PERSBERICHT
UITGEVERIJ UIT KAMPEN VERRAST HAAR STAD MET HET BOEKWERK, "ER KAN OOK NIETS ZIJN".
Het boek moest geschreven worden en vanaf 06 april is hij te koop. De scrijver kon niet anders, hij moest opzoek naar het einde van een proces om een nieuw proces te beleven. Ook daarom is het niet-ingebonden boek ontstaan. De schrijver, Robert Roelink, is benieuwd waar de full-colour beelden, die los achterin het boekwerk worden meegegeven, bijgeplakt worden. Hoe worden zij opgeplakt? Hij wil de lezer een bewuste keuze laten maken.
Een verhaal uit het boekwerk, dat is samen gebracht in een doosje, heeft het over een kleine jongen die moeite had met leren. Toch liet hij zichzelf niet als pispaaltje in zijn klas, zijn kleine wereldje, behandelen. Binnen het klaslokaal probeerde hij goed op te letten. Fouten of geintjes kon hij zich niet veroorloven. Hij voelde dit op natuurlijke wijze aan.
Leraren zagen dat deze kleine persoon moeite had met rekenen, lezen en
schrijven. Zijn eerste letters vormden natuurlijk zijn naam. Tot schrik van
zijn moeder schreef hij de letters echter met zijn linkerhand in
spiegelschrift op het papier.
Zijn eerste vriendinnetje had hij al snel. Waarschijnlijk om zijn eigen
zwakheden te verbergen. Zij was voor hem een persoon om zichzelf aan op te
trekken. Samen hadden zij een geheime club. Als "een bloedverwant" bracht
hij haar tussen de middag naar huis. Vanaf haar huis rende hij door naar
zijn huis voor het eten. Vervolgens werd hij na het middageten door zijn
vader afgezet bij de klaar-over, om weer naar school te gaan.
Van de tijd die hij doorbracht op school vond hij de pauzes buiten op het schoolplein het leukst. Terug in de klas werd hij soms opgehaald door een man met rood haar die een beetje mank liep. Dan was het weer tijd voor bijles. Bij hem heeft hij veel gehuild. Door apart genomen te worden, ontstond bij hem de grote angst dat hij het niet kon en dom gevonden werd.
Hij werd dan een heel erg klein jongetje. Gelukkig ging de schoolbel; het was weer tijd voor een pauze. Dan werden de tranen gedroogd en kon hij eindelijk gaan spelen met zijn andere klasgenoten. Door zo zichzelf weer op te laden, kon hij verder leven in zijn "zorgenloze" kindertijd.
Een kindertijd waarin hij met het uiterlijk van een knap jong ventje zich
staande hield. Met het spelletje "een, twee, drie, vier, vijf, zes, zeven,
wie zal ik een kusje geven", was hij n van de favorieten bij de meisjes. Na
schooltijd was de jongen het liefst buiten aan het spelen: tikkertje,
verstoppertje of blikspuit.
Met wat er verder aan de hand was in de wereld, hield hij zich niet bezig.
Hij en zijn klasgenoten hadden een televisietoestel, luisterden naar muziek,
of maakten zich druk om proefwerkjes.
Terwijl kinderen in de derde wereldlanden geen kans hadden om naar school te
gaan, niet buiten konden spelen, maar hun ouders moesten helpen met werken.
Wat een rare verhoudingen in deze wereld.
Waarom?
De jonge man, die in het boekwerk omschreven wordt, blijkt uiteindelijk niet
uit te willen sluiten dat ook hij zijn eigen grenzen kan leren kennen qua
omvang, wereldmaat, ten opzichte van "zijn" omgeving. Hij wil zijn
nietigheid accepteren, zijn eigen dood.
Ook nu leven wij in het zelfde schuitje, op de zelfde wereld, net als de
eerste menselijke beschaving. Ook al leven wij nu binnen de wereld van de
economie, waarin we ons afhankelijk maken van geld, wij kunnen ons ook in
deze tijd richten op de dood die een is met het leven.
Leven met "het leven en de dood" maakt goud, als geld, waardeloos. Zeker als
je bedenkt waar al "ons" goud vandaan komt. Besef dat wij nog steeds
afhankelijk zijn van de vruchtbare grond waar we met ons allen van leven.
Besef dat o.a. goud, specerijen en ander goedkope goederen uit de arme
derdewereld landen kwamen en nog steeds komen.
De harde werkelijkheid.
De harde werkelijkheid is dus de wereld, het hier en nu, "het Alles", waar
wij als dieren op en van leven. Binnen ons eigen leven zouden wij ons moeten
richten op deze aarde. Kijk goed naar je eigen omgeving, het andere leven,
daar kunnen wij nog veel van leren. Dat leven wordt geen fictieve landgrens,
economie, verwachte cultuur of enkele beperking, buiten hun eigen kracht of
zwakheden, opgelegd. Richt zichzelf naar de aarde en doet instinctief, naar
menselijke begrippen, goed. Zij leven echt midden in de circel van; "het
leven en de dood".
Doden nog zelf.
De schrijver wil niet uitsluiten dat ook hij zijn eigen grenzen kan leren
kennen qua omvang, wereldmaat, tenopzichte van "zijn" omgeving. Durfden wij
onze eigen nietigheid maar weer onder ogen te zien; "het Niets", waarin de
aarde maar een heel klein stofje is.
Waarom?
Het gaat om het accepteren van het kleine, nietige wereldje. Het gaat om het
durven nemen van verantwoordelijkheid, genoegen willen nemen met het gene
wat er is, het bewonderen en instandhouden van "onze" omgeving op deze
aarde.
Waarom?
De inspiratie voor het ontstaande werk haalt de schrijver Robert Roelink uit
de omgeving waarbinnen hij zelf leeft. Hij kan niet meer doen dan het maken
van bewuste keuzen binnen zijn werk. Daarom is hij gaan schilderen. Daarom
is hij gaan schrijven. Robert Roelink wil vertellen dat volgens hem deze
wereld niet meer is dan haar uiterlijke vorm doet vermoeden.
De schilderijen probeert hij altijd deze vertellingswaarde mee te geven,
lettelijk en/of figuurlijk. Robert Roelink zoekt naar waar het voor hem in
wezen om gaat: terug naar de bron in jezelf, de natuur en de werkelijke
wereld. Hoe hard deze ook blijkt te zijn... ...
Waarom?
Het boekwerk is o.a. bij "Ferdinands Galerie", van 06 april t/m 28 april,
ter inzage en te
koop voor fl. 37,50. Ferdinands Galerie, Prinsenstraat 39-1, 8261 JS
Kampen, 038 33 26 835
Het fraai uitziende boekwerk "ER KAN OOK NIETS ZIJN", met full-colour
afbeeldingen, kan ook besteld worden door fl. 42,50 (fl. 37,50 + 5,-
verzendkosten) over te maken op het rekeningnummer 3312 24 771 t.n.v. Robert
Roelink te Kampen
Bestellen via uw boekhandel is ook mogelijk:
ISBN : 90-70045-01-X
NUGI : 615
Uitgever:
Diz da doo
Burgwal 97-1a
8261 ET Kampen
038 333 25 10
EINDE PERSBERICHT