Nederlands Centrum voor Dopingvraagstukken


(04 May 2001)

Onderzoek duidt op mogelijk verhoogde concentratie nandrolon metabolieten in urine na consumptie vlees van niet gecastreerd mannetjes varken

Wetenschappelijk onderzoek wijst uit dat de concentratie van nandrolonmetabolieten (reststoffen)in de urine bij mannen kan toenemen na de consumptie van eetbare delen ongecastreerde mannetjes varkens (beren). Omstreeks tien uur na consumptie varieerden de maximale metaboliet concentraties van 3,06 tot 7,52 nanogram per milliliter. Het Internationaal Olympisch Comiti (IOC) hanteert bij mannen een grenswaarde van 2 nanogram per milliter urine voor de detectie op Nandrolon.

Bij vervolgartikel bovenstaande inleiding weer noteren! Nandrolon is een androgeen anabool sterood en wordt als zodanig vermeld in de categorie IC "Anabole Middelen" van de IOC dopinglijst. Androgene anabole sterooden hebben een spieropbouwende (anabole) en vermannelijkende (androgene) werking. Het gebruik ervan kan leiden tot meer spiermassa en kracht. Aan het gebruik van nandrolon zijn tevens gezondheidsrisico's verbonden zoals leverfunctiestoornissen, verslechtering van het cholesterol, psychische klachten (o.a. toename agressie en achterdocht) en onderdrukking van de eigen (endogene) hormoonproductie.

Om het gebruik van nandrolon te kunnen aantonen wordt gebruik gemaakt van de metabolieten (reststoffen) 19-norandrosteron (19-NA) en 19-noretiocholanolone (19-NE) in de urine. De aanwezigheid van genoemde metabolieten in de urine van mensen duidt op het gebruik van nandrolon. Het menselijk lichaam maakt echter zelf ook in zeer beperkte mate nandrolon aan. Om uit te sluiten dat sporters positief worden bevonden op nandrolon ten gevolge van een lichaamseigen productie, hanteert het IOC tot op heden een grenswaarde van 2 nanogram/milliliter voor mannen en 5 nanogram/milliliter voor vrouwen.

Voor nu reeds geruime tijd is bekend dat nortestosteron, dat grote bekendheid geniet als nandrolon, van nature voorkomt bij diersoorten zoals het paard en niet gecastreerde mannelijke varkens (beren). In het kader van wetenschappelijk onderzoek kregen drie mannelijke vrijwilligers 310 gram geroosterde en gebakken eetbare delen van een niet gecastreerd mannetjes varken opgediend (o.a. nieren, hart en lever ). Voorafgaande aan de maaltijd en op verschillende tijdstippen erna werd een urinemonster afgenomen. Analyse van de monsters wijst uit dat bij alle drie de proefpersonen de concentratie 19-NA in urine boven de door de IOC gehanteerde grenswaarde van 2 nanogram/milliliter uitsteeg. De maximaal aangetroffen waarden varieerden van 3,06 tot 7,52 nanogram per milliliter urine. Na 24 uur waren de waarden weer genormaliseerd. De bevindingen zijn gepubliceerd in het wetenschappelijk tijdschrift Rapid Communications in Mass Spectrometry.

Het percentage niet gecastreerde mannelijke varkens ten opzichte van het totale aantal varkens dat ter slacht wordt aangeboden is zeer beperkt, zeker in West Europa. Met betreffend onderzoek valt niet langer uit te sluiten dat er andere oorzaken zijn aan te wijzen, anders dan het gebruik van het anabool sterood nandrolon, die kunnen leiden tot een concentratie van de metaboliet 19-NA in de urine bij mannen tot boven de door het IOC gestelde grenswaarde van 2 nanogram per milliliter.

Meer informatie over nandrolon
Meer informatie over de Nederlandse wetgeving