Nieuw boek Hans Werkman over vloeken in de literatuur
In 'En alles vloekte, maar hij vloekte niet' leidt Hans Werkman ons
rond door de Nederlandse literatuur met als rode draad blasfemisch
taalgebruik. Aan Werkman heb je als literatuurliefhebber een
uitstekende gids, die meeslepend kan vertellen over zijn eigen
onderzoek en de reacties van schrijvers als Maarten 't Hart, Theun de
Vries, Tom Pauka en Leo Vroman.
Met vaart en flair loodst Hans Werkman zijn lezers langs een aantal
"mijlpalen" in de moderne literatuur, waaronder de Boekenweek 1994 en
die van 1997. Zo staat hij bijvoorbeeld stil bij twee romans van Tom
Pauka: 'Een ongewenst verlangen' (1982) waarin veel wordt gevloekt en
'De meidenziekte' (1983) waarin dat niet het geval is. Werkmans
conclusie: "Pauka heeft met 'De meidenziekte' aangetoond dat het
mogelijk is een moderne, geloofwaardige en realistische roman te
schrijven zonder dat de personages in het boek de naam van God
verlagen tot stembandgeruis."
Het slothoofdstuk heet ' Literatuur met God' en behandelt de opleving
van religie in de literatuur. Uiteindelijk hoort niet het taboe op
vloeken centraal te staan maar de positieve tegenhanger: "Uw naam
worde geheiligd".
'En alles vloekte, maar hij vloekte niet' is een geactualiseerde
herdruk van de brochure 'Vloeken in de literatuur' uit 1986. Een
exemplaar kunt u bestellen op de bestelpagina.
(Deze recensie is afkomstig van 'Chroom Digitaal 2000')