsongeschikt vallen. Hierin ziet MKB-Nederland een bevestiging van de eigen stellingname dat psychische gevallen vrijwel nooit een belemmering vormen om terug te keren in het arbeidsproces.

Het voorstel gezonde arbeidsorganisaties te certificeren is een fopspeen. In het mkb leidt dit tot extra rompslomp en kosten, ondanks de in het vooruitzicht gestelde premieverlaging. Donner had beter kunnen pleiten voor een collectieve premieverlaging voor het gehele mkb, omdat dit deel van het bedrijfsleven veruit de minste WAO-ers oplevert.

Tenslotte prijst MKB-Nederland de commissie-Donner om de stellingname dat de verplichte inschakeling van Arbodiensten kan vervallen.